Strijdbare demonstratie tegen politieracisme krijgt veel bijval in Schilderswijk

Spandoek. (foto: Sabah Boustani)
Spandoek. (foto: Sabah Boustani)
De demonstratie van afgelopen vrijdag tegen politieracisme, georganiseerd door de comité’s Herstel van Vertrouwen en Stop Politiegeweld Schilderswijk, trok ruim honderd mensen en had een strijdbaar karakter. Naast veel buurtbewoners deden ook flink wat activisten van Doorbraak en Anti-Fascistische Actie (AFA) mee. Een verslag met de integrale toespraken van de sprekers namens die organisaties.

Er waren mensen van verschillende pluimage op de actie afgekomen: zwart en wit, jong en oud, mannen en vrouwen. De tocht ging van Wijkpark Transvaal naar het Haagse stadhuis op het Spui, dwars door de Schilderswijk. Aardig wat Schilderswijkers sloten zich tijdens de tocht aan bij de stoet. Uit de toespraken bleek hoeveel woede en onvrede het dagelijkse politie-optreden in de Schilderswijk oproept.

Toespraak van de organisatie aan het begin van de demonstratie. (foto: Sabah Boustani)
Toespraak van de organisatie aan het begin van de demonstratie. (foto: Sabah Boustani)
Ook tijdens de demonstratie gedroeg de massaal uitgerukte politie zich weer flink repressief. Hoewel de agenten meerdere keren werd verzocht om zich afzijdig te houden, liepen ze hinderlijk mee in de demonstratie en vielen ze diverse activisten lastig. Halverwege de tocht ontstond er door toedoen van de politie een opstootje, toen agenten zonder enig overleg plotseling met veel agressie een aantal meegevoerde vlaggen met stokken, waar men tot dan toe geen probleem van had gemaakt, probeerde af te pakken. Het leek sterk op een poging om een rel te veroorzaken die later in de schoenen van de demonstranten geschoven zou kunnen worden. Alleen door de zelfbeheersing die de activisten wisten op te brengen, liep de zaak niet verder uit de hand. Het incident was een treffend voorbeeld van de repressie van de sterke arm van de staat die de Schilderswijkers dag in dag uit ondervinden.

Actiebord. (foto: Sabah Boustani)
Actiebord. (foto: Sabah Boustani)
Enthousiasme

Voorafgaand aan de demonstratie hadden het Openbaar Ministerie, de gemeente Den Haag en de politie de actie alvast maar gecriminaliseerd en gestigmatiseerd. Men liet weten “extra maatregelen” te hebben genomen, omdat “mogelijk sympathisanten van de islamitische terreurbeweging ISIS” aanwezig zouden zijn. Daarmee was de toon in de mainstream-media gezet. Waarschijnlijk hoopte men zo dat veel buurtbewoners zouden worden afgeschrikt om aan de demonstratie deel te nemen, uit angst voor arrestatie en geweld.

Indrukwekkend waren de verhalen van buurtbewoners over hun schokkende ervaringen met de politie. Onder aanvoering van sprekers van Herstel van Vertrouwen, die buurtbewoners langs de kant aanspoorden om ook deel te nemen aan het protest, spraken diverse moedige Schilderswijkers zich luid en duidelijk uit over het racisme en het geweld van de politie. “Genoeg is genoeg!”, werd er telkens geroepen, en: “Nee, wij zullen Rishi niet vergeten!”, als aandenken aan de zeventienjarige jongen die op 24 november 2012 werd vermoord door de politie. En ook: “Politie, racisten, staatsterroristen!” en “Ik kan niets, ik wil niets, geef mij een uniform!”, leuzen die door anarchisten en anti-fascisten onder de betogers werden gescandeerd.

