De politie is niet je beste vriend

Waarom controleert de politie bepaalde groepen vaker dan andere? Mutsaers: “Het meest gegeven argument is efficiëntie. Maar dat is heel makkelijk onderuit te halen. Je kan alleen door willekeurig te selecteren een betrouwbaar beeld krijgen van criminaliteit. Door je te focussen op bijvoorbeeld Marokkanen, besteed je een gigantisch deel van je capaciteit aan een kleine groep mensen. Andere groepen verlies je uit het oog. Dat is helemaal niet efficiënt, en ook nog eens onrechtvaardig, want in strijd met de grondwet.” Heeft de politie dan geen goede redenen om dit te doen? Marokkanen zijn bijvoorbeeld oververtegenwoordigd in misdaadcijfers. “Die cijfers zijn nooit objectief. In alle schakels van de strafrechtketen zijn beleidskeuzes daarvoor bepalend. Neem de reclassering. Die werkt met risico-inschattingstechnieken en categorieën. Een categorie is geboorteland, dat bijvoorbeeld wordt gebruikt om te bepalen wanneer iemand voorwaardelijk mag worden vrijgelaten. Etniciteit is dus geïnstitutionaliseerd als medebepalende factor in een strafproces. Dan kun je niet stellen dat die statistieken neutraal zijn.” (…) En ongemakkelijk omdat je zelf mikpunt wordt van kritiek. Volgens de politie ben je een “asshole”? “Ik denk dat ik een asshole voor ze ben, omdat ik een beeld laat zien waar ze zich niet in kunnen vinden. De term is gemunt door de Amerikaanse politiewetenschapper John van Maanen. De asshole is iemand die de definitie van de situatie, zoals gegeven door de politie, niet automatisch accepteert. Dat wordt door de politie dan weer niet geaccepteerd. Op straat definiëren zij immers wat er gebeurt.”

Ron Vaessen interviewt Paul Mutsaers in De politie is niet je beste vriend (Universe)