Belgische vrouw 2 maanden in de cel wegens helpen van vluchtelingen

Op 20 oktober begon de nachtmerrie. Zakia werd iets na 5:00 uur ruw uit haar slaap gewekt. “Er stonden minstens 8 agenten aan de deur. Ze zeiden dat ik gezocht werd voor mensensmokkel. Ik moest mee naar het commissariaat. Mijn man en mijn kind dat net twee was geworden moest ik achterlaten. Zijn die handboeien echt nodig, vroeg ik nog. Ja, dat is de procedure, was het antwoord.” Bij de eerste ondervragingen was een Arabische tolk aanwezig. “Ze waren duidelijk verrast dat ik Frans sprak. Wat vreemd is. Weten ze dan niet eens wie ik ben, vroeg ik me af. Ik ben hier opgegroeid, heb een diploma als sociaal assistent behaald, werk voor een overheidsinstelling. Maar die vertaler bleef maar alle vragen vertalen naar het Arabisch”, zegt Zakia. Het zou uiteindelijk twee maanden duren voor Zakia haar vertrouwde appartement terug zag. In tegenstelling tot de twee andere vrijwilligsters die die dag opgepakt werden, zat Zakia in voorarrest in de gevangenis van Gent. “In alle pv’s wordt expliciet de dubbele nationaliteit vermeld”, zegt haar advocate Selma Benkhelifa. “Dat zou dan ook de reden geweest zijn om haar vast te houden. Ze zou wel eens kunnen vluchten naar Marokko. Wat absurd is, aangezien ze hier een gezin en een job heeft. In het kader van dit onderzoek werd trouwens ook een Tunesische man met een geldige verblijfsvergunning gearresteerd die acht maanden later nog altijd vastzit.” In het commissariaat komt Zakia te weten dat er nog anderen werden opgepakt. Ze ziet de schoenen staan van de gearresteerde vluchtelingen. Schoenen die ze zelf gekocht heeft met het ingezamelde geld. “Daardoor wist ik wie in welke cel zat.” Tijdens die eerste ondervraging begon het bij Zakia te dagen dat ze in de problemen zat. “Men linkte mij aan mensensmokkel en zei dat ik daar geld mee verdiende. Tijdens latere ondervragingen hebben ze zelfs geïnsinueerd dat mijn werk als sociaal assistente maar een dekmantel was voor mijn illegale activiteiten. Ik heb nooit één cent gekregen voor al het werk dat ik deed in het park. Alle ingezamelde middelen werden tot de laatste frank gebruikt om hulpgoederen te kopen.”

Christophe Callewaert in Het hallucinante verhaal van Zakia: 2 maanden in de cel omwille van haar vrijwilligerswerk in Maximiliaanpark (Dewereldmorgen)