Kopspandoek. (foto: Sabah Boustani)
Kopspandoek. (foto: Sabah Boustani)
Een Schilderswijker hield een energiek betoog over “de afschuwelijke ziekte racisme die de samenleving kapot maakt”. Ook viel er een krachtige rap tegen de politie te beluisteren. Opvallend was verder het enthousiasme en de nieuwsgierigheid waarmee buurtbewoners de demonstratie bekeken, voor hun woningen staand en uit hun ramen hangend. De organiserende comité’s toonden zich na afloop tevreden over het verloop van de actie, ondanks het irritante gedrag van de agenten. Ook blogger-activist Peter Storm, een van de deelnemers, heeft er inmiddels een positief verslag over geschreven.

Harry Westerink


De integrale toespraak namens Doorbraak

Tijdens de demonstratie. (foto: Sabah Boustani)
Tijdens de demonstratie. (foto: Sabah Boustani)
“Er is racisme in Nederland. Het lijkt een dooddoener om zo een praatje te beginnen. Maar het is nodig. Want velen in dit land willen niet inzien dat er racisme is. Ze wuiven het weg, ze verbergen het, ze doen er lacherig over. Ja, er is racisme op de arbeidsmarkt, in het onderwijs, in de sport, op straat, op familiefeestjes, in de kroeg. En ook in het parlement en in de regering. Bovendien is een bekend element van de zogenaamde Nederlandse cultuur een racistische karikatuur, namelijk Zwarte Piet. Er is dus veel racisme in de samenleving. Maar als slachtoffers van politieracisme daarover klagen, dan doet de politie alsof zijn neus bloedt. Racisme, nee hoor, daar maakt de politie zich niet schuldig aan. Zo stellen de Haagse politiebazen zich op. Ze praten alsof ze geen deel uitmaken van een racistische samenleving. Alsof ze immuun zijn voor racisme.

Toespraak van Doorbraak. (foto: Sabah Boustani)
Toespraak van Doorbraak. (foto: Sabah Boustani)
Dat is natuurlijk onzin. Racisme houdt niet ineens op bij de voordeur van politiebureau De Heemstraat en andere Haagse politiebureaus. Ook en juist agenten raken doordrenkt van het racistische gif dat onze samenleving verziekt en kapot maakt. De politie zou er goed aan doen om te erkennen dat racisme ook bij hen een probleem is. Met erkenning van het probleem begint de oplossing. Daarom is het zo waardevol dat slachtoffers van politieracisme en politiegeweld de laatste tijd meer in actie zijn gekomen. Er zijn veel klachten tegen de politie ingediend en het actiecomité Herstel van Vertrouwen heeft de zaak van politieracisme op de agenda gezet en in de publiciteit gebracht.

Spandoek. (foto: Sabah Boustani)
Spandoek. (foto: Sabah Boustani)
Je zou zeggen: politie, neem deze klachten serieus. Probeer de heersende racistische cultuur binnen het politie-apparaat te veranderen. Stop de voortdurende id-controles. Deel niet lukraak boetes uit. Hou op met het beleid van etnisch profileren. Laat het slaan en mishandelen van mensen voortaan achterwege. Dat is wat veel mensen met een migrantenachtergrond vragen, verwachten en ook eisen van de politie. Maar wat doet de politie? Ze lopen om de hete brij heen. Ze proberen met man en macht hun eigen straatje schoon te vegen. Ze denken: ‘Het zal wel weer overwaaien’. Ze stellen onderzoeken in waaruit zogenaamd zou blijken dat de politie niet racistisch handelt. Via die onderzoeken keurt de slager zijn eigen vlees, zo kun je zeggen. De politie wil ons doen geloven dat het allemaal wel meevalt. Maar het valt niet mee, meneer en mevrouw de agent. Het valt verdomde tegen hoe jullie omgaan met onze klachten over racisme en geweld. Het valt verdomde tegen als jullie weer eens iemand zo hard slaan en trappen dat hij daardoor volledig arbeidsongeschikt blijkt te zijn geworden. Het valt verdomde tegen als jongeren in de Schilderswijk al vijftig tot honderd keer in hun leven hun id-bewijs hebben moeten laten zien, zomaar, zonder enige aanleiding. Uit een enquête van het actiecomité blijkt dat jongeren in de Schilderswijk gemiddeld zelfs dagelijks of wekelijks hun id moeten tonen. Ik ben zelf geen jongere en ook geen Marokkaan, ik ben een zogenaamde ‘autochtoon’. Ik kom al jaren elk weekend in de Schilderswijk, ik loop hier op straat, ik doe hier boodschappen, ik ontmoet hier mensen. Maar ik heb nog nooit mijn id moeten laten zien. Dat is geen toeval, dat komt door institutioneel racisme.

