Ongedocumenteerde arbeider Saïd verdiende 300 euro per week in de vieze kruipruimten onder het AMC

Het werk in het AMC is zwaar en vies. Met zijn collega’s werkt Saïd tussen de vloeren van het ziekenhuis, in kruipruimten van zo’n 80 centimeter hoog, die je betreedt via een luik. Op sommige plaatsen ligt er afval van reparaties of verbouwingen, zoals ijzervijlsel van doorgezaagde leidingen. ”Op andere plekken was in geen 25 jaar iemand geweest en lag er een dikke laag stof dat overal op je lijf en in je haar bleef plakken.” Gewapend met een plank op wieltjes en verschillende stofzuigers klimt Saïd over buizen en leidingen om de vloeren in de zogeheten technische ruimtes schoon te maken. ”Daarna moesten we het beton afsmeren met een laagje cement. Als dat was uitgehard, moesten we de vloer verven met speciale antistatische coating, zodat het stof niet meer op de vloer zou plakken.” In de ongeventileerde ruimten slaat de sterk ruikende verfdamp hem op de longen. Van het schoonmaakbedrijf waarvoor hij werkt, T.S. Almere, krijgt Saïd geen enkele beschermende kleding. Hij werkt in zijn eigen spijkerbroek en een blauw T-shirt met het bedrijfslogo. Het valt hem op dat een loodgieter die in dezelfde kruipruimte werkt bijna als een astronaut ingepakt is. “Die man droeg een beschermend pak, handschoenen en een masker over zijn hele gezicht. Ook had hij een apparaatje dat elk half uur ging piepen. Dan moest hij de ruimte uit om frisse lucht te halen. Wij werkten uren achter elkaar door.” Als Saïd bij zijn baas klaagt dat híj geen beschermende kleding heeft, duwt die hem de dag erop een witte overall van het AMC in zijn handen. “Ik weet niet waar hij dat pak vandaan had. Misschien dat hij het ergens uit een wasmand heeft gepakt”, zegt Saïd. “En van de loodgieter kreeg ik later zo’n stoffen mondkapje die je in de kluswinkel koopt. Ik zat nog steeds onder het stof, maar het was beter dan niets.” De werkdagen in de benauwde ruimten zijn lang. Soms wel 15 uur achter elkaar. “Dan moest de kruipruimte onder een afdeling af zijn, zodat de artsen er weer gebruik van konden maken. Dan moest je door totdat het klaar was.” Per week zegt Saïd vijf, zes of soms zeven dagen te werken. “Mijn baas bleef al die tijd in zijn busje zitten.”

Koen Voskuil in Werken als illegaal: Saïd zat 15 uur achter elkaar in een vieze kruipruimte (AD)