Wat schrijft rechts?

Schreeuw om Leven zet ook de nodige kinderen in bij hun protesten tegen abortus. Een soort "Kinderen voor kinderen", maar dan anders.
In de obscure blaadjes van extreem- en populistisch rechts komt hun ware aard naar boven. Haat tegen niet-westerse migranten en Joden voert de boventoon. Daarbij geven de publicaties een aardig kijkje in het verknipte leven van menig bruinhemd: onderlinge ruzies zijn aan de orde van de dag.

Tijdens het lezen van de tijdschriften voor deze gewaardeerde rubriek zapte ik langs de kanalen die mijn nieuwe digitale tv-pakket me biedt. Mijn oog viel al snel op de evangelische tv-zender Family7. Het is daar halleluja voor en halleluja na, en het geheel is begeesterd met een zalvende toon die al snel tot riekende oprispingen leidt. Al vlot belandde ik in een godsvruchtige uitzending die gemaakt bleek door de homofobe anti-abortusactivisten van Schreeuw om Leven. Die zendelingen blijken maar liefst twee keer per week een programma op Family7 te verzorgen. “Godnondeju”, riep ik uit! Waar zijn toch de vertrouwde tijden gebleven dat orthodoxe christenen in de televisie een werktuig van de duivel zagen en iedereen vervloekte die ernaar keek!? Maar goed, nu máken ze dus ook nog eens televisie. De uitzending waar ik pardoes in viel, stond geheel in het teken van een demonstratie van de rechts-religieuze Christenen voor Israël. Die club bracht een paar honderd Jezus-fans op de been om zich solidair te verklaren met – hoe kan het ook anders – Israël. Een medewerker van de SGP deed tijdens de demonstratie huilie-huilie over “de Palestijnse propaganda” waardoor tegenwoordig zelfs Israël-supporters zich zouden laten inpakken. Schreeuw om Leven-voorman Bert Dorenbos verkondigde, gewikkeld in een Israëlische vlag, dat “Jeruzalem de stad van God is” en dat de Hemelse Vader daar ook ooit weer gaat wonen, al zal dat waarschijnlijk niet in een flatje driehoog zijn. Natuurlijk kon PVV-Kamerlid Wim Kortenoeven niet ontbreken. Deze voormalige medewerker van het CIDI orakelde over het vermeende gevaar van de islam voor Israël en vreest “de moslims die ook hier aan de deur kloppen”. Maar Kortenoeven ziet wel vaker klopgeesten.

De Vlaams-Nederlandse Werkgroep Hagal is een extreem-rechtse heidense organisatie die voorchristelijke tradities van Germanen en Kelten promoot. Dat doet men onder meer via een wekelijks programma bij de extreem-rechtse internetradio Radio Rapaille. Het programma pleit voor een traditioneel volksnationalisme, uiteraard van vreemde smetten vrij. Volgens hun nieuwsbrief Geheugen en Gedachte leverde men ook een spreker voor een samenkomst van Voorpost over “nationalisme en ecologie”, en dan wordt een vermelding in deze rubriek wel een keer tijd. In de nieuwsbrief is verder een verslag te lezen van een Joelfeest van Hagal. Dat is een Germaans zonnewendefeest dat jaarlijks eind december gevierd wordt. De aanhangers van Hagal blijken het Joelfeest met veel plezier en vertier in de vrije natuur gevierd te hebben. Men ging in de bossen op een heuse “reuzenjacht”, nadat die reuzen het aangedurfd hadden om “het Eeuwige Vuur” te stelen waarmee de jongens en meisjes van Hagal het “Joelvuur” wilden aansteken. Maar gelukkig werd het vuur op de reuzen “heroverd” en werden ze “verjaagd”. Hierop zongen de aanwezigen een “traditioneel Vlaams Volkslied ter verbanning van de ondermaanse reuzen”. Na het aansteken van het “Joelvuur” werden “de harten verwarmd door samenzang” en deed men aan “volksdans en volksmuziek”. Allemaal leuk en aardig, maar wie wil er nou eigenlijk dood gevonden worden bij dit soort rare snuiters?

Revolte, tijdschrift van Voorpost Vlaanderen en Nederland, bracht onlangs een themanummer “Nationalisme en ecologie” uit. In een bijdrage stelt Tim Mudde dat er tegenwoordig “ook in rechtse en nationalistische kringen meer aandacht is voor een verantwoorde manier van eten en omgang met de natuur”. Hij geeft toe dat het “bij velen weliswaar niet begon vanuit liefde voor de dieren”, maar “eerder uit afkeer van de islam” en ritueel slachten, oftewel: het werd vaak gezien als een goede manier om tegen migranten aan te trappen. Maar goed, Mudde steekt een heel pleidooi af tegen het eten van vlees. In een andere bijdrage pleit iemand juist weer voor het eten van meer vlees, biologisch vlees wel te verstaan. Vlees eten zou namelijk “natuurlijk” zijn en door het eten van veel biologisch vlees zou de prijs van dat vlees omlaag gaan en zou de bio-industrie een slag toegebracht kunnen worden. De auteur sluit zijn artikel wel heel bizar af: “Eet vlees, uit liefde voor het dier!” Maar moord blijft toch moord, of ben ik nou aan het mierenneuken? In Revolte staat voorts een artikel van de nieuw-rechtse denker Guy de Maertelaere. Hij pleit voor “een kleinschalige, traditionele en ecologisch gezonde samenleving”. Die samenleving moet natuurlijk wel raszuiver zijn en “niet-assimileerbare elementen” weren. Dat is volgens De Maertelaere namelijk heel normaal, want een menselijk lichaam “produceert” volgens hem ook koorts om binnendringende “ziektekiemen” uit te zweten. Normaliter ben ik geen voorstander van dit soort bruine ideeën, maar vooruit, wat mij betreft mogen alle eco-fascisten zich verzamelen in een traditioneel en ecologisch tuigdorp op de hei. Dan kunnen ze daar naar hartenlust Wodan aanbidden en hebben wij er geen last meer van.