Doorbraak-spandoek. (foto: Sabah Boustani)
Doorbraak-spandoek. (foto: Sabah Boustani)
In de onderzoeken naar de Haagse politie en in de mainstream-media probeert de politie recht te praten wat krom is. Ik heb het zelf gelezen in een onderzoeksrapport. Dan zegt een agent bijvoorbeeld: ‘Polen stelen gereedschap door gebruik te maken van busjes. Als we busjes zien rijden met een Poolse nummerplaat, dan houden we de inzittenden aan en controleren we hen. Want wie weet zijn ze wel gereedschap aan het stelen.’ Dat vertelt de politie alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Maar het gaat om etnische profilering. Het gaat erom dat de politie mensen met een bepaald uiterlijk en een bepaalde achtergrond er eerder uitpikt. De politie houdt op straat niet zomaar bankiers aan, bijvoorbeeld, of managers van bouwbedrijven. Iedereen weet dat er in de bank- en bouwsector enorm wordt gefraudeerd, voor vele miljoenen. Iedereen weet dat de rijksten massaal belasting ontduiken. Alle reden dus om vooral witte oudere mannen in dure maatpakken voortdurend naar hun id-bewijzen te vragen. Want wie weet zijn het wel fraudeurs en belastingontduikers. Maar dat doet de politie niet.

Luisteren naar de toespraken voor het politiebureau. (foto: Sabah Boustani)
Luisteren naar de toespraken voor het politiebureau. (foto: Sabah Boustani)
De politie heeft altijd al aan de kant gestaan van de machthebbers. Dat was vroeger al zo en dat geldt nog steeds. De sterke arm van de staat beschermt de heersende orde. De politie gaat de rijken en de machtigen dus niet aanpakken. Nee, ze maken liever het leven zuur van jongeren in de Schilderswijk. En ze jagen op mensen zonder verblijfsrecht, laten we dat niet vergeten. Ze pakken migranten en vluchtelingen op, zetten hen gevangen en smijten hen het land uit. Die mensen zijn vanwege armoede en geweld gevlucht naar Nederland, maar de politie behandelt hen alsof ze zware misdadigers zijn.

De hoogste baas van de Haagse politie, Paul van Musscher, maakt het helemaal bont. Hij durft doodleuk te beweren dat de veronderstelde criminaliteit van Marokkanen uit het Rifgebergte genetisch zou zijn bepaald. Berbers zouden een soort barbaren zijn, zo suggereerde hij. Hij snapt niet, zo liet hij weten, waarom er zoveel ophef over zijn uitspraken is. Nee, Van Musscher, dat snap jij niet. Maar wij snappen wel dat jij racistische uitspraken doet. En wij snappen ook dat jij, Van Musscher, deel uitmaakt van het probleem, dus niet van de oplossing.

Nog een van de spandoeken. (foto: Sabah Boustani)
Nog een van de spandoeken. (foto: Sabah Boustani)
Het is duidelijk dat er veel druk opgebouwd moet worden om politieracisme en politiegeweld weg te krijgen of in elk geval te verminderen. Het comité Herstel van Vertrouwen en anderen zijn daar dag in dag uit mee bezig. Om veranderingen in het politie-apparaat te kunnen afdwingen moeten we veel macht zien te krijgen. We moeten ons van onderop verenigen, we moeten onszelf organiseren, op eigen kracht, met de middelen waarover we beschikken, met de vele talen die we spreken en met het vertrouwen dat we in elkaar moeten hebben. Alleen samen kunnen we het verschil maken. Alleen samen staan we sterk tegenover racisme en politiegeweld. Alleen samen kunnen we het tij keren. Laten we die strijd dan ook samen voeren, iedereen vanuit zijn of haar eigen positie, prioriteiten en mogelijkheden. Hoe groter we worden, hoe meer macht we opbouwen, hoe meer de politie rekening met ons moet gaan houden. Laten we dus in actie komen en in actie blijven!”


