Uit de oude doos: Veel moslims lijken “de authentieke islam” van imam Fawaz zat

In 2004 leidde het beruchte boek “De weg van de moslim” van Aboebakr El Djezeïri tot grote beroering vanwege patriarchale en vooral homovijandige passages. El Djezeïri schreef dat moslims homo’s van een hoog gebouw zouden moeten gooien, met het hoofd naar beneden. Fawaz kan zich wel vinden in het boek. Ter verdediging zegt hij dat “sodomie” nu eenmaal door de islam verboden is en tot “de grootste verwerpelijkheden” behoort. Homo’s zijn volgens de Haagse salafist zondaars, en ze zouden berouw moeten tonen. Bezwaren tegen het boek wuift Fawaz ook weg met een beroep op de vrijheid van godsdienst. De beschreven opvattingen maken volgens hem gewoon onderdeel uit van de islam. Ze kunnen simpelweg niet strijdig zijn met de Nederlandse wet omdat die burgers vrijlaat in hun geloofsbelijdenis. En daarbij, zo bezweert hij, zullen de islamitische straffen die op “bepaalde wandaden” staan nooit door individuen mogen worden uitgevoerd, maar slechts door “de islamitische staat, binnen zijn grondgebied, via zijn rechters en middels zijn gerecht”. Over die islamitische heilstaat zegt hij in een van zijn fatwa’s: “Deze koran spreekt de gevoelens van de mensen aan en kent zijn gelijke niet als het gaat om wetgevende bepalingen. Bepalingen die geschikt zijn voor iedere tijd, plaats en gemeenschap. De geschiedenis leert ons dat er geen plaats ter wereld is waar deze wetten werden geïmplementeerd, of er heerste rechtvaardigheid, veiligheid en welvaart.” Ook geschikt voor Nederland dus. Maar critici hoeven zich geen zorgen te maken, en homo’s kunnen rustig slapen. Want het idee dat moslims straks zullen eisen dat ook hier de sharia wordt toegepast, is volgens Fawaz “een hersenschim” die kan worden verwezen naar “het rijk der fabelen”. Maar zijn de woorden van de fundamentalistische imam werkelijk geruststellend? De ideeën van Fawaz hebben niet per definitie de staatsmacht nodig om te leiden tot belediging, uitsluiting of regelrechte onderdrukking. Macht concentreert zich niet alleen in de staat en zijn repressieapparaat, maar bevindt zich overal in de maatschappij. Bijvoorbeeld bij religieuze leiders, bazen op de werkvloer of mannen op straat en in het gezin. Fawaz zou overigens wel gek zijn om openlijk toe te geven dat hij best de politieke macht zou willen hebben om de sharia in te voeren. Zeker nu de politieke islam zo onder vuur ligt. Het is veel effectiever om van onderop een religieuze beweging op te bouwen die netjes binnen de grenzen van de wet opereert. Hij betoogt daarom ook dat er in “de multiculturele samenleving” meer ruimte zou moeten komen voor de orthodoxe islam. Die ruimte is er immers ook voor de orthodoxe christenen en joden, zo zegt de geestelijke.

Mehmet Kirmaci en Eric Krebbers in Veel moslims lijken “de authentieke islam” van imam Fawaz zat (Gebladerte Archief)