Reactie Dwangarbeidnee op rapport Amsterdamse ombudsman
Wat zich bij de onderzoekingen en aanbevelingen van de Ombudsman een beetje wreekt, is dat de Ombudsman geen uitspraken doet over het beleid. In onze reactie stellen wij aan de orde, dat er juist een nauwe samenhang is tussen de financiële en beleidsmatige kaders die worden gesteld door de beleidsmakers enerzijds en de problemen met de behandeling van de individuele bijstandsgerechtigde op het gebied van bejegening, moeten voldoen aan absurde regels, die rigide worden toegepast met voorbijzien aan het individuele geval anderzijds. Met name de steeds ongelijker wordende machtsverhouding tussen de werkzoekende en de functionarissen van de gemeente is een bron van problemen. Rechten van klanten worden steeds verder afgebroken en de werkzoekende is overgeleverd aan de willekeur van de klantmanager. Het wordt dan ook hoog tijd de rechten van de werkzoekenden weer te versterken. Dat moet gebeuren door de volgende maatregelen: Een heldere klachtenprocedure door een onafhankelijke commissie of instantie. Stopzetten van het werken met behoud van uitkering dat tot machtsmisbruik leidt. Deelname aan de trajecten op basis van vrijwilligheid. Een duidelijk trajectplan. Betere onkostenvergoedingen voor de deelnemers aan de trajecten. In onze reactie worden vele recente voorbeelden aangehaald van misstanden. Daaruit blijkt dat mensen nog steeds tot twee jaar op nieuwe trajecten moeten zitten en dat het officieel beleid is dat dit gewoon doorgaat, ondanks toezeggingen van de wethouder dat trajecten maximaal een half jaar duren. Ook worden in de voorbeelden verschillende incidenten opgesomd. Zo blijken klantmanagers soms rapporten van deskundigen over klanten in negatieve zin bij te stellen, of laten ze zich tegenover een potentiële werkgever in negatieve zin over de werkzoekenden uit, omdat ze de klant in een bepaald traject willen hebben.
Actiecomité DwangarbeidNee in Reactie van het Actiecomité Dwangarbeidnee op het rapport van de gemeentelijke ombudsman over de re-integratie in de gemeente Amsterdam (pdf) (Bijstandsbond)
(Lees hier het rapport van de ombudsman)
Ik ben alleen bereid om aan een traject mee te doen als het kan leiden tot een baan. Ik wil geen zinloze vrijwilligers werk of in een dwangarbeidscentrum te werken. Ik wil maximaal 24 uur werken, tenzij ik een contract krijg.
Dus jij hoeft geen loon voor de arbeid die je verricht? Dus jij accepteert het dat jij ver onder het minimum (CAO) loon werkt? Dus je accepteert het maar dat je geen rechten meer hebt en dat je als een stuk stront word behandelt?
En waarvoor? De gouden kans? Een shot op een mogelijke baan die men niet heeft? En al heeft men die baan, denk je nu echt dat jij de enigste zou zijn die ze die gouden baan belooft hebben? Er zitten nog duizenden mensen te wachten op die beloofde gouden baan. Al jaren.
Ohhh je wilt in dat traject om je zelf te bewijzen. dat kan ook met een normaal betaalde baan en voor het geval je dat vergeten bent, dat noemen ze een proeftijd. Afhankelijk van de lengte van het contract duurt dat 1 tot 2 maanden. Dat zou toch lang genoeg zijn om je te bewijzen, denk je niet?
Dus nu nogmaals, waarom eis je niet een normaal betaalde baan met rechten en waarom blijf je die dwangarbeid trajecten, en daarmee de onderbetaling, de dwangarbeid en rechtenloosheid en daarmee ook hun verdienmodel maar steunen?
Pascal, dit zou iedere uitkeringsgerechtigde inderdaad moeten eisen. Het probleem is, dat een ambtenaar evenals jijzelf als particulier persoon geen invloed hebt op het personeelsbeleid in Nederland. De overheid wekt ten onrechte de indruk over de werkgelegenheid te beslissen en tuigen daartoe allerlei circussen op, maar deze plannen, van Banenmarkt in 2000 in Amsterdam tot het kassenproject in 2013, leiden doorgaans tot zeer weinig echte banen. Ga ervan uit, dat ze dat niet kunnen en lees heel goed de contracten, die je bij een gemeente tekent.
