De Fabel van de illegaal 68, januari/februari 2005

Auteur: Eric Krebbers


Wekelijks afrekenen met migranten en werklozen

Opiniemaker Syp Wynia volgde Pim Fortuyn op als columnist bij het rechtse weekblad Elsevier. Net als zijn populistische voorganger zeurt hij voortdurend om belastingverlaging, vermindering van de uitkeringen en een immigratiestop.

Wynia werd in 1997 binnengehaald bij Elsevier door de toenmalige hoofdredacteur H.J. "Nederland is vol" Schoo.(1) Daarvoor werkte Wynia bij het Nieuwsblad van het Noorden en het Parool. Tegenwoordig schnabbelt hij ook bij Tros Radio bij. Vrijwel al zijn artikelen en columns draaien eigenlijk maar om één ding: de overheid moet de burger minder belasting gaan "aftroggelen". Om dat te compenseren moet flink bezuinigd worden op vooral uitkeringen, subsidies en "ontwikkelingssamenwerking". Wynia vertegenwoordigt de dominerende neo-liberale en conservatieve stromingen die de sociale verworvenheden willen afbreken om de economie van BV Nederland te versterken in de kapitalistische concurrentiestrijd. Dat gaat ten koste van de bestaanszekerheid van miljoenen mensen.

Shoarmabakker

Werklozen zouden volgens Wynia slechts "hosselen, zwartwerken of uitvreten". De "riante" wetgeving en "hoge uitkeringen" zouden er namelijk voor gezorgd hebben "dat het hoogst onaantrekkelijk werd een laagbetaalde baan te nemen". Zowat "iedereen is tot zwak of kwetsbaar verklaard", beweert de opiniemaker, en daardoor zou er "massaal verzuim" heersen. Vaak fantaseert hij er uitgebreide voorbeelden bij, zoals over een "Tunesische shoarmabakker" die de Sociale Dienst jarenlang oplicht.

"Voor echte oplossingen moeten we gewoon terug naar af, naar 1967", schrijft hij. Want volgens hem werd toen, met de invoering van de uitkeringen, "een einde gemaakt aan het principe dat mensen in principe voor zichzelf, hun gezin en eventueel voor andere familieleden zorgen". Rampzalige gevolgen hebben die uitkeringen volgens hem gehad, zoals echtscheidingen. "Tot midden jaren 60 waren er amper echtscheidingen. Niet alleen omdat het voor onfatsoenlijk doorging, maar scheiden was ook duur", schrijft Wynia weemoedig. "Het enige dat helpt, is het inperken van het recht op uitkeringen" en zo een einde maken aan "het levenslang pamperen van de bevolking", weet hij.

Sacrale miljardenstroom

Het begrotingstekort komt volgens Wynia mede door "ontwikkelingssamenwerking". De overheid zou namelijk "voor iedereen" willen zorgen, zo overdrijft hij. "Voor de armen in Nederland in het bijzonder. En daarnaast ook nog eens voor de armen in de rest van Europa. En daarbovenop nog eens voor de armen in de rest van de wereld. De Nederlanders van honderd jaar geleden zouden er verbaasd van opkijken. Niet alleen wordt er, anders dan toen, niets meer verdiend aan onze tropische kolonies, nee, de overheid heeft zich om niet verplicht om elk jaar van alles dat we verdienen 0,8 procent in te houden en af te dragen aan de armen in de warme landen." Hij wil die "sacrale miljardenstroom" stopzetten. "Nu dwingen mensen die zeggen mee te leven met anderen die het moeilijk hebben, de staat om geld te geven." Maar Wynia heeft niets met solidariteit. "Als iedereen nou gewoon zijn eigen hobby's betaalt, en anderen daar niet mee opzadelt."

