Testen, testen, testen: waarom wij GGD’s vragen om te breken met het RIVM (petitie)

De strategie van de Nederlandse overheid – op basis van adviezen van het RIVM – om het coronavirus te bestrijden, wijken af van richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het beleid van landen die aantoonbaar succesvoller waren in de bestrijding van het coronavirus. Nu de noordelijke provincies breken met het landelijke beleid en de veronderstellingen van het RIVM als “onwaar” bestempelen, roepen wij de Nederlandse GGD’s op om het Groningse voorbeeld te volgen.

Wij willen:

  • GGD’s hun eigen afweging laten maken en GGD-directeuren kritisch laten evalueren of het zinvol en mogelijk is om het voorbeeld van Groningen te volgen;
  • weten van de verantwoordelijke diensten (overheid, RIVM en/of GGD) welk doel wordt nagestreefd: uitdoven of gecontroleerd verspreiden van het virus?;
  • dat adviezen van de WHO worden gevolgd. We hebben onvoldoende vertrouwen in de huidige maatregelen, omdat deze te vrijblijvend zijn;
  • opschaling van testcapaciteit.

De Groene Amsterdammer meldt: “Noordelijke provincies laten landelijk beleid los”. De aanpak van Alex Friedrich, arts-microbioloog in het UMCG in Groningen, is in lijn met het advies van de WHO om te ‘testen, testen, testen‘.

Hier deze tekst in eenvoudiger Nederlands. And here’s this text in English. Voici le texte en français.

Het gaat in Groningen weliswaar om het intensiever testen van zorgmedewerkers, maar relevant is hier de onderkenning dat grootschaliger testen zinvol is, evenals überhaupt mógelijk – en dat dit dermate strijdig is met RIVM-beleid dat dit wordt geformuleerd als een “loskoppeling” van de landelijke richtlijnen.

Friedrich noemt diverse veronderstellingen waarop RIVM-advies is gebaseerd zelfs ronduit “onwaar”; de kritiek van experts op het RIVM is daarmee dermate expliciet dat het vertrouwen van burgers in de aanpak van de coronacrisis ernstig is beschadigd.

Want: preventief testen was volgens het RIVM “zinloos” en “niet doelmatig“. Het AD meldde dat patiënten voor tests werden geweigerd, terwijl het lab dat gewoon aankon. “Als meteen in het begin meer was getest, dan had de ziekte zich niet zo onder de radar verspreid, zeggen medici” – eveneens in het AD.

Friedrich stelt tevens in De Groene dat het RIVM-beleid op meer onjuistheden is gestoeld: het idee dat patiënten pas besmettelijk zijn zodra zij symptomen hebben, noemt hij “gewoon niet waar, net zoals dat het niet waar is dat kinderen het virus niet kunnen overdragen”.

Of zijn er materiaaltekorten? Het blijft gissen. Er zou een tekort zijn aan bepaalde reagenten, of aan bepaalde plastic plaatjes. Friedrich stelt: “Het kan dat een bepaald lab een tekort heeft aan bepaalde materialen, maar dat is business as usual, dat los je op”. En: “Deze tests kun je in vrijwel ieder gewoon lab doen”. Deze lezing wordt ondersteund door dit verhaal in The New Yorker:

“We’ve built three completely independent testing pathways in our laboratory, so that if there’s a shortage of a reagent or a bit of plastic, we have other ways to do the testing.”

Hoewel veelvuldig testen de belangrijkste maatregel schijnt te zijn om deze crisis te bestrijden, is volstrekt onduidelijk waarom deze in Nederland geen prioriteit zou verdienen. Het RIVM maakt niet duidelijk of het wel zou willen testen, laat staan dat het aanvoert waarom het niet of onvoldoende kan testen, of dat het overtuigende argumenten heeft waarom het niet zou moeten testen. Daarom is een publieke roep om alsnog in te zetten op maximaal testen volgens ons gerechtvaardigd.

Het virus lijkt wél te stoppen

Daarbij komt dat er goede reden is om aan te nemen dat niet het stoppen van het virus, maar hooguit een afremming van de verspreiding het doel is van de Nederlandse regering. Dat is een belangrijk verschil, want in het tweede geval raakt een groot deel van de bevolking besmet, in het eerste geval niet.

Minister-president Mark Rutte stelde in zijn toespraak toch echt dat de meeste Nederlanders met het virus besmet zullen raken, en dat het de bedoeling was om te zorgen dat eerst de gezonde mensen geïnfecteerd worden, opdat een meerderheid van de Nederlanders immuun wordt.

