Concurreren met de natuur: covid-19 als een kapitalistisch virus
Deel uitmaken van de natuur is altijd een riskante onderneming. We moeten ons de middelen van de natuur toe-eigenen om te overleven. Zo is het leven. Maar het vernietigen van de grote totaliteit van de natuur op onze weg naar het vullen van de zakken van een paar miljardairs, plaatst ons aan de rand van uitsterven. Het drijft ook het ontstaan van meerdere dodelijke ziekten aan, de ene na de andere. In een rationele samenleving zouden we ons tot de natuur verhouden, rekening houdend met de bescherming van het milieu waarvan we allemaal afhankelijk zijn. Anders zijn we niet in staat om ons sociaal te reproduceren van generatie op generatie. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar zo werkt het mondiale kapitalisme niet. De kapitalistische klasse die het kapitalisme bestuurt, is bijna uitsluitend gericht op winst in het volgende fiscale kwartaal. Zodra bedrijven een lokale omgeving uitputten, gaan ze zich bezighouden met wat men noemt een “ruimtelijke oplossing”, en verhuizen ze naar andere plaatsen om te plunderen. Maar er zijn naast Congo en het Amazonegebied nog maar weinig plaatsen over om te plunderen, en agribusiness, mijnbouw en houtkapbedrijven zijn hard bezig om de laatste van die bossen kaal te plukken. Waarom? Omdat wat minder beschikbaar is en nog steeds essentieel voor het systeem, waardevoller wordt. Er is dus haast bij om dit laatste stuk binnen te halen – niet, zoals de voorstanders van het groene kapitalisme beweren, een stimulans om het te beschermen. Kapitalisten en wetenschappers weten wat het gevolg is: de volledige vernietiging van de laatste restanten bos en daarmee uitbraken van pandemieën. Maar ze kunnen zichzelf niet tegenhouden, omdat de drang van het systeem om te concurreren voor de winst, hen ertoe drijft om door te gaan, zelfs als dat de ineenstorting van de ecosfeer betekent. Ik heb daar een probleem mee. Ik heb een 12-jarige zoon en wil zijn toekomst beschermen. Ik denk dat we daar bijna allemaal een probleem mee hebben. Maar onze productiesystemen veranderen de aarde snel in een soort Mars. Ik wil met mijn zoon kunnen gaan wandelen zonder ruimtepak. Ik denk dat bijna de hele mensheid wil kunnen genieten van zulke eenvoudige zaken, zonder te lijden onder het kortzichtige wrakgoed dat in het kielzog van het kapitaal achterblijft.
Rob Wallace in Concurreren met de natuur: covid-19 als een kapitalistisch virus (Grenzeloos)