Minderjarige asielzoekster Anne Frank zou in 1939 geen kinderpardon hebben gekregen

De duizenden Joodse vluchtelingen die na 1933 in Nederland strandden, werden alles behalve met open armen ontvangen. Als ze, zoals de familie Frank, niet onbemiddeld waren, konden ze ontsnappen aan het eerste grote opvangcentrum/uitzetcentrum dat Westerbork heette. Nadat koningin Wilhelmina de vestiging van het complex in de buurt van Het Loo op de Veluwe had tegengehouden, werd het op kosten van “de Joodse Gemeenschap” (wij benn zunig!) gebouwd in Westerbork. – Ja, hetzelfde Westerbork. De familie Frank was dus relatief bevoorrecht en kon zich in Amsterdam-Nieuw Zuid vestigen. De kinderen gingen naar scholen in de buurt. Raakten aldus “verworteld”. Maar verder dan een soort tijdelijke verblijfsstatus, laat staan het Nederlanderschap, zoals vele van mijn tegentwitteraars vermoedden, kwamen Anne en haar familie niet. Hoe kort is de memorie toch. Toen in de periode na de moord op Pim Fortuyn een nationale verkiezing van de “grootste Nederlander aller tijden” werd gehouden, verkreeg Anne ook heel wat stemmen. Maar, helaas pindakaas, Anne was helemaal nooit Nederlandse! Een poging om de geschiedenis te herschrijven door haar het Nederlanderschap posthuum toe te kennen, strandde op wetten en regels. Zoiets als Mauro posthuum willen meenemen naar een voetbalwedstrijd. Maar goed, ook een kinderpardon zou Anne en haar familie niet gespaard hebben voor het vreselijke lot dat hun in 1944 wachtte. Daarvoor wil Samsom terecht niet verantwoordelijk worden gehouden en dat was natuurlijk ook mijn bedoeling niet. De Nazis kenden geen pardon. En daarmee stuiten we op de kern van de zaak: De Nederlandse onwil tot zelfreflectie. Als je namelijk de moed hebt om te onderkennen dat het Nederlandse vluchtelingen- en asiel-beleid in 2014 zo mogelijk nog onmenselijker is dan dat onder Colijn in 1939, dan kan misschien zelfs een kille rekenaar als Samsom inzien, dat het bij het kinderpardon niet gaat om het afkopen van een paar tientallen extra kinderlevens bij oom Dagobert Halbe Zijlstra in ruil voor een asociale belastingverlichting.

Huib in Minderjarige asielzoekster Anne Frank zou in 1939 geen kinderpardon hebben gekregen (Huibslog)