Demonstratie tegen genocide in Soedan: “Nederland, sta niet stil. Soedan brandt!” (beeldverslag)
Afgelopen zaterdag deden in Amsterdam zo’n tweehonderd mensen mee aan de demonstratie tegen genocide en oorlog in Soedan. De actie was georganiseerd door Yalla for Sudan en de Sudanese Refugees Organization (SRO), met ondersteuning van andere groepen. Het was verheugend dat onder de demonstranten een grote diversiteit van mensen viel op te merken: Soedanezen, niet-Soedanese mensen van kleur en witte mensen. En het was bijzonder dat veel deelnemers de voortgaande genocide in Soedan plaatsten in een geopolitieke context. Ze legden een verband met de genocide in Palestina en wezen op de kwalijke rol die zoveel machthebbers en bedrijven in andere landen spelen bij het aanwakkeren van de oorlog in Soedan.
Die oorlog tussen twee militaire fracties, de Rapid Support Forces (RSF) en de Sudanese Armed Forces (SAF), is sinds april 2023 aan de gang. De bevolking van Soedan is daarvan het slachtoffer, met onnoemelijk veel doden, gewonden, vermisten, vluchtelingen en ontheemden als gevolg. De organisatoren van de demonstratie riepen en roepen daarom de Nederlandse regering en de EU op om zoveel mogelijk druk uit te oefenen om de genocide in Soedan te stoppen. En om de RSF aan te merken als een internationale terroristische organisatie. Bovendien moet de humanitaire hulp direct worden opgeschaald en dienen er sancties te worden opgelegd aan staten en bedrijven die de oorlog aanwakkeren. Verder moeten Soedanese vluchtelingen zo snel mogelijk veiligheid en verblijfsrecht in andere landen krijgen. En bij de opbouw van vrede en herstel moeten Soedanese organisaties van onderop centraal worden gesteld.
Op de Dam vond eerst een manifestatie plaats met veel sprekers – naast Soedanezen onder meer iemand van Palestijnse herkomst en ook een vertegenwoordiger van de Dolle Mina’s – die indrukwekkende toespraken hielden. De strijdbare en enerverende sfeer bleek ook uit de grote hoeveelheid actieborden met teksten als “Open a direct refugee track. Sudan needs safe passage”, “Silence kills. Speak for Sudan”, “Stop funding the war in Sudan”, “Nederland, sta niet stil. Sudan brandt!”, “Black & white for Sudan. Wear the colors of resistance”, “Stop the massacres in El-Fashir & Bara” en “Genocide is happening now”. Opvallend was ook het meterslange spandoek “Wees een stem tegen genocide”, dat de strijd tegen de genocide in Soedan verbindt met het verzet tegen de genocide in Gaza en waar ook ter wereld.
Na de manifestatie volgde een tocht door het centrum van Amsterdam richting het Museumplein. Het moet voor de deelnemers aan de actie inspirerend zijn geweest om de heersende stilte over de genocide in Soedan te doorbreken met hun actieborden, spandoeken en onophoudelijke leuzen. De demonstratie trok de aandacht van veel voorbijgangers, van wie flink wat mensen foto’s en video’s namen van de energieke demonstranten.
Yalla for Sudan en de SRO hebben in aanloop naar de demonstratie ook nog een open brief aan de Tweede Kamer gelanceerd. In de brief dringen de organisaties erop aan dat Nederland meer moet doen om de genocide en oorlog in Soedan te stoppen. Die boodschap geldt niet alleen voor het parlement, maar zeker ook voor iedereen in het land. Het is een bittere noodzaak om te blijven werken aan de opbouw van een solidariteitsnetwerk met Soedanese vluchtelingen en met alle Soedanezen die strijden tegen de militaire dictatuur in hun land.
Harry Westerink
Hieronder staat de toespraak van Hamad, een van de kartrekkers van de SRO (vertaald door Doorbraak).
Veel Soedanezen kiezen tegenwoordig voor stilte, niet omdat het hen niets kan schelen, maar omdat de pijn te zwaar is geworden. Maar we kunnen niet blijven zwijgen. We moeten onze stem verheffen voor onze mensen. Niet voor de Rapid Support Forces of voor de Sudanese Armed Forces, maar voor de onschuldige Soedanezen die onvoorstelbaar lijden ondergaan. Onze mensen leven zonder voedsel, water, elektriciteit en gevoel van veiligheid. Hun dagen zijn gevuld met angst en hun nachten met onzekerheid. Het is hartverscheurend.
We moeten onszelf afvragen: wat kunnen we samen doen? Hoe kunnen we onze mensen in hun donkerste momenten bijstaan? Er zijn veel manieren om te helpen: zonne-energie sturen naar ziekenhuizen die het nauwelijks redden. Schoon water leveren, gemeenschapskeukens ondersteunen die duizenden mensen voeden, en alle middelen die we naar scholen kunnen sturen. Elke inspanning telt. Elke vriendelijke daad wordt een reddingslijn.
Als iemand me vraagt: “Hamad, wat vind je van de oorlog in Soedan en wat wil je na de oorlog?”, dan zal ik eerlijk antwoorden: “Deze beslissing, deze toekomst, behoort alleen toe aan de mensen die de realiteit ter plaatse beleven. Zij zijn degenen die de last van deze oorlog dragen, niet degenen onder ons die ver weg zijn. Hun stemmen zouden het lot van Soedan moeten bepalen.”
Namens alle Soedanese vluchtelingen smeken we de IND om een snellere beslissingstermijn op onze asielaanvragen. Onze mensen hebben al zoveel geleden. Elke vertraging betekent meer angst, meer isolement en meer onzekerheid voor families die gewoon veiligheid en waardigheid willen.
