Hoe Albert Heijn de intimidatie van zijn uitzendkrachten organiseert

Ook gisteren op 1 mei hebben de distributiewerkers van Albert Heijn gestaakt. Uitzendkrachten, parttimers en fulltimers staken samen. Albert Heijn gaat door met het intimideren van de uitzendkrachten. Hoe organiseert Albert Heijn die intimidatie?

Ongeveer de helft van de distributiewerkers zijn uitzendkrachten en bijna alle uitzendkrachten zijn arbeidsmigranten. Dat is vreemd, want het werk is structureel. Albert Heijn zou iedereen een vast contract moeten geven. Maar dat willen ze niet vanwege twee redenen:

1. Een uitzendkracht is goedkoper. Albert Heijn draagt geen enkel risico voor de uitzendkrachten. Ze worden zeer flexibel ingeroosterd en hebben hier geen tot nauwelijks zeggenschap over. De werkdruk wordt enorm opgevoerd en vaak worden wetten en regels overtreden.

Er wordt bewust misbruik gemaakt van de kwetsbare positie van uitzendkrachten, omdat het toch bijna nooit zichtbaar wordt. En als het een keer zichtbaar wordt, doet Albert Heijn alsof het een incident is. Terwijl het dus structureel gebeurt.

Ook nu met deze staking. Uitzendkrachten zijn bedreigd met ontslag, ze zijn zelfs thuis opgezocht. Hierdoor doen sommige uitzendkrachten toch niet mee met de staking. En juist zij moeten nu door Albert Heijn extra hard werken, omdat ze niet nog meer lege schappen willen.

2. Hoe meer uitzendkrachten er zijn, hoe minder vakbondsmacht. Omdat je als uitzendkracht elk moment ontslagen kan worden, kom je minder voor jezelf op. Dat weet Albert Heijn heel goed. Daarom wil Albert Heijn niet minder, maar meer uitzendkrachten. Zodat ze nog meer kunnen uitbuiten.

Richting het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zegt Albert Heijn juist dat ze een voorstander zijn van meer vaste contracten. Maar wat ze zeggen en wat ze doen zijn totaal het tegenovergestelde.

Het intimideren heeft Albert Heijn uitbesteed aan uitzendbureaus, zoals OTTO Work Force. Als de problematiek zichtbaar wordt, doet het uitzendbureau alsof ze het ‘incident’ gaan oppakken (zogenaamd was dat niet de bedoeling) en Albert Heijn wist het natuurlijk allemaal niet.

Echter, het gebeurt wel in het distributiecentrum waar Albert Heijn de eindverantwoordelijke is. Het gebeurt omdat Albert Heijn voor zo min mogelijk geld zoveel mogelijk productie wil.

Bij deze cao hebben ze zelfs verslechteringen voorgesteld voor uitzendkrachten. Ook voeren ze de werkdruk steeds verder op. De coördinatoren van de uitzendbureaus worden op deze manier (de targets moeten gehaald worden) gedwongen om de uitzendkrachten te intimideren en wetten en regels te overtreden. Dus doordat Albert Heijn de positie van distributiewerkers zo kwetsbaar mogelijk maakt, de targets zo hoog mogelijk stelt, en het werk uitbesteed aan uitzendbureaus, kan het niet anders dan dat er geïntimideerd wordt.

Nu, ondanks alle intimidaties en bedreigingen, veel uitzendkrachten meedoen met de staking, wordt het voor Albert Heijn moeilijker om stakingsbrekers in te zetten. Dat proberen ze wel. Maar elke dag doen juist meer en meer uitzendkrachten mee.

Daarom zijn het de distributiewerkers die deze strijd gaan winnen.

Cihan Ugural

(Dit artikel verscheen eerst als draadje op Twitter.)