Nor Zartonk: nee tegen de oorlog in de Kaukasus, vrede nu!
Een verklaring over de oorlog in Nagorno-Karabach door Nor Zartonk (Opnieuw Ontwaken), een radicaal-linkse Armeense basisorganisatie in Turkije.
De oorlog in Artsakh (Nagorno-Karabach) duurt al bijna 30 jaar. In die periode van het staakt-het-vuren hebben diplomatieke inspanningen geen vrede kunnen brengen. Dit probleem, gelegen in de zuidelijke Kaukasus, is weer aan de oppervlakte gekomen door de derde partijen die belangen hebben in macht en wapenhandel. De bevolking van Artsakh is veroordeeld tot duisternis en dood. In de ochtend van 27 september werd het staakt-het-vuren verbroken en begon een nog steeds voortdurende, gewelddadige botsing. We volgen de ontwikkelingen met grote bedroefdheid en bezorgdheid.
Vooraf aan de botsingen nam de anti-Armeense propaganda in de Turkse media toe en toen de strijd begon, werd die propaganda geïntensiveerd en begon de desinformatie. Het Anadolu-persbureau (het nieuwsagentschap van de Turkse overheid) beweert dat de Armeniërs de aanval hebben ingezet. Het was echter duidelijk dat een dergelijke poging irrationeel zou zijn geweest voor de strijdkrachten van Artsakh die zich in principe in een defensieve positie bevonden. Integendeel, het was bekend dat de Azerbeidzjaanse troepen al voorbereid waren op een grootschalige aanval.
Daarnaast werd door de Turkse media een krachtige desinformatiecampagne gevoerd over de historische achtergrond van de kwestie. In 1991 werd in Artsakh een referendum gehouden. 82 procent van de bevolking nam daaraan deel en 99 procent van hen stemde voor de onafhankelijkheid op basis van het nationale zelfbeschikkingsrecht.
Aan de andere kant gaven sommige regeringswoordvoerders en de Turkse president Erdoğan zelf oorlogszuchtige en bevooroordeelde toespraken, terwijl alle landen in de wereld opriepen tot een staakt-het-vuren. De regering van Erdoğan probeert haar politieke falen te overwinnen via onderdrukking en geweld in zowel de binnenlandse als de buitenlandse politiek. De bijdrage van Turkije aan de oorlog in Artsakh ligt in het verlengde van het huidige Turkse beleid in Syrië, Libië en het oostelijke Middellandse Zee-gebied. Zoals de internationale persbureaus hebben geschreven, voorziet Turkije niet alleen Azerbeidzjan van wapens en militaire training, maar brengt het ook betaalde jihadisten uit Syrië over naar de regio, die door Turkije op de loonlijst worden gezet.
Helaas steunen de “oppositiepartijen” in Turkije, met uitzondering van de Democratische Volkspartij (HDP), dit expansionistische beleid en het heroïsche discours. Ze steunen de imperialistische fantasieën van het Erdoğan-regime waarover ze klagen. Dat beleid zorgt alleen maar voor meer armoede, bloed en tranen voor de bevolking en dient alleen maar ten gunste van wapenhandelaren en dictators. Zij hebben allemaal, hand in hand, geprobeerd om het systeem van uitbuiting in stand te houden door vijandigheid te zaaien en mensen elkaar te laten vermoorden.
De mensen in Turkije die het meest getroffen worden door deze recente ontwikkelingen zijn natuurlijk de Armeniërs. Ze zijn altijd al het voornaamste doelwit van haatdragende taal, en nu worden de Armeniërs opnieuw gemarginaliseerd en blootgesteld aan een stortvloed van haat ten gevolge van een conflict waar ze part noch deel aan hebben.
Wij veroordelen de houding van Turkije, die de oorlog verheerlijkt en ondersteunt. Wij herhalen dat er geen winnaars in de oorlog zullen zijn en dat de oorlog de bevolking niet ten goede komt, omdat hij alleen maar dood en armoede met zich meebrengt.
In die zin roepen wij alle vredesactivisten, om te beginnen de Turkse bevolking, op om actie te ondernemen voor een staakt-het-vuren en een duurzame vrede.
Nor Zartonk / Նոր Զարթօնք
(Deze verklaring verscheen eerder in het Engels op de website van Nor Zartonk. Vertaling door Doorbraak. Op 20 april vorig jaar organiseerde Nor Zartonk samen met Doorbraak de bijeenkomst “Is de Armeense Genocide geschiedenis?”. Meer Nederlandse teksten over en van de organisatie lees je hier.)