Er kan alleen een intersectionele strijd tegen klimaatverandering zijn

In de klimaatbeweging is het bewustzijn over de relatie klimaat en racisme (en andere vormen van onderdrukking) gegroeid. Maar sommige klimaatactivisten willen klimaat en racisme scheiden. Ze zijn bang dat de strijd tegen klimaatverandering verzwakt wordt door racisme erbij te halen. Ze zijn bang dat anti-racisme nieuwe mensen van de klimaatbeweging afschrikt. Deze argumenten komen, denk ik, voort uit dat men wéét dat anti-racisme tegen de status quo ingaat (tegen de bestaande situatie en alles dat die in stand houdt). Want men wéét dat er racisme is in Nederland (al weet men dat soms alleen intuïtief). Ik zou hier tegenin willen brengen: tegen klimaatverandering strijden, gaat óók tegen de status quo in. Bijvoorbeeld omdat klimaatverandering niet opgelost gaat worden zonder ook de eeuwigdurende groei onder kapitalisme te bevragen. De uitkomst van verschillende strijden scheiden kan alleen zijn dat al die strijden zwakker komen te staan. Deze verdeeldheid is dan ook altijd een doel geweest van het in stand houden van racisme en andere ongelijkheid: een verdeelde groep mensen kan geen vuist maken, niet tegen racisme en niet tegen klimaatverandering.

Martijn in Er kan alleen een intersectionele strijd tegen klimaatverandering zijn (Code Rood)