De Peueraar 27, november 1992
Auteur: William Klaverveld
Onbekend/onbemind
Schijtziek word ik er van. Door de rassenrellen in Duitsland word ik op straat aangesproken en moet ik mij tegenover wildvreemden verantwoorden voor het feit dat ik skinhead ben. Hoe komt dat? Juist, in de media wordt niet gesproken over rechts-radicalen, maar over skinheads die buitenlanders het land uit willen hebben. Dit is vorig jaar ook gebeurd en toen kwam er vanuit de skinhead-beweging een stevige tegenreactie. Met name de VPRO heeft hier veel aandacht aan besteed en daardoor werd het beeld over "de skinhead" een stuk genuanceerder.
Helaas is hiervan niks blijven hangen bij de mensen. Opnieuw bestaat het beeld dat iedere skin een foute skin is. Dat beeld vond ik (helaas) ook terug in het artikel over de kruistocht tegen krakers. Het kraakpand aan de Lammermarkt werd belaagd door 20 mensen. Wat ik mij afvraag is waarom expliciet erbij vermeld moet worden dat hier 6 skins tussen zaten. Over die andere 14 mensen (70% van de groep) wordt geen woord gerept. Hiermee wordt mijns inziens het beeld bevestigd dat iedere skin een foute skin is. Nu had ik van de Peueraar toch wel een genuanceerdere kijk op de wereld verwacht. Okee, je kan er vanuit gaan dat de (linkse) abonnees zelf wel kunnen bedenken dat niet alle skins fout zijn (hoewel ik hier mijn vraagtekens bij zet, maar daarover straks meer), maar dit blad ligt toch ook op de leestafels van diverse kroegen, waar mensen komen die dat onderscheid misschien niet kunnen maken. Hiermee worden de niet-foute skins weer eens in de verdomhoek gedrukt.
Ook vanuit de linkse hoek ben ik met scheve ogen aangekeken omdat ik kaal ben. Uiteindelijk heb ik door het kopen van "tegen nazi"-stickers aan kunnen tonen niet fout te zijn. Hierna heb ik er weinig last meer van gehad, totdat het vorig jaar mis ging in Duitsland. Toen meende iedereen weer het recht te hebben mij aan te kunnen spreken op mijn skin zijn. En nu lijkt de geschiedenis zich weer te herhalen.
Tot slot wil ik 26 september als voorbeeld gebruiken. De angst bestond dat skins, terugkomend van een concert buiten Leiden, een kraakpand zouden aanvallen. In een naastgelegen ruimte van het Wespennest (kraakkroeg waar een feest was op dat moment, red.) zat al een groepje mensen klaar om assistentie te verlenen, mocht het zover komen. De sfeer was daar gespannen en enigszins opgefokt (als een groep ME-ers in een busje). Vervolgens werden er mensen naar het LVC gestuurd om te kijken of daar skins zijn die fout kunnen zijn, omdat daar de Cropdusters spelen. Maar waaraan herken je een foute skin? Niet iedere foute skin loopt met een vlaggetje op zijn jas genaaid en niet iedere skin met een vlaggetje is fout. En daar komt nog eens bij dat niet iedere rechts-radicale er als een skinhead uit ziet.
Uiteindelijk is mijn conclusie over hoe links tegen skins aankijkt dezelfde als die van jullie over hoe er tegen krakers wordt aangekeken. Namelijk (en ik citeer letterlijk): "Waar een gebrek aan inlevingsvermogen in een minderheidsgroepering al niet toe kan leiden". Zo zie je maar weer, "onbekend maakt nog steeds onbemind".