20 juli, Den Haag: solidariteitsdemonstratie voor hongerstakers

Op 2 juli bij detentiecentrum Rotterdam.
Op 2 juli bij detentiecentrum Rotterdam.

Vier mensen zonder verblijfsrecht in het Justitieel Medisch Centrum in Scheveningen “verkeren in een regelrechte hel”, aldus de Werkgroep Deportatieverzet. Maar liefst zestig dagen hebben ze al niet meer gegeten, uit protest tegen het onmenselijke migratiebeheersingsbeleid. De Dienst Terugkeer en Vertrek heeft geprobeerd om tenminste twee van hen te deporteren, maar dat is om diverse redenen niet gelukt. Nu liggen ze al weken in het gevangenisziekenhuis, wachtend op het moment dat ze óf dwangvoeding krijgen óf het zullen begeven. Ter ondersteuning van hun strijd organiseert de Werkgroep Deportatieverzet op 20 juli een demonstratie.

Demonstratie
Zaterdag 20 juli, vanaf 16:00 uur
Justitieel Medisch Centrum,
Pompstationsweg 32, Scheveningen

De vluchtelingen zijn de laatste overgeblevenen van de grote hongerstakingsactie in de detentiecentra Schiphol en Rotterdam, die op respectievelijk 1 en 6 mei begon. “De aandacht was aanvankelijk enorm, er leek even wat druk op de politiek te liggen”, schrijft de Werkgroep in de oproep voor de solidariteitsactie. “Maar dat verwaterde al snel. Nu liggen de hongerstakers precies daar waar Justitie ze hebben wil: in de onzichtbaarheid. De aandacht van de pers en het publiek lijkt eveneens totaal verslapt. Terwijl de hongerstakers juist nu een oplossing nodig hebben, want lang te leven hebben ze niet meer.”

De Werkgroep wil zich niet alleen solidair tonen met vluchtelingen die een gevecht op leven en dood moeten voeren voor hun basisrechten, maar ook wijzen op de “ongekende arrogantie” van de overheid die pertinent is blijven weigeren om op hun eisen in te gaan. De hongerstakers kregen te maken met keiharde staatsrepressie. “Sinds wanneer is de eis om vrijheid en bescherming in Nederland iets waarvoor je jezelf moet doodhongeren, voordat mensen je horen? En wat wil staatssecretaris Teeven doen? Het protest doodzwijgen? Achter hoge muren de zeer pijnlijke ingreep van dwangvoeding toepassen en op die manier de hongerstaking alsnog breken? Teeven doet of zijn neus bloedt, ook al tonen de vier hongerstakers zich ondanks alles onverminderd strijdbaar. Hun eisen (vrijheid en bescherming) blijven fier overeind. Vrijheid en bescherming zou een gegarandeerd basisrecht moeten zijn voor iedereen, niet alleen voor mensen met een paspoort. In Nederland moeten vier mensen hun leven op het spel zetten om juist dat basale voor hen te bereiken.” Doe mee met de actie en wees solidair met de hongerstakers!

Harry Westerink