Dwangarbeid Nee-activisten testen toezegging van Amsterdamse wethouder uit

Logo van het actiecomité.
Logo van het actiecomité.

Petar, Dries en Arnold, drie leden van het actiecomité Dwangarbeid Nee, hebben vandaag binnen in het Amsterdamse dwangarbeidcentrum aan de Laarderhoogtweg flyers uitgedeeld. Ter plekke droegen de drie activisten T-shirts van het comité, waarmee ze stelling namen tegen dwangarbeid voor bijstandsgerechtigden. Hun bezoek aan het centrum was een eerste test om na te gaan of de toezegging van de SP-wethouder Arjan Vliegenthart dat dwangarbeiders op de werkvloer recht hebben op collectief actievoeren, zou worden nagekomen. Die toezegging was er gekomen na druk door het actiecomité.

Toen ze in het dwangarbeidcentrum waren, gingen de activisten naar de kantine, waar ze andere dwangarbeiders ontmoetten. Dat was een hartelijk weerzien. Die mensen blijken echt strijdbaar te zijn. Door de ellende op de werkvloer zijn ze in actie gekomen. Daarna begonnen de activisten flyers uit te delen. Als een duveltje uit een doosje kwam directeur Yuri van der Lugt ineens aanlopen. Ze lieten hem weten dat ze graag langs de afdelingen wilden gaan om ook daar te flyeren. Van der Lugt bleek eerder al op de hoogte te zijn gesteld van hun komst. Hij gaf aan dat hij de activisten zou rondleiden langs alle afdelingen waar mensen met behoud van uitkering werken. Hij werd vergezeld door bewakers die instructies bleken te hebben gehad. Om de beurt liepen ze met het groepje mee en stonden ze met z’n tweeën op de gang te praten. Daarop werd er een rondje gemaakt langs “de kantooromgeving” en “de afdeling facilitair”, oftewel: de schoenenpoetsafdeling. De activisten zagen een rij schoenen en tien wasmachines staan. Daarna gingen ze naar de metaalwerkplaats.

Colporteur

Ondertussen deelden ze flyers uit en kregen ze positieve reacties van de dwangarbeiders, die het eens waren met de stelling dat werk moet lonen, tegen minimaal het CAO-loon. Twee van de activisten werden ook nog benaderd door een accountmanager van het Servicepunt Werkgevers. “Hé, jullie kunnen goed praten, hè?”, vroeg de accountmanager. “Jullie kunnen bij de KPN en bij energiebedrijven verkoper worden, of colporteur. Jullie kunnen goed dingen verkopen.” Hij ging door: “Jullie kunnen beter een baan gaan zoeken. Wat doen jullie híer?” Hij gaf zijn kaartje en zei: “Neem maar contact op”. Men besloot te eindigen in de kantine, waar Van der Lugt hen verliet. Daar hebben ze nog gesproken met mensen die op de forten werken van de Stelling van Amsterdam en die aan het lunchen waren. Ook zij kregen flyers.

Een DWI-ambtenaar, waarschijnlijk van Juridische Zaken, merkte nog tegenover Dries op dat een trajectplan juridisch gezien niet nodig was. Na een nogal specialistische discussie daarover vroeg hij hem: “Wat is jouw achtergrond?” Dries vertelde hem over zijn academische opleiding. “O, ik ken iemand die aan het promoveren is en die dezelfde studie heeft gedaan. Maar die heeft een goed netwerk. Je doet nu vrijwilligerswerk bij de Bijstandsbond, maar daar kun je niet goed netwerken, hè?” Er werd in de binnentuin nog wat nagepraat en zo konden er nog wat flyers worden uitgedeeld aan mensen die men tot dan toe had gemist. Verder kwamen de activisten ook mensen tegen van de welzijnsorganisatie Radar Advies. Ze vroegen zich af wat die club in het centrum had te zoeken.

Vooruitgang

Daarop ging een van de activisten naar huis. De andere twee besloten om in de hal bijstandsgerechtigden op te vangen die voor de eerste keer waren opgeroepen. Petar sprak ook nog met een van de werkmeesters van “de kantooromgeving”. Die zei: “Je hebt helemaal gelijk met het conflict dat je hebt met de klantmanager over het recht op actievoeren”. Petar liet ook een klantmanager weten dat dwangarbeiders slecht worden behandeld. Daarop probeerde de manager om zoete broodjes met hem te bakken. Hij wilde met Petar on speaking terms komen door te erkennen dat hij ook wel eens verkeerde dingen had gedaan.

Na dit bezoek kan worden geconcludeerd dat de meeste dwangarbeiders in het centrum het actiecomité steunen. Wel waren er vandaag minder mensen dan normaal. Het management van het centrum bleek op alles te zijn voorbereid. Maar het is een hele vooruitgang ten opzichte van de oude situatie, toen activisten tegen dwangarbeid niet verder kwamen dan de poort van het centrum en er zelfs een handgemeen uitbrak met een bewaker. De strijd van de dwangarbeiders leidt tot kleine successen die op termijn kunnen uitmonden in een grote overwinning.

Piet van der Lende