31 januari, Den Haag: presentatie van boek “Een ster in de spiegel”

Voorkant boek "Een ster in de spiegel"
Voorkant boek “Een ster in de spiegel”

Tijdens het 2.Dh5-festival, dat van 31 januari tot en met 2 februari in Den Haag wordt gehouden, presenteert Doorbraak-columniste Lili Irani haar bij uitgeverij Amrit verschenen levensverhaal “Een ster in de spiegel”. Ter plekke kan het boek ook worden aangeschaft.

Boekpresentatie
Vrijdag 31 januari, vanaf 22:00 uur
Panderbar
Binnendoor 32, Den Haag

In haar boek vertelt Irani hoe ze opgroeide in Iran, een land dat gebukt gaat onder religieus fundamentalisme, en hoe ze na huwelijksmigratie zonder verblijfsrecht moest zien te overleven in Nederland. Ze spreekt zich openlijk en moedig uit tegen de onderdrukking van vrouwen, werklozen en andere armen, en tegen de maatschappelijke uitsluiting van mensen zonder verblijfsrecht. Met “Een ster in de spiegel” laat ze de stem horen van een strijdbare en levenslustige vrouw die in haar leven te hoop is gelopen tegen de macht van mannen, van haar vader en haar echtgenoot tot en met religieuze leiders en overheidsbureaucraten.

Een passage uit het boek, wanneer Irani, die op dat moment geen verblijfsrecht heeft, als vrijwilligster aan het werk is bij het inloopspreekuur van een steungroep voor de groep mensen waar ze zelf ook toe behoort: “Uit alle hoeken en gaten van de wereld kwamen elke dag weer sterke en dappere mensen naar ons spreekuur, mensen met doorzettingsvermogen, met vechtlust, met vastberadenheid, ondanks alle tegenslagen in hun leven. Ieder nam zijn eigen herinneringen en ervaringen met zich mee. Ze waren door hun omstandigheden sterk als staal geworden, en zacht als een mens gebleven. Kracht hadden ze nodig om te kunnen overleven, hoop moesten ze hebben om hun strijd te kunnen volhouden. Ze verlangden ernaar dat de witte wattige wolk van de hoop in de lucht ooit dichterbij zou komen, en dat de onweersbuien van de wanhoop snel zouden overdrijven. Soms gaf een spreekuurbezoeker ons een cadeau, een taart of een doos chocolade. Dan waren we blij dat iemand een verblijfsvergunning had gekregen, of dat een vrouw was bevallen van een kindje.”

Harry Westerink