Herbert Marcuse en het “gespleten geweten” van de hedofascist (deel 2)
Deel 1 lees je hier. Repressieve desublimatie: de seksuele revolutie verraden Hoewel Marcuse met “Eros en cultuur” (1955) was uitgegroeid tot een van de belangrijkste theoretici van de seksuele revolutie, was hij uiterst kritisch op het feitelijke verloop ervan in de jaren zestig en zeventig. De seksualiteit was wel vrijer geworden door de toegenomen welvaart, maar de vereiste socialistische omwenteling
Verder lezen 1 Reactie
Recente reacties