Strijders voor apartheid – 20 jaar te laat

Ten tijde van de apartheid bestonden er in Nederland ook diverse groeperingen die zich uitsluitend met de ondersteuning van het Zuid-Afrikaanse regime bezig hielden. De grootste en belangrijkste van die organisaties was de Nederlands Zuid-Afrikaanse Werkgemeenschap (NZAW). Dat was in de jaren tachtig een redelijk succesvol verzamelbekken van rechtse, zeer rechtse en extreem-rechtse sympathisanten van het apartheidsregime. Zo konden prominente rechts-extremisten lid zijn, terwijl Kamerleden van het CDA, de VVD en de kleine christelijke partijen toespraken hielden op NZAW-bijeenkomsten. De NZAW voerde in Nederland vooral actie tegen de verschillende boycot-acties en pleitte voor begrip voor het in hun ogen noodzakelijke apartheidsregime.

PVV-Kamerlid Martin Bosma sprak ook al eerder in Het Parool zijn verontwaardiging uit over het einde van de apartheid: “Spijtig dat links Nederland het ANC aan de macht heeft geholpen. Het Afrikaans en het Afrikaner volk zullen waarschijnlijk vernietigd worden. Dank je wel, Ed van Thijn, voor je onbaatzuchtige idealisme.” Ook bezocht Bosma vorig jaar zelf Zuid-Afrika. Hij was echter niet welkom bij een belangrijke organisatie die opkomt voor de Afrikaner taal. Een probleem voor Martin Bosma bleek namelijk te zijn dat niet alleen blanke Zuid-Afrikaners die taal spreken, maar ook veel Zuid-Afrikaanse moslims. En die zaten niet op de PVV te wachten.

KAFKA in Strijders voor apartheid – 20 jaar te laat (KAFKA-website)