In welke woonwijk woont die Van Aartsen eigenlijk?

Het was niet de Pro Patria-mars op zichzelf die tot het verbod leidde. Het was de tegenactie, vanuit boze buurtbewoners, die de marcheerders de weg versperden en botsten met de politie. Van Aartsen vond het kennelijk niet zo erg dat de buurt werd geïntimideerd. Dat deden zijn agenten zelf immers dagelijks. Van Aartsen vond het pas erg toen een deel van de buurt bereid bleek zich te verweren tegen deze intimidatie. Dus verbood hij twee maanden lang demonstraties in het epicentrum van de beving, de Schilderswijk. Dat was al een ernstige inbreuk van het demonstratierecht, niet in de laatste plaats van bewoners van die buurt zelf (…) Vandaag gaat Van Aartsen nog veel verder dan een verbod in één wijk. Alle woonwijken zijn nu getroffen door een demonstratieverbod. Het betreft ‘riscicodemonstraties’, waarmee gewezen wordt op acties van “pro- en anti-islamitische groepen”, dus niet voor bijvoorbeeld buurtbewoners die hun wijkcentrum tegen bezuiniging willen verdedigen met een betoging. Niet alleen een territoriaal criterium, maar dus ook nog een inhoudelijk criterium voor wat wel en niet mag! Morgen kan een burgemeester met soortgelijke argumenten “pro- en anti-fascistsche betogingen” voor twee maanden verbieden in woonwijken?! Levensgevaarlijke ontwikkeling! En als Schilderswijkers willen laten zien dat ze zich niet willen laten wegzetten als fundamentalisten en Pro Patria van tegengas willen voorzien, moeten ze daarvoor maar naar een hoekje op het Malieveld?! Het verbodsbeleid van van Aartsen begint trekjes aan te nemen van een plaatselijke staat van beleg. Die moet gedwarsboomd worden, anders krijgen we straks demonstratieverboden voor hele steden en provincies tegelijk.

Peter Storm in In welke woonwijk woont die Van Aartsen eigenlijk? (Ravotr)