Uitzendbureau biedt ‘werklozen’ aan voor vier euro per uur
Uitzendbureau Careermakers in Amsterdam biedt uitkeringsgerechtigden aan voor minder dan de helft van het minimumloon. De a-Sociale Diensten dwingen de uitkeringsgerechtigden om zich hier in te schikken, want anders wordt hun uitkering afgepakt. Zo moet iedereen zijn of haar werktijd steeds goedkoper gaan verkopen. De bedrijven die zo gefixeerd zijn op hun loonsom en hun winstmarge worden er enthousiast van. Maar wanneer staat jouw baan zo in de uitverkoop? Of benoemen we toch allemaal de Kleren van de Keizer: Dwangarbeid ondermijnt het bestaan van alle arbeiders met baan of uitkering.
Bob Wester over SP boos om uurloon van vier euro (Parool)
Je vraagt je af : wie heeft dit bedacht? Een drugsverslaafd? Denkt er dan niemand na in onze regering? Zitten zij die hiermee instemmen te slapen? Of moeten ze voor stemmen van hun partij als er zo iets onzinnigs besloten moet worden?
Ik citeer een stukje uit het artikel van de Parool, waar het bovenstaande stukje een citaat van is:
—
Volgens Joost van der Wende van Careermaker gaat het om een vervelend misverstand: de functie betreft een onbetaalde werkervaringsplaats met behoud van uitkering, niet een reguliere baan. ‘We bemiddelen normaal helemaal niet in werkervaringsplaatsen. Er is hier sprake geweest van een heel foute inventarisatie.’Om welk bedrijf het gaat, wil hij ‘vanwege de privacy’ niet zeggen.
Van der Pligt is kritisch over de verklaring. ‘Het is een vergissing omdat ze nu betrapt zijn.’
—
Wat Van der Pligt (SP) daar poneert, dat het een ‘vergissing is’, is al even goed een zwaktebod te noemen. Wat Van der Pligt daarmee uiteindelijk zegt, is dat als het om een ‘onbetaalde werkervaringsplaats met behoud van uitkering’ zou gaan, het allemaal wel goed zit. Waarmee -dan- ineens wel deze arbeid aanvaard zou worden als ‘correcte en te legitimeren’ (vet onderbetaalde dwang-) arbeid.
Ook het ‘excuus’ gemaakt door Uitzendbureau Careermakers is al even verwerpelijk als hun eerste vermelding van deze vet onderbetaalde dwangarbeid. ‘Buigen’ voor het begrip ‘werkervaringsplaats’, terwijl het domweg om dwangarbeid gaat, is alleen maar meegaan in die framing. Die zegt dat ‘werkervaringsplaats’ een geframed woord is voor ‘dwangarbeid’.
Waarmee ik dus de indruk heb, dat Van der Pligt te vangen is met die framing, daarin meegaat.
Dag pa, dag ma.
Het is lang geleden dat wij elkaar hebben gesproken,
liggen onder de zoden is ook niet alles.
Veel hebben Julie niet meegenomen trouwens
er was ook niet veel.
Er was maar een etensbord en die ging vijf keer rond
met precies het zelfde erop, voorzichtigheid was geboden.
Niemand kwam te laat om te eten, het was geduldig wachten
het bord was niet groot het was zo groot als een boterham.
Op de rand lagen de schuifstukjes die we met smakelijk
plezier onderling deelden. Niets ging verloren al was het nog zo klein.
Het eten had een speciaal ritme met een goed geoefend oog
wist men meteen aan welke kant de ander zijn best had gedaan
om een schuifstukje fijn te malen.Het kauwen en herkauwen
ging in grote saamhorigheid. Lachbuien werden ingeslikt.
Na het tafelen zetten wij ons op een kruk met drie poten
of op een paar krukken aan elkaar met een plank erop,
de familiebank.
Pa kreeg altijd een duw want daar wist hij alles van.
We riepen dan in koor, Pa, je hebt een prachtige baan.
de DUW weet er alles van, door de DUW kom je hoger op.
Voor het slapen gaan brachten we nog een eerbiedige groet
aan het Militaire Gezag de Dienst Uitvoerig Werk en lazen
om de rechten en plichten van het militaire gezag met een hongerige
maag, niet te vergeten en riepen als dank, wij die slapen gaan
duwen ons voort,
Pa, je hebt nu de ruimte zo groot als de wereld, je kunt doen
wat je graag wil doen, niet meer kruipen voor de militaire orde
niet meer buigen voor de dienst, niet meer onwaarheden
verzwijgen, je groot houden tegen over het uitbuitingsgezag.
Door alle ellende duwde we ons voort en trachten in leven te blijven
van de militaire bedeling, het hakken op deze kuch hield ons
warm. Ja pa, ik hoor je nog kuchen, er komen vast en zeker
betere tijden. Tegen je dovenmansoren kan ik zeggen, er zijn geen
betere tijden gekomen, alleen voor miljonairs en volks uitbuiters
het hele politieke gerecht is opgegaan in het militaire gezag.
Zij kijken rijk tegen de volksarmoede aan en onder dwang
vrijwillig gedwongen een geldelijke steun op te halen
de voedselbank te betalen, te werken zoals de DUW je knechtte
Dit is gewoon regulier werk, niks meer en zeker niet minder. Zelfs al is het om werk ervaring op te doen met laag geschoold werk, dient men gewoon het minimum (CAO) loon te betalen.