De meesten willen maximaal 0 uur werken, tenzij ze een contract krijgen en 24 of eender welk aantal ongelijk 0, indien ze een contract krijgen.
“Ohhh je wilt in dat traject om je zelf te bewijzen. ”
Het enige, wat die bewijst, is dat de meeste dwangarbeiders inderdaad zo gek zijn, als de ambtenaardij en de politiek denkt: ze zijn bereid alles gratis te doen, oftewel, dat de oude truc om de ezel een wortel aan een stok voorhouden om hem te laten lopen, nog steeds werkt.
“Dus nu nogmaals, waarom eis je niet een normaal betaalde baan met rechten en waarom blijf je die dwangarbeid trajecten,”
Omdat onder zijn huid gekropen is, dat hij geen normaal mens zou zijn en hij als derderangsburger blij mag zijn met elke kruimel, die ze hem toewerpen. Zelfs als hij 5 euro per uur voor een baan moet betalen, dan zou hij het ook overwegen als kans om het te bewijzen?
Of zit ik er ver naast Pascal?
ik denk dat pascal gewoon in een totaal foute sociale omgeving verkeert, die z’n hersenspoeling constant in stand houdt, hij krijgt de kans niet om een eigen weloverwogen mening te vormen, ondanks dat ie door ons genoeg is geinformeerd over hoe het ook kan blijft ie steevast de verkeerde opmerkingen maken, het valt me nog mee dat ie de doorbraak website heeft kunnen vinden, ze moeten in z’n omgeving even niet opgelet hebben.
Of doodsbang. Men is doodsbang om hun laatste vangnet te verliezen. Dat is de truc die de overheid gebruikt om mensen te dwingen deze dwangarbeid op hun voorwaardes, te doen.
En zo als we weten, angst is een slechte raadgever.
Als jij gaat betalen om te mogen werken, dan ben je geen derderangsburger (wat in mijn ogen niemand is) maar een volledige idioot. Sorry dat ik het zo moet zeggen.
Als mama eens wist dat hij deze site bezocht heeft……………………..
Sorry Pascal, Hoe graag ik het ook zou willen, maar na het vorige topic waar je ook al “gratis” wou gaan werken en al diverse trajecten achter de rug had en je nu weer met de zelfde stelling komt, ik kan je gewoon weg niet serieus meer nemen en ik blijf net zolang op je hakken tot dat jij eens begrijpt waar wij het over hebben en waar wij, althans ik, voor sta.
Ik weet dat het abnormaal is om onder het minimumloon te werken. Je hoort gewoon per uur betaald te worden. Ik ben kansloos op de arbeidsmarkt. Ik wil alleen mijn kansen vergroten. Het is beter om op de perspectiefbanen te wachten.
Met alleen “werkervaring” zul je er niet komen. Werkgevers vragen goed opgeleide mensen, dus studie zou een betere oplossing zijn om jou kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Had je daar niet eens aan gedacht? Als je weet dat je nu niet aan de bak komt omdat de arbeidsmarkt slecht is, kun je die tijd gebruiken om je niveau en kennis te vergroten.
