Bijstandsgerechtigde moet de kosten van een door de strot geduwde opleiding zelf ophoesten

Logo van de Bijstandsbond. Gele achtergrond met daarop een schematisch getekende zwarte schakel van een ketting.
Logo van de Bijstandsbond.

Een bijstandsgerechtigde werd opgeroepen door de afdeling Werk, Participatie en Inkomen (WPI) van de gemeente Amsterdam en kreeg te horen dat hij een cursus verkeersregelaar moest gaan volgen. De klantmanager stuurde hem onder andere een mail met de volgende bewoordingen: “Ik verzoek je op het cursusaanbod te reageren, nee, ik sommeer je te reageren”.

Onder druk gezet gaf de betrokken baanloze gaf zich op voor de cursus. Hij ging in zee met Jongeleen Infra BV, een uitzendbureau voor verkeersregelaars in Capelle aan den IJssel. Hij moest een cursus van drie dagen volgen. Op de praktijkdag moest hij op een druk kruispunt in Rotterdam bij metrostation Slinge het verkeer regelen. Het ging om een ingewikkeld kruispunt met veertien rijbanen.

Op de tweede dag van zijn opleiding was het code rood, er was sprake van gladheid door ijzel. Het was nul tot later op de dag twee graden. Het was zeer glad in de vroege ochtend, en later bleef het regenachtig en verraderlijk weer. Desondanks werd de cursusdag buiten voortgezet. De bijstandsgerechtigde vond de weers- en verkeerssituatie te gevaarlijk en besloot te stoppen. Aan Jongeleen Infra liet hij weten dat hij de opleiding op dat moment niet kon afronden, wegens de gevaarlijke situatie die was ontstaan.

En toen kwam het: hij kreeg een vordering voor de terugbetaling van de opleidingskosten, afkomstig van een incassobureau dat was ingeschakeld door Jongeleen Infra. Dat incassobureau was door het uitzendbureau ingehuurd om een bedrag van maar liefst 1.042,85 euro bij de bijstandsgerechtigde op te eisen. Jongeleen Infra had niet eerst zelf contact opgenomen met de baanloze. Uit angst maakt de baanloze het hele bedrag meteen over.

Nuluren-contract

De bijstandsgerechtigde werd hierbij keihard geconfronteerd met de regel die de afdeling WPI van de gemeente Amsterdam hanteert: opleidingskosten worden niet vergoed wanneer de werkloze de opleiding niet afmaakt en niet slaagt voor het examen. Overigens kregen de geslaagde verkeersregelaars een nuluren-contract bij het uitzendbureau. Het bedrijf heeft blijkbaar als strategie om een stuwmeer van verkeersregelaars aan te leggen voor het geval dat het economisch weer wat beter gaat.

Het moge duidelijk zijn dat het kassa is voor Jongeleen Infra. Vanuit de Bijstandsbond veronderstellen wij dat het bureau naast de 907 euro vergoeding voor de driedaagse cursus ook nog subsidie ontvangt voor het in dienst nemen van bijstandsgerechtigden op een nuluren-contract, bijvoorbeeld een loonkostensubsidie. Wat betreft de gemeente Amsterdam: de afdeling WPI forceert een traject bij een bijstandsgerechtigde, waarbij de risico’s van het niet slagen worden afgewenteld op de baanloze, die meer dan 1.000 euro van zijn bijstandsuitkering moet ophoesten. Een grof schandaal.

De bijstandsgerechtigde schakelde een advocaat in die bij de gemeente protesteerde tegen de gang van zaken. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat de baanloze de opleidingskosten die hij aan het uitzendbureau had betaald, toch nog vergoed kreeg. De Bijstandsbond vindt het van de zotte dat baanlozen zelf de opleidingskosten moeten betalen van een traject dat hen door de gemeente is opgelegd.

Piet van der Lende

(Dit is een enigszins geredigeerde versie van een artikel dat eerder op de website van de Bijstandsbond verscheen.)