Winter in Gaza
Na twee uitputtende jaren oorlog moeten Palestijnen in Gaza die hun huis zijn kwijt geraakt in een genadeloze winter zien te overleven in tenten die ongeschikt zijn om in te wonen. In Al-Mawasi in de zuidwestelijke punt van de Gazastrook beginnen zij aan een nieuwe, moeilijke periode van hun alsmaar voortdurende ellende. Met de eerste zware regenbuien van de winter zijn de weinige bezittingen die ze nog over hebben al gauw kletsnat, omdat de tenten versleten zijn.
Amir Abu Shamala, vader van vijf kinderen, over het noodweer dat zijn tent onlangs belaagde: “Het was een zware en onverwachte winterstorm. We stonden volledig onder water. Onze matrassen en bezittingen waren doorweekt. Mijn kinderen werden verkouden en kregen buikpijn door de extreme kou.” Zijn stem klinkt zowel hulpeloos als boos als hij verdergaat: “Dit was pas de eerste storm, maar wat gaat er de komende dagen gebeuren? De lucht is vochtig en ijskoud en we hebben niet genoeg dekens. Ik weet niet hoe ik mijn kinderen moet beschermen.”
Niet ver daarvandaan zorgt Ibtihal Abu Ghali in een andere kwetsbare tent in haar eentje voor vier kinderen en haar bejaarde moeder. “Ik vervul zowel de rol van moeder als vader”, zegt ze. “Ik werd laatst midden in de nacht wakker door het geschreeuw van mijn kinderen toen de tent scheurde en het water naar binnen stroomde. We hebben tot de ochtend onderdak gezocht in de tent van een buurman. Onze tent is onbewoonbaar, maar we kunnen nergens anders heen.” Ze zwijgt even en voegt er dan zachtjes aan toe: “Twee jaar geleden zijn we ons huis in Rafah (stad in het zuiden van de Gazastrook) kwijtgeraakt. Elke winter keert dezelfde pijn terug. Mijn kinderen rillen de hele nacht.”
Hetzelfde tafereel speelt zich af in Deir Al-Balah (in het midden van de Gazastrook), waar de familie Khalidi – vader, moeder en drie dochters – worstelt met de storm. De vader, Mohammed, vraagt zich hardop af: “Wat komt er nou terecht van de beloften om meer hulpgoederen door te laten na het begin van het staakt-het-vuren? Onze tent is gescheurd en de kou bijt in de botten van onze kinderen. Ik heb geprobeerd een huis te huren, maar de prijzen zijn onmogelijk hoog.”
In de uitgestrekte kampen verspreiden huidziekten en luchtweginfecties zich snel onder de kinderen door de constante vochtigheid en slechte ventilatie. Er is geen brandstof voor verwarming, zodat gezinnen gedwongen worden om hout te stoken, waardoor de tenten vol komen te staan met verstikkende rook die nog meer ziekten veroorzaakt.
Akram Bakhit, een vrijwilliger in een van de kampen, zegt dat tientallen gezinnen hebben gesmeekt om nieuwe tenten of dikke plastic zeilen, maar dat Israël veel te weinig materiaal in Gaza toelaat. “We proberen ons voor te bereiden op de komende regenweken”, legt hij uit, “maar we hebben bijna geen middelen.” Ondanks herhaalde beloften van meer hulp zullen duizenden Palestijnen de komende tijd door moeten zien te komen zonder voldoende beschutting.
Shaimaa Eid
Het oorspronkelijke artikel “Winter in Gaza: A New War Devours the Tents of the Displaced” verscheen eind november in The Palestine Chronicle. vertaling en bewerking: Jan Paul Smit.