Harry Westerink: “Vluchtelingen leveren dagelijks strijd, het is aan de andere mensen om solidair te zijn”
Gisteren werd er in zeven steden gedemonstreerd tegen het Nederlandse migratiebeheersingsbeleid. Directe aanleiding was de door de overheid georganiseerde ellende in Ter Apel. Op het Haagse protest sprak Harry Westerink, activist bij Doorbraak. Hier de integrale tekst.
Er is een opvangcrisis, een onderdakcrisis. Honderden vluchtelingen moeten al wekenlang buiten voor de deur van het aanmeldcentrum in Ter Apel de nacht doorbrengen. Ze staan daar, omdat ze wettelijk verplicht zijn om zich te melden bij het enige aanmeldcentrum dat Nederland kent, in het noordoosten van het land. Ze staan daar, maar er is geen plek voor hen in dat aanmeldcentrum. De overheid is verplicht om opvang te regelen voor mensen die asiel willen aanvragen, maar heeft schijt aan de regels die men zelf heeft opgesteld. Het recht op opvang is een fundamenteel mensenrecht. Mark Rutte en zijn rijkeluisvriendjes lappen de mensenrechten dagelijks aan hun laars. Dat doen ze al jarenlang, zeker als het om vluchtelingen gaat.
Er is een opvangcrisis en zoveel vluchtelingen hebben geen fatsoenlijke slaapplek in een van de rijkste landen ter wereld. In dat land geldt er ook een tentenverbod voor vluchtelingen die dakloos zijn gemaakt door de overheid en die niet eens mogen beschikken over kampeermiddelen. Want hun tenten worden afgepakt. En hun menselijke waardigheid wordt hen afgenomen. En door vluchtelingen in Ter Apel dakloos te maken is de overheid volop bezig om het aanvragen van asiel feitelijk zoveel mogelijk te dwarsbomen en zelfs af te schaffen.
Er is een opvangcrisis, een crisis die Rutte en zijn handlangers doelbewust scheppen en uit de hand laten lopen. Een crisis die onderdeel vormt van de verschrikkelijke politiek van migratiebeheersing. Een politiek die al decennialang mensen op de vlucht vernedert, dehumaniseert, dakloos maakt, illegaal maakt, uitsluit, opsluit en uitzet naar landen vol armoede, oorlog, geweld en levensgrote onveiligheid en bestaansonzekerheid.
Er is een vluchtelingencrisis waarbij vluchtelingen niet het probleem zijn, maar waarbij ze problemen hebben, gigantische problemen. Waarbij de Nederlandse staat het probleem is, de staat die al zo lang solt met het leven van zoveel vluchtelingen, de staat die deze levens op het spel zet, die deze levens kapot maakt. Dat geldt voor vluchtelingen buiten bij het aanmeldcentrum in Ter Apel. Dat geldt ook voor zoveel andere vluchtelingen die worden afgewezen door de IND. Dat geldt voor alle mensen zonder verblijfsrecht en met een kwetsbare verblijfspositie.
Maar er is ook een andere kant van het verhaal. Dat is de strijd van onderop, de strijd voor bescherming, menswaardigheid, rechtvaardigheid en bestaanszekerheid voor alle vluchtelingen. Deze strijd vind je niet in de parlementaire wandelgangen hier in Den Haag. Want vrijwel alle politieke partijen zijn in de loop der tijd steeds meer akkoord gegaan met de fundamenten van de gruwelijke politiek van migratiebeheersing. Nee, die strijd vind je op straat, zoals vandaag in zeven steden, waaronder in Den Haag. Die strijd voeren vluchtelingen overal in het land, overal in en buiten Europa. Een strijd om te overleven, om onderdak, eten, veiligheid en een toekomst te krijgen. Die overlevingsstrijd vraagt, nee, die eist van ons allemaal dat we in verzet komen en blijven.
Vluchtelingen leveren dagelijks strijd. Het is aan andere mensen in dit land om op te staan, solidair te zijn, zich te verenigen en macht op te bouwen om de politiek van migratiebeheersing op de mestvaalt van de geschiedenis te gooien. En wie werkelijk solidair wil zijn met vluchtelingen, die moet zelf geen selectiepolitiek gaan toepassen, geen verdeel- en heerspolitiek. Die moet niet alleen opkomen voor vluchtelingen uit Oekraïne, maar vooral ook voor vluchtelingen uit Afrika. Voor alle vluchtelingen die Fort Europa nog weten te bereiken, voor alle vluchtelingen die daar niet in slagen en elders in de wereld nauwelijks weten te overleven.
Wij zeggen: “Geen mens is illegaal!”! En dat betekent dat niemand, geen enkel mens, illegaal moet worden gemaakt en ook geen enkel mens het slachtoffer moet worden van de Nederlandse staat die vluchtelingen uitrookt en uithongert. Tegen die staat moeten wij in actie blijven komen, vandaag, morgen, volgende maand, volgend jaar. In actie komen tegen de fysieke, politieke, sociale en mentale muren die worden opgetrokken om vluchtelingen tegen te houden en te isoleren. Want: geen mens is illegaal!
Harry Westerink