Een universalisme met dodelijke bijwerkingen

Het strak gestructureerde wereldbeeld van het salafisme levert een tweedeling in de wereld op tussen goed en kwaad. Het biedt hiermee een houvast die zo veel perspectiefloze jongeren zoeken. Dit geldt het sterkst voor jongeren die zich als slachtoffer zien van maatschappelijke verhoudingen, zij het door slecht betaalde banen of algehele werkloosheid, en eveneens door de ervaring van uitsluiting in een meerderheidssamenleving. Een conversie naar de salafistische islam bied voor jongeren met een ommekeer van deze “slachtofferrol”. Aan de “goede kant” staan de “verlichte” salafisten, die volledig tegenovergesteld zijn aan de “materialistische” wereld van de ongelovigen (Kuffar), die ongeacht hun afkomst de “rechtvaardigen” onderdrukken. Deze slachtofferrol bied de kans aan de “goede kant” te komen staan en biedt zekerheid voor een ultieme wraak op hun tegenstanders in het “Einde der Tijden”. De complexiteit van sociale en politieke samenhang wordt door zo’n wereldbeeld enorm gereduceerd. De identificatie met de islamitische “goede kant” en het daarmee verbonden goddelijke plan, werkt voor het salafisme enorm identiteitsvormend en breekt met het “materialistische” en consumentistische pad. Dit alles heeft het salafisme vandaag tot een relatief succesvolle jeugdbeweging gemaakt en zelfs Duitsers zonder familiaire banden met de islam voelen zich door de veelbesproken gemeenschap van salafisten aangetrokken.

Jean Rokbelle in Een universalisme met dodelijke bijwerkingen (AGN)