De integrale toespraak namens AFA

Camera's op begeleidende politiebus. (foto: Eric Krebbers)
Camera’s op begeleidende politiebus. (foto: Eric Krebbers)
“Dat de Schilderswijk en Transvaal worden geteisterd door racistisch en gewelddadig politieoptreden, zal velen bekend in de oren klinken. Voor velen hier is het de dagelijkse realiteit. Ik ben blij dat de mensen die hier nu demonstreren, zich durven uit te spreken tegen, zoals een ex-agent verklaarde, ‘een politiekorps waar een cultuur heerst van racisme en geweld’. Maar ik ben ook vooral boos, boos door de verhalen die ik hoor als ik hier door de wijk loop en met mensen praat.

Boos door de verhalen die ik hoor over het politiegeweld dat jong en oud te verduren krijgt. En daar blijft er één verhaal mij nog altijd helder voor de geest staan. Een man werd willekeurig staande gehouden door een motoragent en moest meerijden naar het bureau. Daar aangekomen begon de agent tegen hem te schreeuwen. De man liep het politiebureau binnen omdat hij dacht: ‘Dit gaat niet goed’. Hij hoopte binnen veilig te zijn. Daar werd hij bij de balie in elkaar geschopt en geslagen. Toen werd hij het trappenhuis in gesleurd, buiten het zicht van de beveiligingscamera’s, en daar kreeg hij een harde trap in zijn rug. Hij had zijn hand al gebroken, maar na de mishandeling door de politie heeft hij nu een uitstulping in zijn rug. Hij kan niet meer werken en is nu voor honderd procent afgekeurd. Hij kan niet meer met zijn kinderen spelen en ze niet optillen.

Toespraak tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Toespraak tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Ja ja, de politie waar je je zogenaamd veilig door voelt. Nee, zo is de realiteit niet. De realiteit is mishandeling, racisme, etnisch profileren. De politie is niet zo iemand waar je misschien in andere wijken de weg aan kan vragen. Nee, hier komt de politie wel naar jou toe met de vraag om je identiteitspapieren te tonen. En vraag je: ‘Waarom?’, dan krijg je een vuist in je gezicht. Of dan word je meegenomen naar het bureau en daar zetten ze na een pak slaag nog even de brandslang op je. Dat is het ware gezicht van de politie. En weet je wat me echt boos maakt: de reactie van de burgemeester en de politie nadat al deze verhalen naar buiten kwamen, nadat ex-agenten het beeld van het racistische geweld nog eens bevestigden. Een reactie van ‘niks aan de hand, de politie doet goed werk’. Dat laat maar eens zien dat het probleem niet serieus wordt genomen.

En is dat niet typerend voor de Nederlandse arrogantie jegens racisme an sich? Want terwijl we hier staan, zitten er mensen die zijn gevlucht in de gevangenis. Niet omdat ze iets hebben misdaan, nee, omdat ze een beter en veiliger leven zoeken. Dat mensen zich oprecht gekwetst voelen door een racistisch feest als Sinterklaas met een karikatuur van een slaaf in de vorm van Zwarte Piet. En dan altijd hoor je die reactie van ‘mensen moeten niet zo zeuren en er is niet aan de hand’. Maar er is wel iets aan de hand. Racisme is niet alleen iets van neonazi’s en groepen als de PVV. Het racisme is geïnstitutionaliseerd, het zit ingebakken in de staat. En daar doen de media vrolijk aan mee. Want waarom is het toch altijd zo belangrijk om de afkomst te noemen van bijvoorbeeld een Marokkaan als die iets fout doet en niet van een blanke Nederlander?

