TON wil de armen de crisis laten betalen

Logo en anti-logo
Zo‘n drie jaar na de oprichting, na het vertrek van de twee belangrijkste adviseurs, en een mislukt internet-experiment is Trots op Nederland (TON) nu toch met een verkiezingsprogramma gekomen. Daarin bevestigt Rita Verdonks clubje zijn imago als partij voor de rijken.

“De inbreng van ‘gewone’ burgers staat aan de basis van dit programma. Mensen die iedere dag de problemen van onze samenleving ervaren en daar ook oplossingen voor hebben aangedragen.” Dat zijn de eerste zinnen uit het partijprogramma waarmee TON de verkiezingen van 2010 in gaat. Hoe "gewoon" die burgers zijn, wordt vanzelf duidelijk als je verder leest. "Gewoon" rechts, conservatief, meestal blank en vooral rijk. De partij voor asociaal Nederland openbaart zich.

In de peilingen staan Verdonk en haar 'beweging' de afgelopen maanden ergens tussen de één en de nul zetels. Hopelijk blijft dat ook zo, want als Verdonk iets te zeggen krijgt, betekent dat vooral nog meer sociale afbraak en bezuinigingen. Zo moet er van haar in acht jaar 29 miljard bezuinigd worden om de overheidsfinanciën te reorganiseren.

Die bezuinigingen worden vooral verhaald op ambtenaren en op het laatste restje sociaal beleid. Alleen mensen die niet kunnen werken wegens ouderdom, ziekte, handicap of zorgplicht krijgen nog een uitkering. Val je niet onder een van die categorieën en word je bijvoorbeeld onder het mom van de crisis wegbezuinigd door je baas, dan kan je wat TON betreft omvallen van de geeuwhonger. Maar ook degenen die volgens haar nog wel recht hebben op een uitkering, moeten op een houtje bijten, want die uitkeringen zouden bevroren moeten worden. Dat betekent dat toch al kwetsbare groepen, zoals bejaarden, gehandicapten en zieken, zich de komende jaren door de inflatie en prijsstijgingen moeten bedruipen met nog minder geld.

Ook op de collectieve zorg wordt flink bezuinigd, als het aan de rechts-populiste ligt. TON wil terug naar het ouderwetse arrangement waarbij zorg voornamelijk verleend wordt in de familiekring. Er zouden huizen ontwikkeld moeten worden waarin drie generaties samen kunnen wonen en voor elkaar kunnen zorgen. De geschiedenis leert dat zo'n algemene verzwaring van de zorgtaken vooral op vrouwen zal worden afgewimpeld.  

Verdonk springt graag in de bres voor racistische cultuuruitingen als Sinterklaas, maar verder moet ze weinig van cultuur hebben. Daar valt dus flink wat geld weg te halen. Van haar moeten subsidies aan musea stopgezet worden als er niet ook particulier geld ingepompt wordt. Zo worden musea weer speelplaatsen voor de rijken die kunnen pochen met hun privécollecties. Ook mag er maar één publieke omroep over blijven.

Verdonk wil geen geld weghalen bij de rijken. Integendeel, die moeten juist een enorme zak geld cadeau krijgen. Ze is namelijk voorstander van een vlaktaks. Dat wil zeggen dat iedereen, arm of rijk, 25 procent belasting zou moeten gaan betalen. Nu zijn die tarieven nog 33, 42 of 52 procent. Daardoor dragen de rijken de zwaarste lasten – als ze de belasting niet ontduiken tenminste. In Verdonks onzalige voorstel gaan mensen met weinig geld verhoudingsgewijs dus veel meer betalen. TON wil ook een belastingverlaging voor bedrijven. Zo moeten de vennootschapsbelasting, overdrachtsbelasting en successierechten afgeschaft worden. Maar de hypotheekrenteaftrek, waar de rijken enorm van profiteren, blijft voorlopig ongewijzigd.

TON wil geïllegaliseerde vluchtelingen en migranten nog actiever uitzetten, en illegaliteit en de "medeplichtigheid" daaraan strafbaar stellen. Niet alleen vluchtelingensteunorganisaties zouden zo strafbaar worden, maar bijvoorbeeld ook gemeenten die weigeren een gezin uit te zetten. Legale migranten krijgen van Verdonk de ‘keus’ voorgelegd: “Meedoen moet, teruggaan is ook goed”. Met andere woorden: overgeven of oprotten.

“Wij zijn geen elitepartij”, beweerde Verdonk doodleuk bij de presentatie van haar programma. Gezien de peilingen is ze gelukkig echter ook nog geen partij van het volk. Zo blijkt ongeveer 70 procent van de mensen tegen vlaktaks te zijn. Ook het bezuinigen op de publieke omroepen en musea valt niet echt in goede aarde. Met Geert Wilders en het neo-liberale midden hebben we al genoeg problemen. Verdonk staat steady op nul zetels en laten we hopen dat dat zo blijft.

Sandor Schmits