Rutte kan zijn schmink afdoen, maar niet zijn koloniaal denken

De premier suggereerde dat Zwarte Piet geen probleem is in de Nederlandse samenleving, omdat het een oude kindertraditie is en ook geen probleem in het Koninkrijk: zijn vrienden op de “Dutch Antilles” zijn erg blij als zij Sinterklaas kunnen vieren, omdat zij hun gezicht niet hoeven te schminken; en als hijzelf als Zwarte Piet, de jolige knecht, speelt is hij dagen bezig om “the stuff” van zijn gezicht af te krijgen. Hiermee geeft de premier aan dat hij door de schmink af te doen in een andere werkelijkheid kan stappen, hetgeen zijn zwarte vrienden in de Dutch Antilles niet kunnen. Hij stapt in de wereld van de witte geprivilegieerde man. Zijn vrienden blijven als zwarten doorgaan: niet in de traditie van het kinderfeest, doch in de traditie van het reeds eeuwenoude denken van stereotypering van de zwarte mens, de zwarte mens die niet beoordeeld wordt op zijn kunnen, doch op de kleur van zijn huid. En dat is zeker geen privilege. Uit de woorden van de premier maken wij overigens op dat hij de samenstelling van de bevolking van de voormalige Nederlandse Antillen totaal niet op zijn netvlies heeft: de “Antillen” kennen een multiculturele en een diverse gekleurde bevolkingssamenstelling sinds de Nederlandse slavernijgeschiedenis en het Nederlands kolonialisme. Wij mogen concluderen dat de vrienden van de premier op de voormalige Nederlandse Antillen allen zwart zijn. We willen graag de vrienden op wie hij doelt zien. Het zal zeer waarschijnlijk blijken dat de premier ondanks de enorme huidkleurschakeringen op de Antillen iedereen als zwart percipieert en dat hij meent dat al zijn vrienden met hun natuurlijke zwarte kleur de rol willen innemen van een knecht van de witte man, de goedheiligman.

Glenn O. Helberg in Verdeel en heers achter Rutte’s schmink (Ocan.nl)