Spreken over argumenten Zwarte Piet en zwijgen over pestgedrag

Een Surinaams meisje vertelde eens dat Sinterklaas op de kleuterschool aan alle kindjes vroeg wat zij later wilden worden. De Sint luisterde aandachtig naar alle antwoorden, maar bij haar was dat niet nodig “Jij wilt natuurlijk Zwarte Piet worden,” wist de Sint. Die dag verloor het feest voor het zoveelste donkere kind zijn onschuld. Ik vergeet ook nooit meer de dag waarop ik met mijn kleine zusje aan de hand naar huis liep. Vanuit het niets vond een meisje het nodig om mijn vijfjarig zusje, dat een baret droeg, voor Zwarte Piet uit te maken. Het groepje tieners waarmee zij was vond het hilarisch en lachte mijn zusje uit. En afgelopen weekend las ik een Facebookbericht van Peter van der Vorst, die met zijn donkere zoontje door de stad liep en nog net hoorde dat een piet naar zijn zoontje wees met de woorden “Kijk, daar heb je nog een pietje”. Iemand reageerde op deze post met de vraag hoe hij dit forum durfde misbruiken om ‘zielig’ te doen? (…) Ongetwijfeld staan er al lezers klaar om onder dit artikel het flink uitgemolken argument: “Ik ken héél veel donkere mensen, die gewoon elk jaar met veel plezier Sinterklaas vieren” neer te pennen. Die mensen moeten zich eerst maar eens afvragen hoe ‘leuk’ het leven van die héél veel donkere vrienden wordt, als zij besluiten niet langer aan Sinterklaas te doen, omdat ze Zwarte Piet racistisch vinden? Neem maar van mij aan dat er heel veel moed nodig is om je in Nederland uit te spreken tegen Zwarte Piet. Vrijheid van meningsuiting gaat in deze periode namelijk met verlof.

Carol Rock in Spreken over argumenten Zwarte Piet en zwijgen over pestgedrag (Joop.nl)