Sandra Salome: “Als zwarte levens ertoe doen, hoe gaan we het racistisch systeem daadwerkelijk veranderen?”

De aankondigingsposter van het protest met daarop de datum, locatie, sprekers etcetera. Deze versie heeft een foto van Sandra Salome erop.

Gisteren, op de internationale dag tegen racisme, gingen in vijf steden mensen de straat op. Onder andere in Rotterdam, waar de organisatoren een indrukwekkende rij sprekers op het programma had gezet. Een daarvan was Sandra Salome, bestuursvoorzitter van Bij1 Rotterdam en Doorbraak-activist. Hier kun je haar toespraak lezen en bekijken. Onderaan nog wat meer beelden van het protest. Beelden uit de andere steden zie je hier.

Heel eerlijk? Ik wil hier eigenlijk helemaal niet zijn. En dat heeft niets met jullie te maken, maar er zijn echt dingen die ik veel liever doe dan een groep mensen toespreken op een demonstratie. Maar ik ben hier vandaag omdat ik de noodzaak voel om mij luid en duidelijk uit te spreken en kleur te bekennen.

Ik sta hier als Sandra, maar ik sta hier ook als de trotse vertegenwoordiger van de trotse oma van Nalia. Nalia is vandaag jarig, en dat zij geboren is op de internationale dag tegen racisme, dat is heel symbolisch. Want de oma van Nalia is Sylvana Simons, de oprichter en partijleider van BIJ1. De enige partij waar anti-racisme geen bijzaak is, maar prioriteit.

Afgelopen donderdag was een historische dag, een dag die een plek zal krijgen in de geschiedenisboeken.

Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis zal een zwarte vrouwelijke partijleider plaats gaan nemen in de Tweede Kamer. Die dag is er letterlijk geschiedenis geschreven.

Maar de blijdschap die ik en veel anderen zouden moeten voelen over die historische overwinning, over die zetel, wordt overschaduwd door de enorme winst van extreem-rechts en hun politiek van haat en uitsluiting.

Twee miljoen Nederlanders, en ik herhaal: twee miljoen Nederlanders, hebben hun stem uitgebracht voor racisme. In de Tweede Kamer zullen 29 fascisten een zetel innemen. Dat idee, dat enorme gevoel van onveiligheid, dat overschaduwt alles.

En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat de VVD weer de grootste partij geworden is.

Ondanks het feit dat hun politiek leider veroordeeld is voor discriminatie.

Ondanks het feit dat deze partij de hoofdrol speelde in het toeslagenschandaal.

Ondanks het feit dat de VVD, gesteund door hun coalitiepartners, al tien jaar een beleid uitvoert waarin racisme en uitsluiting vanuit de overheid de basis zijn.

Voor een grote groep mensen wordt het steeds onveiliger en gevaarlijker in dit land. Daarom sta ik hier. Omdat verzet keihard nodig is, omdat ik niet stil kan blijven terwijl “nooit meer fascisme” “toch weer fascisme” geworden is.

In juni 2020 spraken heel veel mensen zich uit. Tijdens de Black Lives Matter-demo’s in de zomer had iedereen de mond vol van de waarde van Zwarte levens. Maar als we nu kijken naar de uitslag van de verkiezingen, wat hebben die Black Lives Matter-protesten en gesprekken eigenlijk opgeleverd?

Als zwarte levens ertoe doen, hoe gaan we het racistisch systeem daadwerkelijk veranderen?

Als zwarte levens er echt toe doen, hoe gaan we dan zorgen dat de politie niet meer etnisch profileert en niet meer buitensporig geweld gebruikt tegen zwarte mensen?

Als zwarte levens er echt toe doen, hoe gaan we dan zorgen dat de gezondheidszorg voor alle mensen even goed is?

Als zwarte levens er echt toe doen, wat moet er dan gebeuren om te zorgen dat alle mensen dezelfde kwaliteit van onderwijs krijgen?

En als zwarte levens er echt toe doen, hoe kan het dan dat er 29 fascisten een plek hebben gekregen in onze Tweede Kamer en de VVD weer de grootste partij geworden is?

Dat racisme en het bestrijden ervan sinds de Black Lives Matter-demo’s op de agenda staan, dat is mooi. Maar nu moet er echt iets gaan veranderen, in beleid en binnen de instituties.

Want al die politici die ineens erkennen dat racisme een probleem is? Supermooi, maar wat ga je doen dan? Een keer aansluiten bij een demo, een zwart vierkantje posten, de hashtag #BlackLivesMatter gebruiken en dan gewoon weer door zoals het altijd was?

En jullie die hier staan. En dan heb ik het specifiek over de witte mensen die hier staan. Wat gaan jullie doen? Deze demo is net als die van de zomer een signaal, een kans om te laten zien dat jij de urgentie voelt om je zichtbaar uit te spreken tegen racisme. Dat er geen plek zou mogen zijn voor extreem-rechtse ideeën in onze maatschappij. En dat is mooi! Het is mooi dat je hier staat. Net zoals het prachtig is dat je je stem laten horen op Facebook, Instagram en Twitter.

Maar, als jij hier straks weg gaat, ga je dan ook je vrienden aanspreken als ze een racistische opmerking maken?

Ga je ook je collega’s aanspreken met hun racistische grapjes?

Ga jij je familieleden confronteren met hun racistische gedrag?

Want als jij dat niet doet en blijft zwijgen, dan is je steun en solidariteit van vandaag niets waard! De mensen die in hun bestaansrecht bedreigd worden, hebben daar helemaal niets aan!

De verkiezingsuitslagen laten zien dat het nu belangrijker is dan ooit om een duidelijk geluid te laten horen tegen racisme. Het is tijd dat iedereen zich actief gaat verzetten. Zeggen dat je geen racist ben, is simpelweg niet genoeg!

Ga je niet alleen hier vandaag, maar vanaf nu iedere dag en overal waar je bent, actief en luidkeels uitspreken en verzetten tegen racisme! Because #BlackLivesMatter!!

Sandra Salome

Het podium bij de demonstratie in Rotterdam. Kleurige spandoeken achter de sprekers. Er staan twee sprekers op het podium: Imani Gonsalves en Ramona Cairo, de moderators. Eén van hen lacht breeduit.
Een zwart persoon spreekt vanaf de lessenaar op het podium.
Eén van de sprekers (Ahmad al Sadeq) is aan het woord. Hij spreekt via een microfoon. Hij draagt een zwarte jas en heeft zwart, kort haar.
Nassima el Idrissi staat met haar vuist in de lucht op het podium, met naast haar de persoon met wie ze zojuist een gedicht heeft voorgedragen.
Een spandoek met een zwarte kat en een tekstballon waar in staat "Met racisten moet je niet praten, je moet ze stoppen!".
Spoken word-artiest Patrick Ribeiro aan het woord. Op de achtergrond de kubuswoningen.
De openbare bibliotheek en het potloodgebouw met op het plein daarvoor tientallen demonstranten.
De Markthal en Station Blaak met daartussen tientallen demonstranten.
Twee stukjes uit de speech van Elvin Rigters.