Wynia is ook weinig gecharmeerd van de EU, dat "kartel van verzorgingsstaten". Hij is wel blij dat "de Haagse spenders" van de EU hooguit drie procent tekort mogen hebben op hun begroting. Van overschrijdingen door Duitsland en Frankrijk gaat hij regelmatig uit zijn dak, en helemaal toen die landen voorstelden de belastingen te gaan verhogen. Die zijn volgens hem "doodsbenauwd dat Slokop Staat niet meer genoeg geld binnenhaalt om zijn legers ambtenaren, uitkeringsgerechtigden, pensionado's en zijn zeeën aan subsidies te kunnen betalen". Wynia bewondert voormalig Eurocommissaris Bolkestein. Net als die racist keert hij zich tegen de toetreding van Turkije tot de EU. Dat zou "de Nederlandse belastingbetaler tussen de 0,8 en 1,6 miljard euro per jaar kosten". Bovendien zou de Turkse immigratie "ons" op extra kosten jagen vanwege "de onevenredig hoge Turkse consumptie in uitkeringenland Nederland". Volgens Wynia sprak de voormalige VVD-leider altijd "heldere taal en hij nam afstand van taboes rond immigratie, integratie, de voortreffelijkheid van de Europese eenwording en de gezegende almacht van polderoverleg".

238 duizend decision makers

Veel opiniemakers zijn inmiddels zo ver naar rechts opgeschoven dat vanuit hun positie vrijwel de hele samenleving links lijkt. Met als gevolg dat wat traditioneel tot extreem-rechts gerekend wordt, in hun ogen niet langer extreem, maar gewoon rechts is. Al het andere zou ultra-links zijn. Wynia vergelijkt Nederland zodoende voortdurend met de communistische Sovjet-Unie. "Het land wordt bestuurd door een nomenklatoera van ambtenaren, in overgrote meerderheid met een links partijlidmaatschap", beweert hij. "In Nederland is de dominante ideologie, althans tot voor kort, een naar Nederlandse snit gemodelleerde variant waaraan ook Marx en Lenin hun steentje hebben bijgedragen." Dat zouden ook de media tonen. "Zet de televisie of de radio aan en je hoort alleen maar belanghebbenden of zogenaamd onafhankelijken die dol zijn op de multiculturele samenleving, meer ontwikkelingssamenwerking willen, mensen de auto willen uitjagen en hogere uitkeringen willen." Critici zouden volgens Wynia "niet voor de camera durven" en "rechts" zou "buiten de orde geplaatst" zijn. Universiteiten, uitgevers en boekhandels zouden zich ook schuldig maken aan "discriminatie van onafhankelijke, niet-linkse dan wel conservatieve wetenschappers". Zo doen opiniemakers als Wynia zich graag verongelijkt voor als rebelse underdogs die door het establishment niet gehoord worden. Maar met zijn columns en artikelen in Elsevier bereikt Wynia "wekelijks 549 duizend personen, waarvan 238 duizend zogeheten decision makers". Als men de website van het grootste opinieblad van Nederland mag geloven. Het werkelijke probleem is dat er in de media nauwelijks nog een serieus links geluid te horen valt.

Schijn-homohuwelijk

Wynia gaat graag tekeer tegen immigratie. Overdrijving, leugens, regelrecht racisme en het oproepen van angstvisioenen vormen een vast onderdeel van zijn stukken. "Wie asiel wil, een huwelijk, een schijnhuwelijk of zelfs een schijn-homohuwelijk, zijn kinderen, zijn oma of zijn buurjongen uit een Derde Wereld-land wil halen of onder valse voorwendselen een visum wil krijgen, kan beter in Nederland terecht dan waar dan ook", liegt hij. "Nederland laat mensen toe uit landen die in de rest van Europa al bij voorbaat niet als asielzoekers worden erkend." In werkelijkheid is Nederland echter al jaren een van de strengste landen ter wereld.

