Bruin I: bijstandsfraudeurs keihard aanpakken en schaamteloze zelfverrijkers aan de top vorstelijk belonen
In 2010 is er volgens de overheid voor 53 miljoen euro gefraudeerd met bijstandsuitkeringen. Zo’n 1,1 procent van alle bijstandsgerechtigden zou frauderen. Om de pakkans bij bijstandsfraude te vergroten wordt het net rond bijstandsontvangers aangehaald. De gegevens van sociale diensten, de studiefinanciering, de banken, het handelsregister, de gemeentelijke basisadministratie en het kadaster worden zo gekoppeld dat bijstandsfraudeurs sneller kunnen worden opgespoord. De computersystemen gaan in veel gevallen een alarmmelding geven wanneer iemand met een bijstandsuitkering een te dure auto koopt, heimelijk samenwoont, inkomsten achterhoudt of eigen bezit verzwijgt.
De Krom noemt fraude met uitkeringen “diefstal van gemeenschapsgeld en een aanslag op de solidariteit van het sociale zekerheidsstelsel”. De stoere taal en repressieve maatregelen van het kabinet richting de armen staat in schril contrast met het gemak waarmee men de banken miljarden toeschuift en met de vrijheid waarmee managers miljoenenbonussen kunnen graaien. Bovendien vormt de 53 miljoen aan bijstandsfraude een schijntje in vergelijking tot de gigantische bedragen aan fraude en belastingontduiking van de rijken en hun banken en bedrijven. En dan te bedenken dat rijken eigenlijk nauwelijks hoeven te frauderen omdat er al zoveel wettelijk toegestane manieren van zelfverrijking zijn, vaak getooid met eufemistische benamingen als bijvoorbeeld “belastingontwijking”. In tegenstelling tot bijstandsfraudeurs worden fraudeurs aan de top sowieso met de fluwelen handschoen benaderd.
Bijstandsfraude is maar al te vaak een bittere noodzaak. Velen aan de onderkant van de samenleving kunnen niet rondkomen van het minimuminkomen dat ze ontvangen, en zien zich daarom genoodzaakt om tegen de regels in te gaan. In geval van fraude door rijken en bedrijven kan dat moeilijk worden gesteld. Het is om die reden extra asociaal dat Bruin I het doen en laten van bijstandsgerechtigden nog nauwlettender gaat controleren. Het gaat daarbij al lang niet meer alleen om huisbezoeken waarbij sociale rechercheurs nagaan hoeveel tandenborstels de arme in huis heeft. Het net rond bijstandsgerechtigden sluit zich ook digitaal steeds meer. Zo maakt Bruin I het recht op privacy voor armen tot een lachertje. Daar komt bij dat het kabinet zich gedraagt als een omgekeerde Robin Hood: men steelt van de armen en geeft dat aan de rijken.
Harry Westerink
Deze maatregelen bestaan al lang, dit wordt allemaal al gecontroleerd als je in de bijstand komt. De Krom zet mensen met een bijstandsuitkering nóg maar weer eens neer als fraudeurs, zodat hij nog makkelijker kan korten op die uitkering waar nauwelijks van rond valt te komen.
En wat allemaal fraude wordt genoemd is bovendien sterk uitgebreid de laatste jaren dacht ik.
Wie wel eens naar Pauw en Witteman kykt weet al lang dat de Machtigen van Links en Rechts omzichtig worden behandeld.
Zouden bystandstrekkers in een kabinet met SP worden ontzien??
Uit eigen ervaring en ervaringen van anderen kryg ik de in druk dat de werkelijkheid meevalt.
Overigens moet een wettelijk basisloon voor iedereen vallen deze problemen weg.
Het hangt heel sterk van de gemeente af. Uiteraard zijn alle gemeenten gehouden de huishoudtoets in te voeren, maar de ene gemeente kan veel meer respect hebben voor privacy dan de andere. Dat is ook niet altijd verbonden aan een politieke kleur. “Rode” gemeenten zijn soms in dat opzicht erger dan “rechtse”gemeenten.
Zouden uitkeringsgerechtigden in een kabinet met de SP zijn ontzien? Waarschijnlijk wel, ook al valt dat uiteraard niet te bewijzen. Partijen houden altijd wel enigszins rekening met de wensen van hun achterban. Aan de andere kant moet je de verlokkingen van het pluche nooit onderschatten, ook niet bij socialisten:)