wat is er mis met gewoon lekker niet werken? is dat wel es in je opgekomen? vroeger had je de bond werkschuw tuig, die opkwam voor het recht op luiheid, dat was nog es een goeie uit de tijd dat mensen nog volop nadachten over dingen, tegenwoordig is men weer collectief idioot geworden en doet men tegen elkaar weer net alsof werken de heilige graal is. en dat in een tijd van automatisering, computerisering en robotisering waarin steeds meer er meer mensen zullen zijn dan er werk voor is, dat oude domchristelijke arbeidsethos is definitief volkomen achterhaald. word tijd voor afschaffing van loonbelasting en invoering van robotbelasting, want die fucking robots werken niet voor het welzijn van de mensheid maar voor de rijken, de producten blijven even duur. zo kunnen de uitkeringen betaalbaar blijven en de producten verkocht blijven worden, want als mensen geen geld hebben blijf je ook met je producten zitten he…
Pascal, het vergroten van je kansen begint met een stuk zelfrespect. “Ik ben kansloos, dus ik accepteer, dat er met mijn rechten gesold wordt,” is nergens voor nodig. Je bent immers niet compleet idioot en zelfs niet eens gedeeltelijk. Sterker nog: je kunt je in goed Nederlands uitdrukken; je kunt over deze materie nadenken en ook deze dwangwerkgevers zien, dat je dingen kunt, anders lieten ze je niet werken. Men probeert echter mensen een laag zelfbeeld en tweederangsburgerschap aan te praten in de hoop ze zo te kunnen uitbuiten. Dus gewoon minimumloon of meer eisen, wanneer men met zo’n traject komt.
Het gevolg is, dat je eronder uitkomt, zoals Paul al eerder geschetst heeft; zeg echter nooit, dat je niet wil, maar zeg dat je wil werken, maar dat je dit helaas moet weigeren, omdat er geen minimumloon betaald wordt. Daarmee is het geen algemeen geaccepteerde arbeid.
Participatiebaantjes van 3 of 6 maanden gaan je niet helpen, want het CV krijgt dan nog meer het uiterlijk van twaalf ambachten en dertien ongelukken en als werkgever ‘Ergon’, ‘Orionis’ of ‘Baanbrekend werk’ zal ook een werkgever niet prikkelen om je uit te nodigen. Als je werk wil vinden, doe je er beter aan echt vrijwilligerswerk te zoeken, waar de gemeente geen of een beperkte vinger in de pap heeft.
Dit is iets zeer belangrijks. 1 van de strategieën is mensen een minderwaardigheidscomplex en schuldgevoel aanpraten en laten geloven dat zij het zelf allemaal schuld zijn dat ze werkloos zijn en niet aan het werk komen.
Deze zelfde taal word dan ook nog eens gebruikt om een draagvlak te creëren voor vergaande wetgevingen, maar ook als waarschuwing bij de werkende burgers. Word maar niet werkloos want dat ben je het zelf schuld en daar zul je de gevolgen van moeten dragen.
Omdat zij dat allemaal zelf schuld zijn worden zij nu geacht dat zij zich alles laten wel gevallen. Een bijstandsuitkering is in hun ogen ook geen recht meer, maar een tijdelijke voorziening waar jij iets voor moet doen. Hey, je zou dit ook arbeid kunnen noemen immer je moet iets doen voor geld.
Dat krijg je van zelf als de overheid, uitkeringsgerechtigden op grote schaal blijft stigmatiseren. De recente toespraak van Rutte op het partij congres was daar weer zo’n voorbeeld van (al kreeg hij dit keer veel kritiek te voorduren). Maar er zijn werkgevers die dat toch geloven. Die werkgever denkt, als zo iemand in de bijstand terecht komt en in zo’n traject terecht komt, dan zal er wel iets met die persoon aan de hand zijn. Dat is dus een risicogeval en dat willen we niet aannemen. Hiermee heeft de overheid jou kansen op werk verprutst.
Is dat jou schuld? Nee, waarom denk je dan zo negatief over je zelf?
Mijn standpunt is eenvoudig. Je moet iets doen voor een geld bedrag (de gemeente noemt dit een uitkering). In de belastingwet en ook de arbeidswet word is iets doen voor geld of natura, de definitie van arbeid. Arbeid en ook de betaling hoort te voldoen aan de Nederlandse wetgeving, dus je staat vol in je recht (en je bent zelfs verplicht) om hun eisen, het werken voor een bedrag ter hoogte van de bijstandsnorm, te weigeren en daar een normale betaling, dus op zijn minst een minimum (CAO) loon of zelfs een marktconform loon voor te eisen, voor ieder uur dat je voor hun moet werken. Daarnaast hoor je ook te eisen dat ze al jou rechten respecteren.