Neem milieuracisme serieus

De environmental racism-theorie stelt dat minderheden disproportioneel worden blootgesteld aan schadelijke bijproducten van industriële processen, zoals nucleair of giftig afval, luchtvervuiling en vervuilde grond en waterbronnen. Het idee is dat industriële processen zowel positieve gevolgen hebben (producten) als negatieve (afval en vervuiling), en dat deze voor- en nadelen niet eerlijk over verschillende bevolkingsgroepen verdeeld worden. De mensen die in de directe omgeving van industrieterreinen wonen, ondervinden hier de meeste hinder van. Vaak zijn het minderheidsgroepen die in deze onpopulaire en ongezonde omgeving wonen, als gevolg van milieubeleid, het niet gehoord worden in het besluitvormingsproces, historische segregatiepatronen en institutionele processen die minderheden blijven benadelen. Hoe sterker de segregatie, hoe meer de bevolking wordt blootgesteld aan schadelijke stoffen. In een Amerikaanse studie uit 2005 wordt zelfs geconcludeerd dat mensen die in een ‘witte gemeenschap’ leven 1.8 procent kans hebben om in een schadelijke leefomgeving te wonen, tegenover 70.6 procent kans voor mensen die in een minderheidsgemeenschap wonen. Dit heeft vanzelfsprekend een verwoestend effect op de gezondheid van deze minderheidsgemeenschappen. De zwarte buurten rondom industriële complexen rond de Mississippi hebben niet voor niets de bijnaam ‘Cancer Alley’.

Anna Zuidmeer in Neem milieuracisme serieus (Sdgnederland)