Studentendemonstratie met potentie

Afgelopen vrijdag demonstreerden zo’n 200 studenten in Den Haag. De stoet ging met een podiumwagen van het Spuiplein, via het Plein, naar de Koekamp bij het Malieveld. Er werden leuzen geroepen als: “Hé hé, ho ho, onderwijs verneuk je zo!”, “Hé regering, krijg de tering!” en “Rutte asociaal, pluk je rijke vriendjes kaal”. Die laatste was door Doorbraak op A3-formaat geprint en uitgedeeld aan demonstranten.

Op drie locaties werden toespraken gehouden, afgewisseld met experimentele live-muziek. Een vrouwelijke hoogleraar uit Twente sprak over de almaar toenemende kwalijke invloed van het bedrijfsleven in het onderwijs. En er was een student die een strijdbare en boze toespraak had geschreven over de richting waarin dit kabinet ons dwingt. Een van de organisatoren las solidariteitsverklaringen voor van actievoerders uit het openbaar vervoer en van de Amerikaanse anarchist en wetenschapper Noam Chomsky. Die werden door de studenten met gejuich en leuzen ontvangen. De politiebegeleiding was gezellig, ongeveer één op één. De studenten gingen daar ludiek op in: “Geen agenten, maar docenten!”. Verder gaan dan leuzen roepen had ook niet zoveel zin, gegeven de verhouding tussen het aantal demonstanten en politie-agenten.

Afgelopen week stond in de Leidse universiteitskrant Mare een weinig hoopvolle vooruitblik van Johannes Visser op deze demonstratie. Visser vreesde dat het een nostalgische demo zou worden die omkijkt naar in het verleden behaalde resultaten. “In gedachten hoor ik de eerste spreker al schreeuwen: ‘Dit is het grootste studentenprotest sinds 21 januari 2011.’” Hij geeft terechte kritiek op die grote demonstratie van twee maanden geleden. Van de studenten werd toen verwacht dat ze feest vierden en luisterden naar de welbekende hotemetoten met de dubieuze boodschap: stem op mij de volgende keer, want ik maak alles beter.

Visser had in zijn stuk (ietwat homofoob) gesuggereerd: “Beeld dan uit dat de student door dit kabinet in z’n reet genaaid wordt. Want dat wordt ‘ie.” Gelukkig werd zijn vrees voor een ongeïnspireerde demonstratie niet bewaarheid. Want die bleek juist erg strijdbaar, en eindigde met een oproep om in zoveel mogelijk steden elke week actie te voeren om zo het protest op te bouwen. En hoewel de aangekondigde discussie over de toekomst van het studentenverzet, die plaats had moeten vinden na de demonstratie, niet doorging, toont zo’n oproep en de strijdbaarheid van de aanwezige demonstranten aan dat er nog genoeg goede ideeën en genoeg wilskracht zijn voor het bouwen aan meer dan een eenmalige actie.

Helaas waren er dus slechts zo’n 200 mensen, waarvan het grootste deel ook al afkomstig was uit de actiescene. Daarom is het helder wat er moet gebeuren. Het beste van de twee demonstraties moet gecombineerd worden: de opzet en organisatie van 25 maart, en de brede mobilisatie van 21 januari. Hopelijk kan daar op 12 april een aanzet toe gegeven worden. Dan is er weer een studentendemonstratie. Tot dan.

Joris Hanse
Shirley de Vet

Hieronder nog wat foto’s.