Dwangarbeider moest andere bijstandsgerechtigden aan banen helpen

Daarna zegt de man 20 maanden met behoud van uitkering bij een arbeidsbemiddelingsbureau gewerkt te hebben. Voor een salaris ter hoogte van een bijstandsuitkering helpt hij werkzoekenden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt aan een baan bij een callcenter, op een schip of achter de kassa. Hij beweert dat zijn overeenkomst tot drie keer toe wordt verlengd zonder dat hij in loondienst komt. En op het moment dat hij in loondienst zou moeten komen, gebeurt dat ook hier niet. Het bedrijf geeft aan om ‘bedrijfseconomische’ redenen zijn salaris niet te kunnen betalen. De tipgever zit na een tweede intentieverklaring nog steeds zonder werk, en dat terwijl hij zich ‘als een vis in het water’ voelde bij het bemiddelingsbureau. Dan wordt hem door een medewerker van de gemeente Lingewaard gevraagd of hij meewerkt aan een proefplaatsing bij een bedrijf waar hij gaat orderpikken en logo’s opplakken. Hij weigert dit keer, want: ‘Ik heb er een hard hoofd in dat dit wél tot betaald werk zal leiden.’ Dan krijgt hij van de gemeente te horen dat zijn uitkering wordt stopgezet. In de verklaring die hij moet ondertekenen, staat: “Ik kan voorzien in mijn eigen levensonderhoud en heb daarbij geen hulp meer nodig van de gemeente Lingewaard. Een proefplaatsing wil ik om die reden ook niet aangaan en ik zie dus af van de verplichting die het ontvangen van een uitkering vanuit de Participatiewet met zich meebrengt.”

Stephanie Sint Nicolaas in Tipgever: “Ik hielp met behoud van uitkering anderen aan een betaalde baan.” (Monitor)