17 februari: Doorbraak spreekt zich uit tegen dwangarbeid voor werklozen

Geplaatst op door

Werklozen worden in Leiden gedwongen bij Business Post te werken, ver onder het minimumloon, en de eerste zes weken zelfs volledig onbetaald
De gemeente Leiden is van plan om grote groepen werklozen gedwongen aan het werk te zetten. Dat blijkt uit de conceptnota “Bevordering van arbeidsparticipatie in een tijd van bezuinigingen” die op donderdag 17 februari in de commissie Werk en Financiën van de Leidse gemeenteraad wordt besproken. Doorbraak protesteert tegen deze gedwongen arbeid, tegen de afbraak van arbeidsrechten en tegen de bezuinigingen. Op 17 februari gaat Doorbraak inspreken tijdens de commissievergadering, tijd: 20:45 uur, plaats: kapelzaal van het Leidse stadhuis, Stadhuisplein, Leiden. Vanaf 19:45 uur gaan Doorbraak-activisten folders uitdelen bij de ingang van het stadhuis.

Voor hun gedwongen arbeid krijgen de werklozen een bijstandsuitkering, en geen minimumloon, laat staan een cao-loon. Ook hebben ze volstrekt geen arbeidsrechten. De gemeente Leiden schaft zo eigenhandig in één klap alle verworvenheden af waar generaties arbeiders voor gevochten hebben. De gedwongen arbeid kan variëren van drie maanden (“opstapbaan”) tot maar liefst twee jaar (“participatiebaan”). Maar het kan nog erger: wie werkloos wordt en een bijstandsuitkering aanvraagt, moet voortaan eerst zes weken helemaal gratis werken voor de gemeente. Keurt de gemeente je aanvraag goed, dan krijg je voor die periode alsnog een bijstandsuitkering. En anders heb je gewoon pech gehad.

Door de economische crisis raken steeds meer mensen werkloos, zeker als straks de bezuinigingen bij de overheid echt op gang komen. Maar de gemeente Leiden doet doodleuk alsof het allemaal aan de werklozen zelf ligt. Die zouden “niet bijzonder gemotiveerd” zijn en “een prikkel” nodig hebben. Met de nieuwe maatregelen wil de gemeente werklozen zwart maken, onder de duim houden en ontmoedigen om überhaupt een uitkering aan te vragen.

De gemeente beweert dat werklozen via de opstap- en participatiebanen zullen doorstromen naar betaalde banen. Maar het gaat juist om werk waarop de gemeente en andere instanties de laatste jaren enorm bezuinigd hebben en waar ze geen geld meer voor (over) hebben. Een voorbeeld. De schoolconciërge met een cao-loon en arbeidsrechten die 10 jaar geleden ontslagen werd, die moest daarna in het kader van de gesubsidieerde arbeid precies hetzelfde werk doen tegen het minimumloon, en die krijgt nu dus een participatiebaan op bijstandsniveau opgedrongen. Verpaupering en afbraak van arbeidsrechten onder regie van de gemeente Leiden. Dit gaat iedereen aan, en niet alleen wie nu werkloos is. Iedereen kan van de ene op de andere dag zijn of haar baan kwijtraken. Bij iedere vorm van beschaving en solidariteit hoort een vangnet voor de zwakkeren, de slachtoffers en de mensen met pech.

De bezuinigingen van de gemeente Leiden hangen samen met het afbraakbeleid van het kabinet-Rutte. De voorgenomen 18 miljard aan bezuinigingen van dat kabinet gaan ten koste van veel mensen aan de onderkant van de samenleving en de arbeidsmarkt. Aan de ene kant pakt de regering uitkeringsgerechtigden, arbeidsongeschikten, gehandicapten, inburgeringsplichtigen, vluchtelingen, vrouwen, studenten, AOW-ers en zieken keihard aan. Aan de andere kant bevoordeelt de regering grote bedrijven, superrijken, en eigenaren van dure woningen. De bezuinigingen zouden nodig zijn om de crisis te bestrijden, zo krijgen we steeds te horen. Doorbraak bestrijdt het standpunt dat mensen die de crisis niet hebben veroorzaakt, daar wel voor moeten betalen, en pleit ervoor om het geld te halen waar het zit, namelijk bij de rijksten en de grote bedrijven. Want de sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen.

Harry Westerink