In De Nationale Amsterdammer van de ex-CP’86-voorzitter Wim Beaux wordt de eventuele ondergang van de euro toegejuicht. Dat zal weliswaar “de nodige financiële offers vragen”, maar “de euro had er nooit mogen zijn, evenals het ongewenste verenigd Europa”. De Nationale Amsterdammer wil het liefst weer terug naar de gulden, of zal men heimelijk terugverlangen naar de Reichsmark zoals die ten tijde van nazi-Duitsland gebruikt werd? Anyway, men wil in ieder geval niet meer een afbeelding van een lid van het Nederlandse koningshuis op de munt. De Oranjes zouden namelijk betrokken zijn bij “het internationale grootkapitaal” en “een spreekbuis van linkse elementen” zijn. Wellicht doet de kop van NSB-leider Anton Mussert het dan beter…

De Dagelijkse Standaard is een rechts weblog, opgericht door Joshua Livestro. Hij was eerder de persoonlijke assistent van VVD-coryfee Frits Bolkestein, bestuurslid van de oerconservatieve Edmund Burke Stichting en tegenwoordig vooral actief als fervent aanhanger van de Here God en als adviseur van de rechtse godsdienstwaanzinnige Sarah Palin uit Amerika. Op de Dagelijkse Standaard verscheen onlangs een bijdrage van Joost Niemöller, een voormalig redacteur van HP/De Tijd. Niemöller maakt het daarin wel erg bont. Hij lijkt in de leer geweest te zijn bij Joseph Goebbels himself en omschrijft de vluchtelingen uit landen als Tunesië en Libië als “donkerharige jongens met de sjofele leren jasjes” die “als sprinkhaanzwermen” het Italiaanse eiland Lampedusa “bezetten”. De vluchtelingen zijn volgens hem ook nog eens “uitkeringsbeluste beschavingvernietigers” die met “een complete veroveringsoorlog” bezig zijn. Op deze manier “kleurt Europa in een nog hoger tempo donker dan het al tientallen jaren doet”, aldus een losgeslagen Niemöller. Na een storm van protest liet Livestro weten het inhoudelijk met Niemöller oneens te zijn, maar zéker geen censuur te willen plegen. Maar wat is dat toch met die leerlingen van Bolkestein? De een, Wilders, heeft een partij opgericht waarin al dan niet criminele malloten aan de lopende band xenofobe voorstellen doen, en de ander runt een weblog dat uitblinkt in overspannen haatpraat over migranten en stereotyperingen over Arabieren. Is conservatisme tegenwoordig dan werkelijk niet meer dan een schaamlap voor racisme?

Op het nazistische webforum Stormfront Nederland en Vlaanderen wordt met gemengde gevoelens teruggekeken op een demonstratie van de Nederlandse Volks Unie (NVU) eind maart in Ede. Daar kwamen zo’n 80 wannabe-SS-ers op af, opgetuigd en wel. De witte veters in de grote legerschoenen ontbraken ook dit keer niet, evenals de nodige kaalkoppen, foute vlaggen, Duitse nazi-muziek en de Hitlergroeten. Al snel gooiden leden van het Nationaal Bananen Front, met apenmutsen op het hoofd, dat soort gekromde vruchten richting de partijleden. Zo protesteerden ze ludiek tegen de NVU en tegen de import van buitenlandse bananen, waar ons land aan ten gronde zou gaan. “Nur niederländischen Bananen. Es muss Ordnung geben”, schreeuwde een van de apen het uit. De aandacht voor de speech van de NVU was hiermee compleet weg. Op het einde werd nog een Duitse nazi in een ambulance afgevoerd, omdat hij een epileptische aanval gekregen zou hebben. Of poogde de jongeman enkel om meerdere keren en enigszins ongecoördineerd de Hitlergroet te brengen? Dat kan natuurlijk ook. Maar goed, sommige reacties op Stormfront waren niet mals. Een extreem-rechtse activist met het brein van een walnoot in plaats van een pelpinda snapte “dat er maar heel weinig mensen hiermee geassocieerd willen worden” en sprak van een “ongeregeld zooitje”. Anderen hekelden de onbeschofte en ronduit onbeholpen omgang van de NVU met de pers tijdens de demonstratie. NVU-leider Constant Kusters zegt lering te trekken uit het debacle. Hij wil zijn achterban gaan scholen in omgang “met de media”. Ook roept hij hen op om voortaan gedisciplineerder te demonstreren, oftewel: in strakke militaire rotten van drie, net zoals de nazi’s in de oorlog altijd zo goed konden. Dat laatste vind ik dan wel weer een puik idee. Want wie zal zo’n carnavaleske bedoening met een stumperige hang naar het verleden dan nog serieus nemen?

Gerrit de Wit