Equal Pay Day: column van organiser Luisa

“Ik sta voor mijn gevoel met mijn rug tegen de muur. De combinatie van de onzekerheid van het aantal uren en het lage uurloon maakt dat ik niet kan rondkomen. Dit werkt door op allerlei gebieden: op mijn gevoel van vrijheid, gezondheid, geluk en toekomstperspectief.” Sandrine is 26 en werkt in een cosmeticawinkel. Ze wil graag een gezin en financieel onafhankelijk zijn. Maar met de 10,36 euro die zij verdient, zal ze in de toekomst afhankelijk zijn van een partner. Nu trekt zij weer in bij haar ouders, omdat ze zelf niet rond kan komen. Vrouwen hebben 21.4 procent meer kans op een laagbetaalde baan dan mannen. In veel onderbetaalde sectoren zoals de thuiszorg, kinderopvang en detailhandel zijn vrouwen oververtegenwoordigd. Andersom worden in sectoren waar veel vrouwen werken vaak lagere lonen betaald. Van de mensen die bijstand ontvangen, is ongeveer 58 procent vrouw en 42 procent man. Mannen die langdurig bijstand ontvangen, hebben twee keer zoveel kans om uit te stromen dan vrouwen. Emancipatie gaat vaak over meer vrouwen op invloedrijke posities en over carrière maken. Maar hoe staat het met de positie van onze schoonmaaksters, thuiszorg- en winkelmedewerksters en de vrouwen die afhankelijk zijn van een uitkering? Hun inkomen is in de afgelopen 40 jaar 20 procent minder waard geworden. Daarom strijdt Sandrine voor een minimumloon van 14 euro. Ze kan goed vertellen en deelt graag haar verhaal om anderen te inspireren. Haar verhaal roept ook vragen op, bijvoorbeeld bij journalisten die haar willen spreken. Ze werkt 20 uur.

Luisa in Equal Pay Day (Voor14.nl)