“Een van die krakers loopt blauw aan en hij ligt te braken” – Uit de doofpot rond de dood van Hans Kok
Die avond was onwerkelijk, een boze droom. Mensen bonsden op de deuren. Schreeuwden. Gilden. Huilden. Bewakers liepen door de gangen, deden de luikjes van de cellen open en beten mensen toe dat ze op moesten houden. “Het is maar een junkie!”, riepen ze ook. Het duurde tot na twaalf uur die avond voor onze advocaat, Henk Kersting, op bezoek kon
Verder lezen Reageren?
Recente reacties