Bazen troggelen voor 21 miljard aan gratis arbeid af (omgerekend 292.000 voltijdsbanen)
De verschillen in inkomens en helemaal in vermogens nemen toe. Het aantal armen telt 1,2 miljoen, waaronder 378.000 kinderen. Werkloosheid onder 15-25 jarigen hangt op zo’n 9 procent, bij een migratie-achtergrond is dat dik het dubbele. De schuld van de staat stijgt 335 euro per seconde (naar 500 miljard) en bedraagt per werkzame inwoner 57.474 euro. Te midden van deze en andere sociaal-economische wanverhoudingen die steeds maar weer bevestigd worden, is de ideologische lading van de massale onbetaalde arbeid treffend. Zo weet de woordvoerder van de werkgevers – “Het merendeel gebeurt vrijwillig” – zich gesteund door een arbeidspsycholoog bij TNO: “De mensen doen dat vaak uit eigen beweging” (De Volkskrant, 18 juli 2017). Eerst maar wat gegevens. Het gaat om berekeningen door het onderzoeksinstituut TNO op basis van cijfers die samen met het Centraal Bureau voor de Statistiek verzameld zijn via de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden 2013. Ze laten een cadeau van 21 miljard euro aan de ondernemers zien, het resultaat van gemiddeld drie uur per week onbetaalde extra arbeid, verricht door twee derde van de beroepsbevolking. Omgerekend te vergelijken met 292.000 voltijdbanen van 40 uur per week. Aan de vrijwilligheid zitten twee kanten. Zeker voor het aandeel onder degenen met wetenschappelijk of hoger onderwijs, 74 procent, is onbetaald overwerk een ongeschreven verplichting; “werk op de Amsterdamse Zuidas is tijdloos”. Een vanzelfsprekende en dwingende arbeidsvoorwaarde. Tegelijkertijd is er de algemene werking van het uitbestede ondernemersdenken. Dominant in managementland en alledaagse praat. Zo heet het vroegere buurthuis een paar straten verderop met grote letters “buurtonderneming” en richt de radioreclame zich op “mijn werknemers” die profijt hebben van een cursus “mindfulness tegen de arbeidsstress”. Of zoals de al vermelde arbeidspsycholoog zonder enige schroom vaststelt dat TNO niet heeft onderzocht “in hoeverre werknemers hun privémail beantwoorden in de baas z’n tijd of tijd verlummelen door een praatje te maken met collega’s bij de koffieautomaat”. Dus aan de ene kant rust de vrijwilligheid op de veelal stilzwijgende dwang van baanbehoud en aan de andere kant op een zelf uitgevoerde controle op het arbeidsgedrag volgens bedrijfseconomische normen.
Hans Boot in Haal die 21 miljard euro terug (Solidariteit)
Zo vrijwillig is het niet als jou baan afhangt of je wel of geen gratis arbeid verricht. Bij dit artikel heeft men trouwens alleen de betaalde werkende onderzocht. De verplicht te werk gestelde uitkeringsgerechtigde is hier niet eens in mee genomen net zo min als het vrijwilligers werk waarvan het meeste vrijwilligerswerk toch een commercieel karakter heeft.Denk bv eens aan stages die niet betaald worden maar waar de werkgevers flink aan verdienen. Die 21 miljard euro miljard is per jaar. Daar loopt de overheid al snel 5 miljard mis aan belastingen en premies.
Ik heb ooit eens in een ander topic hier op deze site een berekening los gelaten hoeveel de werkgevers verdienen op de verplicht te werk gestelde uitkeringsgerechtigden en dat liep ook al in de miljarden die de werkgevers kado kregen en dit komt nog eens naast de subsidies wat ze krijgen voor deze groep mensen. En denk ook eens aan hoeveel de overheid zelf misloopt aan belastingen en premies. Dat waren ook een paar miljard. Per jaar dus.
Als je kijkt naar de belasting inkomsten van de overheid zie je dat deze ieder jaar minder word. Als je wat verder in de cijfers zou duiken word al snel duidelijk dat men ieder jaar weer veel minder belasting en premie inkomsten heeft uit…..werk.
Raar he’. hoe kan dit nu?
En die verminderde belasting inkomens moet toch ergens gecompenseerd worden, Je mag raden wie daar voor opdraait, juist de burgers en dan voornamelijk aan de onderkant en midden inkomens. Als men iedereen gewoon eens betaald voor de arbeid die verricht word zou men met de extra belasting inkomsten uit loon belastingen en premies maar ook de extra inkomsten uit bv de BTW in 10 jaar tijd de staatsschuld kunnen reduceren tot 0.
Het enigste wat de overheid daar voor hoeft te doen is te zorgen dat alle gewerkte uren in Nederland betaald worden.