28 april, Leiden: pik-het-niet picknick tegen dwangarbeid en voor bestaanszekerheid

Stoepkrijt op de vorige Leidse 1 mei-viering.
Stoepkrijt op de vorige Leidse 1 mei-viering.

Voor het vijfde opeenvolgende jaar organiseert Doorbraak in Leiden een 1 mei-viering tegen dwangarbeid. Helaas valt 1 mei dit jaar op een zondag. We willen de strijddag zoveel mogelijk samen met dwangarbeiders op hun werkplek vieren en daarom gaan we de donderdag ervoor de straat op. We organiseren dan bij het dwangarbeidcentrum DZB een strijdbare pik-het-niet picknick. Samen met baanlozen, flexarbeiders en anderen die worden getroffen door uitbuiting en bezuinigingen eisen we respect en arbeidsrechten. Doe ook mee!

Pik-het-niet picknickactie
Donderdag 28 april
Van 11:15 tot 12:30 uur
Dwangarbeidcentrum DZB
Le Pooleweg 11, Leiden
Facebook-event

We pikken het niet! Dat is het motto van de gezellige en strijdbare picknick met volop gratis hapjes en drankjes. Zo kun je een energiek broodje “Samen staan we sterk” eten, een heet broodje “Pittig gekruid met actie” of een gortdroog broodje “Bas van Drooge”, vernoemd naar de niet zo smakelijke dwangarbeiddirecteur. Ook zullen er sappige appeltjes voor de dorst zijn, een frisse salarissalade en een heuse “Bij de DZB is het niet veel soeps”-soep. We gaan het plein voor het dwangarbeidcentrum (letterlijk!) omdopen tot een prikkelende actieplek en een waar eetfestijn voor de hongerigen aan de onderkant van de samenleving. De pik-het-niet picknickactie wordt verder opgeleukt met swingende muziek, waarbij alvast verklapt mag worden dat een optreden van de legendarische Borsato Rebellen, bekend van de cover “De meeste droombanen zijn bedrog”, ook is inbegrepen.

De picknick vindt plaats in de pauze van de dwangarbeiders. Die moeten dagelijks sponsjes inpakken, kippenwieltjes maken, schroefjes in zakjes doen, stickers plakken voor bekende supermarkten, enzovoorts. Dat klopt voor geen meter. Want er is kennelijk dus wel degelijk werk, maar ze willen ons er gewoon niet meer voor betalen. Over hoe het eraan toe gaat bij de dwangarbeid in Leiden publiceren we momenteel een reeks artikelen op onze website. Die zijn gebaseerd op de verhalen die dwangarbeiders ons door de jaren verteld hebben en op de interne informatie van de gemeente die we verkregen hebben via WOB-procedures.

Wij vinden: als je werkt, dan heb je recht op een fatsoenlijk loon. Heb je geen werk, dan heb je recht op een uitkering. Heel simpel. Maar de gemeente dwingt ons om te werken zonder loon. Onder het mom van “reïntegratie”. En onder het regime van Sociale Zaken met z’n strafkortingen en schending van je privacy. Natuurlijk kun je weigeren, maar dan kort of stopt men je uitkering. En heb je geen geld meer voor eten en een dak boven je hoofd. Een echte keuze heb je dus niet. Daarom noemen we het dwangarbeid.

Elk uur werk dat gedaan wordt door een bijstandsgerechtigde, kan niet meer gedaan worden via een betaalde baan. Door ons gratis te laten werken, laat de gemeente dus betaalde banen verdwijnen. Zo zorgen ze zelf voor baanloosheid! Gemeenten en bedrijven bezuinigen door mensen te ontslaan en hun werk gratis door ons te laten doen. Dat zien we ook in de zorg, de schoonmaak, supermarkten en andere bedrijven die al miljoenenwinsten maken.

Dwangarbeid is ook bedoeld om mensen af te schrikken die nog wel een betaalde baan hebben. Wees braaf en word niet ontslagen, want anders moet ook jij aan de dwangarbeid. Dat is de boodschap.

Steeds meer dwangarbeiders, andere uitkeringsgerechtigden en hun sympathisanten komen in verzet. Ze vertellen hun ervaringen, organiseren zich en gaan de straat op. Individueel tegenstribbelen groeit zo uit tot gezamenlijk verzet. In meerdere steden zijn al actiecomités opgericht en successen behaald. Ook de SP en de FNV zijn inmiddels, mede door onze druk van onderop, enigszins in actie gekomen tegen dwangarbeid.

Eric Krebbers

Voorkant van de flyer.
Voorkant van de flyer.
Achterkant flyer.
Achterkant flyer.