What is homonationalism? (video)
Is society always progressing towards acceptance and tolerance? Does history always overcome the oppressor? Or is queer liberation always built on the back of someone else? Shon Faye examines the concept of ‘homonationalism’, first proposed by Jasbir Puar in 2007. Puar argued that Western LGBT movements are often bound up with upholding the racist sovereignty of the nation state. How are we to consider her work a decade on? This year Trump attempted to roll back LGBT rights and others in Europe attempted to co-opt parts of queer liberation politics for nationalist ends. How does the critique of homonationalism help us to understand this?
Shon Faye in What is homonationalism?
Om te beginnen ik ben niet thuis in de theorie van queer en identiteit hoe wel ik in het verleden wel heb geprobeerd me te solidariseren en in gesprek te gaan tijdens een aflevering van http://occii.org/events/f-word/ en tijdens een trans pride die tegelijk met de gay pride in Amsterdam werd gehouden. Ook ben ik bijv. naar een lezing van Maxim Februari geweest omdat ik dat een sympathiek persoon vind en uit interesse. Verder heb ik wel in een rokje gelopen wat ik bij een textiel super had aangeschaft en dat me past zodat er niet de bekende bobbel tussen de benen was te zien. Was nog lastig om zo ’n rokje te vinden. Ik vraag me af in hoeverre een identiteit als homoseksueel of trans de ” ander ” nodig heeft om een identiteit te kunnen zijn. Bijvoorbeeld een trans die zich afzet tegen wat hzij ziet als een ” cis man griezel ” waar bij cis dan genoeg reden is om als griezel te worden bepaald als mogelijke bedreiging die ieder moment kan uitbarsten in beledigingen en fysiek geweld. Nou begrijp ik dat er gewoon nare mensen bestaan onsympathiek onafhankelijk van bijv. seksuele voorkeur . Pesten en uitsluiten komen overal voor en ook trans mensen zijn niet vrij van vooroordelen. Mijn ervaring is tijdens die aflevering van een f word festival dat ik me in de loop van de middag steeds minder op mijn gemak ging voelen. Er waren dan ook vrij wel geen ” mannen ” wel enkele trans mannen en ik dus terwijl ik graag onduidelijk houd wat ik ben. Ik doe niet aan geestelijk exhibitionisme . Ben ik dan naief geweest ? Blijkbaar werd ik door enkele aanwezige vrouwen en meiden wel ingedeeld gezien een vijandigheid waar bij trouwens niemand me vroeg wat ik dan ben. Ik kan en kon die vijandigheid niet plaatsen ik deed mijn best me aan te passen. Bijv. als ik naast iemand ging zitten in een workshop en die jonge vrouw – die ik nooit eerder had gezien – reageerde met of ik verder weg wilde gaan zitten dan deed ik dat zonder te vragen wat er aan de hand was. Stoelen stonden in een kring en ik ging bepaald niet bij haar op schoot zitten. O.k. dat is een voorval. Maar zo waren er meer ook van uit workshop gevers. Ook die kenden me niet. Overigens moet ik ook een goede ervaring noemen tijdens een trans pride waar ik een heel aardig openhartig gesprekje had men twee transjongeren . Kan een identiteit alleen bestaan als je een “ander ” hebt om je tegen af te zetten ? Gevoelsmatig zeg ik dan nee dat is niet nodig maar ik twijfel. Ik ben ook nog steeds op zoek naar een prettige omgeving / gelegenheid om uit te gaan . Helaas word dat steeds moeilijker omdat ik in leeftijd en ook uiterlijk steeds ouder word in vergelijking met uitgaanspubliek in de alternatieve plekken zo als Vondelbunker waar ik wel eens kom.