Fréderike Geerdink: “Op je kwaadste momenten denk je: ik sluit me aan”

Je confronteert strijders met het feit dat ze ongewapende burgers vermoorden, maar in hun ogen is een leraar, die voor de staat werkt, geen ongewapende burger. Fréderike Geerdink: “In de jaren tachtig en negentig is het volgens mij wel voorgekomen dat ze willekeurige leraren vermoordden, maar nu doen ze het als zij ervan overtuigd zijn dat iemand onder de dekmantel van leraar als spion naar Zuidoost-Turkije is gekomen. Ik probeer dat te begrijpen, zonder het goed te keuren. Zij zeggen tegen mij: ‘Jij oordeelt daar makkelijk over omdat je uit Nederland komt, en daar heb je dat soort dingen niet. Maar wij vechten hier voor ons leven.’ Onze definitie van wat een burger is, is anders. Een van de PKK-leiders die ik interviewde, hield zijn uniformjasje voor zich en zei: ‘Als ik dit jasje uittrek, ben ik dan ineens een burger?’ Wat hij bedoelde, is dat hij een pak kan aantrekken, maar dan nog steeds een strijder is en dus een legitiem doelwit.” En daar kun jij je in vinden? “Nee, maar ik kan het wel begrijpen, en daar gaat het me als journalist om, die redenering te begrijpen. Ik denk: je zet je in voor de strijd tegen ISIS, daar krijg je een boel sympathie mee, en dan ga je leraren vermoorden! Dat is toch gewoon dom? Daar verspeel je die sympathie weer mee! Maar zij zeggen: die sympathie mag je houden, daar in het Westen. Nou, dat vind ik interessant, als journalist. En ik blijf altijd journalist, ook daar in de bergen.”

Peter Breedveld in “Op je kwaadste momenten denk je: ik sluit me aan” (Frontaalnaakt)