28 mei, Utrecht: stadsdialoog over Zwarte Piet
Op 28 mei wordt in Utrecht de derde Stadsdialoog over Zwarte Piet gehouden. De eerste vond plaats op 7 juli 2014, de tweede op 15 oktober 2014, waaraan 70 mensen meededen. Tijdens de bijeenkomst wordt gesproken over de toekomst van Zwarte Piet. Actrice en programmamaakster Anousha Nzume verzorgt een inleiding. Kom ook en pleit voor afschaffing van de racistische karikatuur!
Stadsdialoog over Zwarte Piet
Donderdag 28 mei
Vanaf 20:00 uur (inloop vanaf 19:30 uur)
Buurtcentrum Oase
Cartesiusweg 11, Utrecht
Aanmelden via deze link
De initiatiefgroep van deze Stadsdialogen hoopt dat door met elkaar in gesprek te gaan over Zwarte Piet er “een vreedzame en respectvolle oplossing” gaat komen voor “dit maatschappelijk belangrijke vraagstuk”. De nadruk van de bijeenkomst ligt op het bevorderen van begrip, op het bouwen van bruggen tussen mensen met uiteenlopende meningen over Zwarte Piet, en op het geven van handreikingen voor veranderingsmogelijkheden.
Harry Westerink
Je zou verwachten dat Artikel 1 op de hoogte zou zijn dat racistische discriminatie afgeschaft moet worden. Toch doet de anti-discriminatie organisatie, Artikel 1 Midden-Nederland, een poging om discriminatie af te bouwen door “dialoog”. Dezelfde organisatie geeft trainingen over stereotyperingen en verdient daar geld mee. Dus tijdens de dialoog moeten mensen uitleggen waarom iets hen discrimineert, en dan hopen op “begrip” van de mensen die eigenlijk best wel door-willen-discrimineren. Blijkbaar is dit een beschaafder gang van zaken dan demonstreren tegen discriminatie, vinden de organisatoren. Vandaag drinken wij koffie met elkaar, maar op 5 december hebben we misschien een paar neutrale figuren om de racistische karikaturen te vergezellen, en mensen met een donkere huidskleur te discrimineren. Dan moet men er niet over klagen, want uiterlijk “begrip” is getoond tijdens de dialoog, en vervolgens werd er een paar onnozele aanpassingen gemaakt zoals lippenstift-kleur als hulpzame maatregel, en dan is het business as usual. Een echt “wij” gevoel komt nooit zonder de erkenning dat discriminatie gewoonweg niet kan, jeugdsentiment of niet.