Teken ook de steunverklaring voor in Marokko achtergelaten vrouwen!

Stop geweld tegen alle vrouwen.
Stop geweld tegen alle vrouwen.
In samenwerking met Doorbraak heeft de Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland (MVVN) een verklaring opgesteld uit solidariteit met in Nederland wonende vrouwen en meisjes die in Marokko worden achtergelaten door hun echtgenoot of vader. De MVVN roept organisaties en personen op om zich te scharen achter de verklaring. Doorbraak heeft die inmiddels ondertekend.

De MVVN is een landelijke zelforganisatie van en voor Marokkaanse vrouwen en meisjes. De MVVN-medewerkers maken in hun ondersteuningswerk mee hoe vrouwen en meisjes worden gedumpt in Marokko, hun autonomie en zelfbeschikking wordt ontmanteld en hun leven kapot wordt gemaakt. De organisatie neemt stelling tegen deze patriarchale overheersing en waarschuwt tegelijk voor het risico van islambashing dat bij de kwestie op de loer ligt. “Met klem wijst de MVVN af om het probleem te koppelen aan de islam en de kwetsbare positie van vrouwen instrumenteel te misbruiken door er het zoveelste oeverloze debat over ‘de islamitische cultuur’ van te maken. Wij pleiten er daarentegen voor om op te komen voor de belangen van de betrokken vrouwen en hen te ondersteunen in hun streven om weer naar Nederland te komen en hier een zelfstandig en onafhankelijk bestaan op te bouwen”, aldus de zelforganisatie.

Arabische lente

In haar verklaring schetst de MVVN wat de ingrijpende gevolgen van de achterlating zijn. “Een Marokkaanse ‘importbruid’ wordt binnen drie jaar verblijf in Nederland – dus gedurende de periode van het afhankelijk verblijfsrecht – in Marokko achtergelaten door haar echtgenoot. De echtgenoot pakt haar verblijfsdocument en paspoort af en laat haar achter in het huis van zijn ouders. In Nederland schrijft hij haar uit de gemeentelijke basisadministratie. Hij geeft aan de IND door dat het huwelijk is beëindigd en dat zijn ex-vrouw nu in Marokko verblijft. De vrouw kan naar de Nederlandse ambassade in Marokko gaan en daar aangeven dat ze is achtergelaten. De ambassade kan op grond van informatie van de IND beslissen om haar een tijdelijk reisdocument te geven. Met dat document keert ze terug naar Nederland en belandt ze uiteindelijk bij de politie die de GGD inschakelt om haar opvangmogelijkheden te onderzoeken. De GGD gaat regelmatig op de stoel van de IND zitten en stelt vragen als ‘Waarom bent u niet in uw land gebleven?’. De vrouw raakt daardoor in de war en kan niet uitleggen dat Nederland een rechtsstaat is waarin alleen de rechter bevoegdheid heeft over het vervallen of toekennen van verblijfsrecht. Ze beseft onvoldoende dat ze in Nederland recht heeft op rechtsbescherming en rechtshulp om in het kader van wederhoor haar verhaal te doen bij de rechter over de wijze waarop haar verblijfsdocument is afgepakt. Haar verblijfspasje is weg, maar haar recht op verblijf op grond van de Vreemdelingenwet en de Algemene wet bestuursrecht is niet definitief vervallen.”

De organisatie wijst erop dat de in Marokko achtergelaten vrouwen “in alle gevallen” het slachtoffer zijn van huiselijk geweld en andere vormen van uitbuiting en mishandeling door hun echtgenoot, en in veel gevallen door hun schoonfamilie. Vaak bieden hulpverleningsorganisaties de vrouwen bij terugkeer in Nederland geen crisisopvang aan, omdat het geweld niet recentelijk heeft plaatsgevonden. Ze worden dus in de steek gelaten. “Het is voor de MVVN-medewerkers frustrerend om deze praktijken mee te maken. Tijdens kantooruren verblijven deze vrouwen in het gebouw van onze organisatie. Voor de medewerkers ontstaan er duivelse dilemma’s. Moeten we de vrouw na kantoortijd op straat zetten of onderbrengen bij een sociaal netwerk dat zwaar is overbelast?” Verder levert de MVVN pittige kritiek op de Nederlandse staat die collaboreert met de Marokkaanse staat door niets te doen tegen de patriarchale druk en dwang waaraan de achtergelaten vrouwen blootstaan. De Nederlandse staat blijft niet alleen passief, maar werkt de pogingen van de vrouwen om naar Nederland terug te keren en hier een zelfstandig bestaan op te bouwen zelfs maar al te vaak tegen.

De MVVN-vrouwen zijn ook betrokken bij de strijd in Marokko voor vrijheid en democratie. “De opstand van jongeren en anderen die onder de noemer van ‘de Arabische lente’ de afgelopen tijd ook in Marokko de aandacht trokken, heeft ons werk een bijzonder accent verleend. De MVVN liep voorop bij het agenderen en manifesteren van de eisen die de demonstranten in Marokko richtten tot de koning en zijn paladijnen.”

Organisaties en personen die zich willen scharen achter de verklaring, kunnen dat doorgeven aan de MVVN: info@mvvn.nl.

Harry Westerink