In Wynia's wereld figureren vooral "Nigeriaanse fraudeurs", "criminele" illegalen uit Turkije, China en Ghana, werkloze "jonge allochtonen", "asielzoekers" met "verzonnen vluchtverhalen" en "half-opgeleide slungels uit Anatolië". Die leven in zijn fantasiewereld meestal in "etnische enclaves die zich ontwikkelen tot ministaten" waar "de politie zich nauwelijks waagt". Of bijvoorbeeld in kraakpanden, die worden volgens hem namelijk ook "steeds meer gebruikt door 'kraaktoeristen' uit andere Europese landen en door illegalen, soms ook door leden van een terreurbeweging als de Baskische ETA". Volgens hem gaan "grootscheepse bevolkingsstromen" altijd gepaard met "veiligheidsgevaren". Hij probeert zijn lezers voortdurend angst aan te jagen. "Van de 25 duizend Afghanen - die elders in Europa worden geweerd - wordt aangenomen dat ze ieder tientallen familie- en clangenoten naar Nederland zullen meenemen", beweert hij zonder enig spoor van bewijs. Bij hem zijn "asielzoekers" meestal "heel goed in staat om tijdelijk terug te keren" om "hun dochtertje in het herkomstland te laten besnijden". Hij verzint iedere week nieuwe gevaren. Er "zullen vanuit deze gemeenschappen steeds meer rechten worden opgeëist, zoals vrouwenbesnijdenis in het ziekenfondspakket" en misschien wel erger: "een verbod van de sinterklaasviering". Huwelijken met "importbruiden" zouden volgens hem vrijwel altijd leiden tot "ernstig huiselijk geweld, Blijf-van-mijn-lijf en scheidingen". Tegenwoordig zouden vrouwen zelfs speciaal naar Nederland komen om te trouwen, met als doel zich te laten slaan en dan snel een verblijfsvergunning op te halen bij de IND.

Net als andere rechtse opiniemakers misbruikt Wynia graag zulke feministische thema's om migranten in een kwaad daglicht te stellen. Maar met feminisme wil hij niets te maken hebben. "De Nederlandse variant van emancipatie gaat gepaard met zeurderigheid en het gemakkelijke verval in ziekte en werkloosheid." Feminisme is "nooit eens van huppekee, altijd sneu en tuttig", schampert hij. Net als voor andere conservatieven vormen de jaren 60 voor Wynia het grootste kwaad. Door "naijlende fouten van de sixties" is Nederland volgens hem nu "een land waar het gezag goeddeels is afgeschaft. Een land ook waar kinderen thuis noch op school gezag tegenkomen en waar de jeugd de slechtst opgevoede van Europa is."

Cohorten immigranten

De regering Balkenende heeft het keiharde beleid tegen migranten en vluchtelingen enorm aangescherpt. Volgens Wynia worden er echter "nauwelijks" serieuze "maatregelen" genomen. Het beleid kan hem niet repressief genoeg zijn. "Er wordt niet inhoudelijk gepraat over de problematische en voortgaande immigratie. In plaats daarvan is er het gezemel over integratie en inburgering" van "eerdere cohorten immigranten en hun kinderen en kleinkinderen". Verdonk zou de immigratie niet aanpakken, maar lijkt "wel tijd te hebben voor de zoveelste pardonregeling, nu voor al langdurig aanwezige asielzoekers", klaagt Wynia. Hij pleit ervoor "trainerende en liegende 'vluchtelingen' te forceren" en ze "werkelijk" uit te zetten. Volgens hem "kan verblijf in de gevangenis heilzaam zijn" voor afgewezen "asielzoekers". En als zulk keihard beleid tegen de conventie van Genève in zou gaan, dan zeggen we dat verdrag gewoon op, schrijft Wynia.

Hij ergert zich kapot aan protesten. "Iedere migrant heeft een eigen lobby. Altijd staat er wel een persoon, hulporganisatie, ondernemer, jurist, mensensmokkelaar, zaakwaarnemer, idealist of andere belanghebbende op om de zaak van de migrant te bepleiten." Hoewel veel vluchtelingen leven in oude barakken en bijvoorbeeld nauwelijks medische zorg krijgen, beweert Wynia doodleuk dat "de immigratie een van de grootste en invloedrijkste Nederlandse bedrijfstakken" is, waarin "gigantische geldstromen" omgaan om de "troetelasielzoekers" te helpen. Dat zou allemaal in de hand gewerkt worden door "de obsessie voor racisme", "aangelengd met de exploitatie van post-holocaust en post-koloniaal schuldgevoel". Wynia: "Vooral bij links gedijde ook de verwijzing naar de jodenvervolging als drijfveer om wie zich legaal dan wel illegaal binnen de Nederlandse grenzen wenste te begeven hartelijk welkom te heten en van gratis onderdak, inkomen, onderwijs en gezondheidszorg te voorzien." Nederlanders hebben volgens hem ten onrechte "angst om te discrimineren, om niet-Nederlanders minder rechten te geven dan Nederlanders". Zulke angsten zouden "voortwoekerende aberraties" zijn, "sentimenten" waar de tegenstanders van Verdonk misbruik van zouden maken. Maar volgens Wynia "staat het helemaal niet vast dat er solidariteit met andere wereldburgers zou zijn, op grond waarvan die wereldburgers het recht zouden hebben in een land als Nederland te leven, te wonen en te werken."

