Cornelia van BPW Leiden: “Geef bewoners huur voor onbepaalde duur!” (video)
Zo’n dertig mensen deden gistermiddag in Leiden mee aan de actie die de Leidse afdeling van de Bond Precaire Woonvormen (BPW) had georganiseerd. De actie was gericht tegen de dreigende huisuitzettingen van de tijdelijke huurders die in de roodwitte Stationsflat wonen tegenover station Leiden Centraal. Met een al langer lopende campagne is de BPW Leiden bezig om druk op te bouwen tegen de verhuurder van de flat, Urban Interest, en zo de tijdelijke huurcontracten omgezet te krijgen naar vaste contracten.
De actie vond plaats op het plein voor station Leiden Centraal, op een steenworp afstand van de flat met flexhuurders. Drie mensen van de BPW Leiden hielden een toespraak, van wie een van hen, Bo, zelf ook een van de tijdelijke huurders van de flat is. Een buurvrouw van hem, ook flexhuurder, hield ook nog een kort praatje.
Zie ook de speeches van Bo en Atlas Aletta.
De stemming tijdens de actie was strijdbaar en betrokken. Er werden leuzen geroepen als “Huizen voor mensen, niet voor winst” en “Vecht, vecht, vecht, wonen is een recht”. Naast mensen van de BPW waren er ook Doorbraak-activisten aanwezig, en ook andere ondersteuners van Bo en de overige flexhuurders van de flat. Bo dreigde op 9 december op straat te komen staan, maar heeft dankzij de druk en publiciteit van de BPW inmiddels een vast huurcontract aangeboden gekregen en ook geaccepteerd, voor woonruimte in een ander deel van Leiden. Maar andere flexhuurders in de flat komen op termijn, als ook hun tijdelijke contract afloopt, in dezelfde problemen als Bo. Want ook zij kunnen dan inwisselbaar en dakloos worden gemaakt door Urban Interest. De strijd gaat dus door.
Hieronder de integrale toespraak van BPW-lid Cornelia.
Harry Westerink
Lieve flatbewoners, actievoerders en steunbetuigers,
In 2016 trad de Wet doorstroming huurmarkt in. Daardoor werd het mogelijk om tijdelijke huurcontracten af te sluiten. Tot die tijd, tot zes of zeven jaar geleden, kregen bijna alle huurders dus automatisch meteen een huurcontract voor onbepaalde tijd. Deze nieuwe wet was gemaakt voor enkele uitzonderlijke situaties. In de uitleg bij de wet staat dan ook het volgende.
“Het is overigens uitdrukkelijk geenszins de bedoeling om het uitgangspunt van het contract voor onbepaalde duur te verlaten en af te stappen van het systeem waarbij tijdelijke verhuur de uitzondering op de hoofdregel is. Het instrument van tijdelijke huur moet zo worden ingezet dat aan de essentie van de huur(prijs)bescherming niet wordt afgedaan. Echter, voor het bevorderen van de doorstroming kan tijdelijke verhuur een goed aanvullend instrument zijn, zonder dat de huurders op onaanvaardbare wijze worden geschaad in hun belangen.”
We zijn nu zeven jaar verder. En ongeveer de helft van alle nieuw aangeboden huurcontracten is tijdelijk, blijkt uit verschillende onderzoeken. Er is weinig over van het contract voor onbepaalde duur als uitgangspunt. Tijdelijke verhuur is zeker geen uitzondering op de hoofdregel meer. Integendeel, het lijkt meer en meer standaard te worden voor verhuurders om te beginnen met een tijdelijk contract, vaak als “proefperiode” om te kijken of hun huurder zich wel netjes gedraagt. En na die maximaal twee jaar van het tijdelijke huurcontract kan de verhuurder de huur al dan niet verlengen.
Het is duidelijk dat deze wet door en door misbruikt wordt. De huurbescherming en huurprijsbescherming zijn ver te zoeken. Woonzekerheid en woonrecht zijn niet meer vanzelfsprekend. Huurders leven in onzekerheid, durven gebreken in hun huis niet aan te kaarten, uit angst dat hun huur niet verlengd wordt, en als je pech hebt, moet je na een of twee jaar inderdaad je huis verlaten en met al je hebben en houden op zoek naar een nieuwe woning. In de huidige woningmarkt, midden in een wooncrisis, is dat niet alleen ontzettend stressvol, maar vaak ook simpelweg onmogelijk.
De Wet doorstroming huurmarkt was een flop. Het is zijn doel compleet voorbijgeschoten en gaf verhuurders de mogelijkheid nog makkelijker en meer winst te maken. Er wordt gebruik gemaakt van dit middel, maar zeker niet “zonder dat de huurders op onaanvaardbare wijze worden geschaad in hun belangen”. Dat worden zij wel. De enige belangen die worden meegenomen, zijn die van de verhuurder, die hierin alle macht heeft.
Een paar weken geleden zijn Bo en ik in gesprek geweest met Urban Interest. Wij vertelden ons standpunt, zij het hunne. Wij zeiden tegen tijdelijke huur te zijn en vroegen hen om huurverlenging. Let nu goed op, zij zeiden óók tegen tijdelijke huur te zijn en nooit gebruik te maken van het tijdelijke contract – met uitzondering van de Stationsflat hier achter ons. Dan maak je er dus gebruik van. Dan ben je er dus niet tegen.
Ze zeiden ook dat we onze strijd niet tegen hen, maar tegen de politiek moeten voeren. En ja, wij voeren deze strijd óók tegen de politiek. De Wet doorstroming huurmarkt moet worden afgeschaft. Zo snel mogelijk. Daar doen verschillende partijen ook al voorstellen over. Maar in die tussentijd worden tientallen mensen hun huis uitgezet, deze flat uitgezet, omdat Urban Interest hier wél gebruik maakt van de wet. Dat. Is. Een. Keuze. Het feit dat iets mogelijk is, betekent niet dat je dat móét doen.
Het is bijna 9 december, dan moet Bo zijn woning uit. Het is ook bijna februari, dan moeten de buren eruit. Nog een paar maanden en het is mei, dan moeten een stuk of vijf huishoudens de flat uit. Urban Interest, zet hier een punt achter. Stop de tijdelijke huurcontracten, geef bewoners huur voor onbepaalde duur.
Bewoners, geef niet op, actie voeren helpt. Bo heeft een ander appartement aangeboden gekregen, dat kan jij ook voor elkaar krijgen. Maak genoeg herrie dat Urban Interest zich zorgen gaat maken om hun slechte publiciteit. Voer lang genoeg actie dat Urban Interest je vaste huur aanbiedt. Huurders zijn niet inwisselbaar, wij zijn niet inwisselbaar!
Cornelia
