Beste,

Vanochtend kwam ik je weer tegen. Toen je langs mijn kind van acht jaar oud fietste en hem een vuile blik gaf, verdiende je al een kopstoot. Gelukkig voor jou dat het wetboek van strafrecht ons anders leert. Maar het is tijd dat iemand je fatsoen bijbrengt. Wat wil je eigenlijk? Je identiteit? Is dat je witte huidskleur? Ben je daarom zo gefrustreerd of kan je het niet meer handelen dat mensen kritiek hebben op je jaarlijkse slavenfeestje, je cultuur, je geschiedenis? Ben ik je aan het wakker prikken terwijl je wil blijven slapen? Wat heeft die Turk van zeventig jaar oud je misdaan? Per ongeluk je land opgebouwd of je toiletten schoongemaakt? Oh ik begrijp het; omdat ie geen vloeiend Nederlands spreekt, wil je hem het land uit hebben. Had je niet eerder kunnen bedenken dat toiletpotten niet terugpraten? Je vergeet dat mijn inzichten, mijn culturele achtergrond en mijn geschiedenis een toegevoegde waarde is voor die van jou. Met mijn twee universitaire masters zorg ik ervoor dat het gemiddelde onderwijsniveau van het land stijgt, omdat jouw niveau nodig gecompenseerd moet worden. Kijk om je heen, of pak een boek en lees. Zonder mij en al die mensen die je dagelijks bespot en vernedert om hun huidskleur, heb je geen identiteit vriend, zonder ons had je nooit kunnen bestaan. Besef je dat?

Guheraslanoglu in Beste, (Guheraslanoglu’s blog)