Rap tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Rap tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
En waarom werd een protest als dit gisteren nog in de media op één lijn gezet met een demonstratie van ISIS? Dat komt de politie natuurlijk wel heel erg goed uit. Dan gaat het daar over, en niet over een oprecht protest tegen politiegeweld en racisme. Want wat heeft dit protest überhaupt met ISIS te maken? De strijd tegen racisme is nou juist niet de strijd voor een bepaalde religie, voor allerlei regels die bepalen hoe je je moet kleden, welke seksuele geaardheid je hebt of dat je als man superieur bent aan een vrouw. Nee, daar gaat het nou juist niet om. De strijd tegen racisme is de strijd voor gelijkheid voor iedereen.

Laat het gaan over het probleem waar racisme vandaan komt en dat racisme in stand houdt. De oneerlijke verdeling van welvaart, de rijke elite die zich kan blijven verrijken over de ruggen van hardwerkende mensen. Wat voor regering er nou ook zit, het probleem is het kapitalisme. En om de aandacht af te leiden van het echte probleem, zoeken de kapitalisten en politici een zondebok. Die zondebok zijn de vluchtelingen en migranten, zodat mensen niet als één blok opstaan tegen de uitbuiting door het kapitalisme, maar elkaar onderling de tent uitvechten. Als we racisme willen uitbannen, dan moeten we het kapitalisme uitbannen. De politie is de handlanger van dat kapitalistische systeem. Zij beschermen de elite en onderdrukken de mensen die leven in armoede. En terwijl hier in de Schilderswijk buurthuizen en bibliotheken worden gesloten omdat er zogenaamd geen geld is, blijft de elite zich verrijken. Waar hier alleen maar geld in wordt gestoken, is meer politie, meer repressie en niet in perspectief voor jongeren.

Nog een toespraak tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Nog een toespraak tijdens de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Nee, hier word je racistisch bejegend en als je je mond open trekt, word je geslagen, vernederd, geteisterd of nog erger. Op 24 november 2012 loopt een jongen op perron 4 van treinstation Den Haag Hollands Spoor. Politie in burger rent met getrokken wapen op hem af en logischerwijs rent hij weg, dat zou iedereen doen. De politie schiet en de kogel raakt hem in zijn nek, hij sterft. Een onschuldige zeventienjarige jongen dood door toedoen van de politie. En werd de moordenaar van deze jongen vervolgd? Nee, natuurlijk niet. Net zoals al het politiegeweld niet serieus wordt genomen. En dat is het probleem, de politie heeft een vrijbrief om te doen en laten wat ze willen. Ook als dat de dood tot gevolg heeft omdat de machthebbers hen de hand boven het hoofd houden. En dat is er mis in Nederland, dat is er mis met de arrogante houding van de staat, de burgemeester en de politie.

Tot het probleem serieus wordt genomen, zolang de politie de wijk terroriseert, moeten wij onze stem laten blijven horen. We moeten onze verschillen overstijgen en samen een vuist maken tegen repressie en politiegeweld. We moeten ons organiseren, zodat we samen sterk staan. Steek je vuist in de lucht. Want deze vuist is voor alle slachtoffers van racisme en politiegeweld, deze is voor de dappere mensen die opstaan en zeggen: ‘Wij pikken het niet langer!’ Deze is voor jezelf, dat je hier staat, gooi je vuist in de lucht! Geen gerechtigheid, geen vrede! No justice, no peace!”

(Deze toespraak is ook terug te zien op Youtube)

Nog een spreekster. (foto: Eric Krebbers)
Nog een spreekster. (foto: Eric Krebbers)
Spreker. (foto: Eric Krebbers)
Spreker. (foto: Eric Krebbers)
Deelneemster. (foto: Eric Krebbers)
Deelneemster. (foto: Eric Krebbers)

Demonstratie over de volle breedte van de weg. (foto: Eric Krebbers)
Demonstratie over de volle breedte van de weg. (foto: Eric Krebbers)
Vrouwen in een park klappen voor de demonstratie. (foto: Eric Krebbers)
Vrouwen in een park klappen voor de demonstratie (foto: Eric Krebbers)