Hoewel dat later werd genuanceerd, is onduidelijk of het doel is om het virus te stoppen, of om slechts de groei te remmen en te accepteren dat het niet mogelijk zou zijn de verspreiding tot 0 te reduceren. De toespraak van koning Willem-Alexander impliceert echter wederom het tweede scenario: “Het coronavirus kunnen wij niet stoppen“.

Maar dat lijkt aantoonbaar onjuist. In bijvoorbeeld China zijn er nu geen nieuwe coronagevallen bijgekomen, terwijl het land nog geen 82 duizend gevallen telt, goed voor 0,00006 procent van de bevolking. Omgerekend naar Nederlandse begrippen zijn dat slechts 1.000 mensen. Het land telt op 22 maart 3.261 sterfgevallen die aan COVID-19 zijn toegeschreven; omgerekend naar Nederlandse verhoudingen zijn dat er 41.

Er blijft een risico op een latere uitbraak, maar zoals Ab Osterhaus meldde bij OP1, is dat niet per se het geval. Door te blijven testen kun je mogelijk elke nieuwe brandhaard opnieuw opsporen. Hier geldt ook gezond verstand: dit is op zijn minst het proberen waard. Al is het maar omdat het risico op overlijden onder alle mensen die symptomen vertoonden in Wuhan 1,4 procent bedroeg.

De experts zijn het oneens

Wij zijn geen experts of virologen, maar we zijn wel in staat om te constateren dat de experts en virologen het oneens zijn. Toch lijkt er overeenstemming tussen de WHO, de eerder genoemde experts als Osterhaus en Friedrich, de ervaringen van landen als China en Zuid-Korea, evenals buurlanden zoals Duitsland dat een veel lager sterftecijfer kent, “waarschijnlijk door intensief testen“.

Aan de andere kant is er… het RIVM.

Maar het lijken geen gelijke partijen. De lijn van het RIVM, voor zover het mogelijk is te ontcijferen wat het doel ervan is en wat de beweegredenen en legitimaties voor maatregelen zijn, zorgt voor meer slachtoffers en economische schade – het aantal slachtoffers is in Nederland nu al hoog, en de piek is nog lang niet in zicht. Bovendien is het RIVM-beleid gestoeld op aannames waarvan ook leken kunnen constateren dat deze later worden bijgesteld, ingetrokken, genegeerd of door andere experts ronduit als “onwaar” worden bestempeld.

Ondertussen heeft het RIVM geen overtuigend bewijs aangevoerd dat zij het bij het rechte eind hebben. Sterker, er zijn geen goede argumenten gegeven voor het lage aantal uitgevoerde testen in Nederland. Alle gegeven argumenten kunnen bij nadere inspectie worden weerlegd. Dit schaadt ons vertrouwen in de aanpak van deze crisis. Daarom roepen wij op tot het volgende.

Teken de petitie: testen, testen, testen!

Hoewel het niet aan burgers is om gezondheidsbeleid te dicteren, baren de inconsistenties in beleid en communicatie van de landelijke overheid en het RIVM ons grote zorgen.

Onze zorgen zijn talrijk: deze variëren van het relatief hoge sterftecijfer in Nederland en de gebrekkige afstemming tussen ziekenhuizen tot de ontoereikende bescherming voor huisartsen en ander personeel in de zorg. Bovenal zijn wij bezorgd om de afwijzing van ervaringen en richtlijnen van andere landen en de WHO. Mede omdat noordelijke provincies nu breken met de RIVM-richtlijnen, roepen wij op tot het volgende:

  • aangezien GGD’s op regionaal niveau kennelijk hun eigen afweging kunnen maken, roepen wij alle GGD-directeuren op om kritisch te evalueren of het zinvol en mogelijk is om het ‘Groninger model’ te volgen en in te zetten op veelvuldig testen.
  • Daarnaast willen wij weten van de verantwoordelijke diensten – overheid, RIVM en/of GGD – welk doel wordt nagestreefd: is het de bedoeling dat elke besmette persoon gemiddeld minder dan 1 ander persoon besmet, zodat het virus ‘uitdooft’, of is het doel om dit getal boven de 1 te laten, waarbij het zich blijft verspreiden?
  • We hebben onvoldoende vertrouwen dat de huidige maatregelen zorgen voor het uitdoven van het virus. Niet omdat mensen geen richtlijnen opvolgen, maar omdat de richtlijnen onduidelijk en te vrijblijvend zijn, en het doel onbekend. We roepen op om maatregelen te nemen die erop gericht zijn het virus te stoppen, door het voorbeeld van andere landen en de adviezen van de WHO te volgen.
  • Wij verzoeken om de onmiddellijke opschaling van testcapaciteit. Wij vertrouwen op de richtlijnen van de WHO en verzoeken om deze onverkort op te volgen.