Overzichtelijk probleempje

Alle "onbeheerste immigratie" moet beëindigd worden, vindt Wynia. Nodig is volgens hem een "strikt rationeel immigratiebeleid. Immigranten worden alleen - en dan nog tijdelijk - toegelaten als ze aantoonbaar welvaart en welzijn in Nederland genereren en moeten weer vertrekken als ze geen positieve bijdrage meer leveren." Wynia: "We weten dat alleen een beperkte toelating van hoog opgeleide immigranten met goede vooruitzichten die moeilijk vervulbare vacatures vervullen, gunstig kan zijn voor de Nederlandse arbeidsmarkt. Verder moeten we er niet aan beginnen." Laagopgeleide migranten mogen er van hem helemaal niet meer in, want "daar zijn er toch werkelijk al meer dan genoeg van". Voor Wynia doen alleen de economische behoeften van de BV Nederland er toe. De behoeften van migranten zijn voor hem irrelevant. Migranten zijn voor hem sowieso niet meer dan objecten om te weren, of om tijdelijk te importeren en dan snel weer te deporteren.

Volgens Wynia zouden migranten "ons" alleen maar geld kosten. Hij meent dat onder meer het Sociaal Cultureel Planbureau en PvdA-ideoloog Arie van der Zwan (2) dat inmiddels wel hebben bewezen. Als eerste kwam de uiterst rechtse auteur Pieter Lakeman met zulke mensenverachtende berekeningen op de proppen.(3) Die werd her en der flink bekritiseerd, meent Wynia zich te herinneren, want "over mensen mag je niet in termen van kosten praten, in die trant". Onzin, vindt hij dat. Zulke berekeningen zouden juist aan de basis van elk beleid moeten liggen, vindt hij. "Zo rekende de econoom Hans Roodenburg van het Centraal Planbureau twee jaar geleden voor dat een allochtoon gezin met twee ouders van 25 jaar en twee kleine kinderen de samenleving gemiddeld 235 duizend euro zou kosten. Roodenburg maakt de volgende som niet, maar als alle 1,6 miljoen niet-westerse allochtonen nu aan dit beeld zouden voldoen, kosten ze de samenleving samen 94 miljard euro." Wynia wil met zulke onzinnige berekeningen zijn lezers wijs maken dat het de migranten zijn die de verzorgingsstaat om zeep helpen, in plaats van rechtse politici en beleidsmakers. "Zonder de aanhoudende immigratie van kansarmen zou de Nederlandse staatsschuld een overzichtelijk probleempje zijn. Zonder dit type immigratie had ook het royale Nederlandse verzorgingssysteem het met wat ingrepen nog wel even kunnen volhouden."

