Dat Wilders straks premier wordt, is het resultaat van de lafheid van onze politici

Zo breed gedragen als deze protesten in Duitsland zijn, dat is echt ongekend. Dat is in Nederland wel anders, ervoer Leidenaar Harry Westerink van het linkse collectief Doorbraak. ‘Ik ben na de verkiezingsoverwinning van Wilders meteen naar de eerste demonstraties gegaan, maar daar zie ik dan honderden, niet duizenden mensen. Er is natuurlijk wel een anti-racisme beweging in Nederland, maar dat zijn protesten van een kleine groep activisten, niet van de brede middenklasse.” Een verklaring kan zijn dat Nederland niet zo’n demonstratiecultuur heeft als bijvoorbeeld Frankrijk, waar mensen niet schromen om voor wat dan ook op de barricaden te springen. “Daar gijzelen ze gewoon hun baas als ze het ergens niet mee eens zijn, hier wordt het haast als onfatsoenlijk beschouwd om met een spandoek voor de deur te gaan staan”, zegt Westerink. “We kunnen er toch eerst over praten, zeggen ze dan.” (…) Hij herinnert zich dat toen hij met anderen vijftien jaar geleden al protesteerde tegen Wilders, Kamerleden van andere politieke partijen Wilders toch vooral als een collega beschouwden, die je moest respecteren en niet moest “demoniseren”. (…) “Dat Wilders straks premier wordt, is het resultaat van de stilte in dit land en de lafheid van onze politici”, zegt Westerink. “Het kan zijn dat iedereen straks steil achterover slaat van het coalitieakkoord en dan alsnog de straat op gaat. Dan is het misschien te laat.”

In “Protesten tegen extreemrechts: ’Wilders zou met pek en veren Duitsland uit zijn gegooid’” (Noordhollandsdagblad.nl)