Praatjesmaker: Wild wilder Wilders

Verwilderd.
Verwilderd.

Het was niet de eerste, maar de zoveelste uiting van racisme in Nederland. En toch ontstond er na de “minder Marokkanen’-uitspraak van Wilders wel een verontwaardiging in het land. Waarom nu opeens wel? De grens was toch allang bereikt?

Helaas was die grens dus nog niet bereikt. En dat is nou precies het probleem. De verontwaardiging over de uitspraak van Wilders ontstond niet omdat het racistisch is, maar omdat een algemeen geaccepteerd figuur het meest-racistische-in-woorden heeft geuit dat we de afgelopen decennia in Nederland hebben gehoord.

Racisme bestaat al veel langer. En door racisme, ontstaat ‘meer racisme’, en ontstaat het ‘meest racistische’. Dus wie racisme accepteert, moet niet verbaasd zijn over het ‘meest racistische’. Accepteer je wild, dan moet je niet verbaasd zijn over wilder en Wilders.

Het zijn niet slechts PVV-ers, maar ook politici van andere partijen die door hun beleid vluchtelingen en migranten buitensluiten. Het zijn niet alleen politici, maar ook bedrijven die bijvoorbeeld mensen niet uitnodigen op een sollicitatiegesprek vanwege hun afkomst. Dat is allemaal racisme, in woorden en in daden. Het verschil is dat het niet op die manier wordt uitgesproken, zoals Wilders dat op de afgelopen verkiezingsavond heeft gedaan.

Dus niet alleen maar het meest-racistische-in-woorden moet bestreden worden, maar elke vorm van racisme. Op het moment dat mensen “illegaal” worden genoemd, moeten we verontwaardigd zijn en in opstand komen. Op het moment dat wordt gepraat in termen van “allochtoon/autochtoon”, moeten we verontwaardigd zijn en in opstand komen. Zolang Zwarte Piet bestaat, moeten we verontwaardigd zijn en in opstand komen.

Niet alleen bij het meest-racistische-in-woorden, maar bij racisme moeten we verontwaardigd zijn en in opstand komen.

Emek Egeli