Oriëntaalse inteelt

"Arbeidsmigratie is dus riskant, niet alleen voor de verzorgingsstaat, maar ook voor de ruimte, natuur, milieu en infrastructuur, die door de bevolkingsgroei als gevolg van de immigratie extra worden belast", aldus Wynia die zelf steevast voor meer asfalt pleit. Hij geeft geen donder om het milieu, behalve als hij het kan inzetten tegen immigranten. Die zouden volgens hem bijvoorbeeld de files veroorzaken. Hij stelt daarom voor om “de druk op de infrastructuur te verminderen door de bevolkingsgroei te temperen door het beperken van de immigratie. Maar, hoe paradoxaal, de autohatende en natuurminnende politici zijn doorgaans dezelfden die de voortgaande immigratie heilig hebben verklaard." Vluchtelingen en migranten jagen "ons" in de ogen van Wynia voortdurend op kosten. Bijvoorbeeld door vaak een beroep te doen op rechtshulp, maar ook via hun vermeende "oriëntaalse inteelt". Wynia: "Het trouwen binnen de familie levert hoge risico's op zwakzinnigheid en andere erfelijke afwijkingen op. Vervelend voor de betrokkenen, maar het zadelt de Nederlandse samenleving ook op met veel kosten." Ook cultureel zouden "ze" de BV Nederland benadelen. Want landen moeten volgens hem een "meerderheidscultuur" hebben om welvarend te zijn, en daarbij zouden "culturele tegenstellingen" in plaats van politieke "de belangrijkste bron van geweld in de wereld" vormen.

Het kernprobleem is volgens Wynia de "West-Europese lamlendigheid van minimumlonen". Daardoor zou veel laag betaald werk blijven liggen. Illegale arbeidsmigranten zouden dat werk oppakken en zo "onze eigen arbeiders" de uitkering in dwingen waar ze verder levenslang "gepamperd" zullen worden. Om die werklozen de arbeidsmarkt op te jagen en de illegale arbeiders te verdrijven wil Wynia het minimumloon afschaffen en de uitkeringen verlagen en tijdelijk maken. "Eigen arbeiders eerst", dat is "heel logisch" vindt hij. Wynia beweert zo op te komen voor "het recht van de eerste ingezetene" en zich te verzetten tegen "opdringerige nieuwkomers". Maar feitelijk stelt hij voor om alle legale en illegale arbeiders gelijk te schakelen, en bloot te stellen aan de gigantische uitbuiting die nu nog voornamelijk illegalen treft.

Eigen karakter

Wynia is inmiddels een van de toonaangevende redacteuren van Elsevier. In februari 2000 publiceerde dat weekblad een tienpuntenplan tegen immigratie dat zo overgenomen leek van het Vlaams Blok. Men nam het in die tijd ook regelmatig op voor de Oostenrijkse extreem-rechtse politicus Jörg Haider. "Ja tegen Haider", kopte het blad onder meer. "Een overwinning voor de Oostenrijkse democratie", noemde Wynia het aan de macht komen van Haiders partij. "Het succes van het Vlaams Blok in Antwerpen en het succes van Haiders partij in Oostenrijk kunnen niet zomaar als de terugkeer van het nazisme worden gezien", meende hij. Want de meeste kiezers zouden niet racistisch zijn. Hij juichte de opkomst toe van nieuwe partijen die “de immigratie willen beperken dan wel het eigen karakter van het land een kans geven". Het is volgens hem een schande dat in België "de stem van de Vlaams Blok-kiezers al 10 jaar genegeerd" wordt. In Elsevier nam men het overigens ook regelmatig op voor Janmaat.

In 2001 nam Wynia de vaste Elsevier-column over die Fortuyn (4) sinds 1994 wekelijks geschreven had. Wynia was erg enthousiast over de voorstellen van zijn rechts-populistische voorganger. "Inperken asielstroom, huursubsidies weg, werkweigeraars niet laten lopen, maar uitkeringen substantieel korten. Het zijn logische, onvermijdelijke ingrepen", kwijlde Wynia. Fortuyn was volgens hem absoluut geen racist. Op 19 februari 2004 was hij een van de belangrijkste sprekers bij de Fortuynherdenking. Ook op internet loopt men op diverse Fortuynistische websites met Wynia weg. En bij het Vlaams Blok, Nieuw Rechts (5) en de libertariërs,(6) bij ultra-rechtse christenen en op extreem-rechtse websites als Heemland en de Graverdammer worden de artikelen en columns van Wynia regelmatig overgenomen in een poging om het eigen extreem-rechtse gelijk te bewijzen.

Alle citaten zijn afkomstig uit Wynia's artikelen en columns in Elsevier in de periode 2000 - 2004.

Noten

Terug