We spraken de queer-activisten die een Gents donorcentrum besmeurden met nepbloed

Waarom kozen jullie een apolitieke hulpinstantie als het Rode Kruis als doelwit? “Dit was geen actie gericht tegen het Rode Kruis – dat overigens zeer goed werk levert – maar een actie tegen de beslissing om het bloed van transpersonen te weigeren. We zouden net willen dat iedereen bloed kan geven. Iedereen heeft uiteraard recht op veilig bloed, maar iedereen verdient het ook om menselijk behandeld te worden. Voor ons is deze actie binnen een groter kader een duidelijk signaal naar homo- of transfobe organisaties. Dit soort beslissingen en de communicatie errond spelen recht in de hand van het homo- en transfobe discours van rechtse partijen zoals het Vlaams Belang.” Jullie begrijpen dat met nepbloed gooien niet bepaald sympathie opwekt bij heel wat mensen? “Wij willen geen sympathie; het doel van deze actie was onze woede uiten en het onderwerp onder de aandacht brengen. Voor onze actie was er radiostilte rond het onderwerp, de dag nadien spraken verschillende belangenorganisaties zich uit tegen de maatregel. [Zo kantte Çavaria, de Vlaamse koepelvereniging voor lhbt+’ers, zich tegen de beslissing, red.] Doorheen de geschiedenis vochten onderdrukte groepen steevast via protesten en illegale acties voor hun rechten. Die strategie bleek al effectief bij het Amerikaanse ACT UP in de jaren 80 en het Britse Outrage! in de jaren 90.”

Brecht Neven in We spraken de queer-activisten die een Gents donorcentrum besmeurden met nepbloed (Vice.com)