Schandalige hetze van de pro-Israël lobby tegen activistisch theater De Generator

Op 28 maart maakte Theater de Generator, een activistisch theater, een statement tegen antisemitisme. Eén verdraaid citaat door Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW) later en de Israëlische lobby roept op om alle subsidie in te trekken. Wie vervolgt wie?

Het statement van De Generator kan je hier lezen. Het statement wijst erop dat het concert van Lenny Kuhr niet is verstoord omdat ze Joods is, maar omdat ze haar podium gebruikt om onder andere het Israëlische leger te verdedigen.

Ook bekritiseert het statement de overheid en de Tweede Kamer, die kritiek aan Israël gelijk stellen aan antisemitisme. Hiermee gaat de overheid over de ruggen van Joodse mensen die zich tegen de genocide in Gaza verzetten, puur om kritiek te smoren.

Juist door het jodendom naar voren te schuiven als het “slachtoffer” van kritiek op Israël, stelt Israël zelf dat alle Joden medeschuld dragen aan de genocide. Dit is vanzelfsprekend niet zo, en dat maken verschillende anti-zionistische Joodse organisaties duidelijk.

Het statement van De Generator eindigt met een oproep om Israël-apologeten, die de genocide in Gaza direct of indirect verdedigen, geen podium te geven. Tot zover het statement waarin vooral de Nederlandse medeplichtigheid aan de genocide in Gaza wordt belicht en bekritiseerd.

Wie alleen het artikel van NIW leest, krijgt een compleet ander beeld van het statement. Dat stelt in de titel al dat De Generator Joodse artiesten zou willen weren. Daarmee zegt NIW direct dat de kritiek op Kuhr is gebaseerd op jodenhaat.

Het NIW ‘citeert’ zelfs dat De Generator zou stellen “iemand als Lenny Kuhr nooit te zullen programmeren”. Dit is een leugen. Het statement van De Generator stelt: “Wij zouden iemand die deze statements maakt, nooit programmeren.” Dit is in strijd met journalistieke ethiek.

Citaat uit het NIW-artikel

Hieronder een ander voorbeeld van hetzelfde fenomeen: “Milan” citeert hier een deel van het statement, maar snijdt ‘per ongeluk’ een gedeelte af. De zin gaat verder: “die openlijk de genocide steunt tijdens haar tour”. Geen woord over haar Joods-zijn.

Wat het effect is van die suggestieve, foutieve en onethische foute citatie blijkt uit de reacties van twitteraars.

Het is dan ook niet vreemd dat NIW selectief citeert uit het statement, in plaats van het hele statement te delen. Ook wordt er niet naar het statement gelinkt. Het hele statement delen zou het moeilijker maken er op zo’n overduidelijk propagandistische manier over te praten.

En daaruit blijkt ook hoe de machtsverhoudingen hier liggen. Zelfs deze genuanceerde en onderbouwde kritiek van De Generator, die duidelijk onderscheid maakt tussen Joden en Israël, krijgt meteen het stempel “antisemitisme”. En het blijft niet bij dat stempel.

Want het artikel eindigt met een lijst van (dikgedrukte) subsidie-instellingen, met de verkapte oproep om die subsidies stil te zetten. Met daarbij nog de opmerking dat het van “belastinggeld” betaald wordt, om ook wat volkswoede aan te wakkeren tegen het theater.

Citaat uit het NIW-artikel.

Deze oproep vindt steun bij andere propagandisten, zoals voormalig CIDI-directeur Ronny Naftaniel, die zegt nóóit meer naar dit theater te gaan (alsof hij geïnteresseerd is in activistisch theater over patriarchaat en mentale gezondheid).

Dat Naftaniel expliciet homofobie en racisme noemt, naast antisemitisme, is niet toevallig. De Generator staat bekend om activistische programmering die juist deze onderwerpen aankaart. Naftaniel weet hoe hij mensen pijn moet doen die hun hele ziel en zaligheid hierin stoppen.

Ook journalist Carel Brendel vergelijkt het statement van De Generator met een algeheel jodenverbod op basis van het stuk van NIW, met onmiddellijk de vergelijking met de Nazi-bezetting. Puur gebaseerd op een leugen van NIW.

Daarop gebaseerd komen de oproepen om het theater en de subsidieverstrekkers lastig te vallen. Ook hier weer met de denigrerende kwalificatie “subsidieslurper” en de leugen dat De Generator Joden zou willen weren. Deze mensen willen dit theater kapot maken als voorbeeld.

Het is extreem cynisch hoe de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog in dit geval wordt misbruikt om elke kritiek op een nieuwe volkerenmoord, van staatswege, het zwijgen op te leggen. Met dreiging vanuit de overheid om geldstromen naar kritische organisaties op te heffen.

Inmiddels heeft ook Lenny Kuhr zelf (bij schrijven van haar man) gereageerd. De inhoud zelf kan je hieronder lezen, maar het bevat weinig inhoudelijks. Wel van belang is dat de propagandasite “Israëlnieuws” het nodig vond dit statement te delen.

En dit beperkt zich niet tot CIDI-directeurs en twitteraars. Dit valse frame heeft haar weg nu ook gevonden tot de Tweede Kamer, waar de BBB probeert te scoren. Geen verrassing vanuit de partij die Israël onvoorwaardelijk steunt.

Dit valse frame is heel gevaarlijk. Het zet druk op politici om inderdaad in te grijpen in de financiën van theaters, puur vanwege een politieke uiting die deze propagandisten niet zint. Juist een theater dat heel kritisch is op de gemeente.

En ook vanuit parlementair links hoeven we niet te rekenen voor bescherming van de cultuursector. Na de verstoring van het concert van Kuhr werd niet gewacht op de vraag of er daadwerkelijk sprake was van antisemitisme. Dat werd aangenomen en verspreid.

We bevinden ons dus nu in een situatie waarin de pro-Israël lobby zich keihard uit kan spreken tegen elke kritiek, en daarin serieus wordt genomen door de eensgezinde politiek. En hoe harder de lobby zich uitspreekt, hoe groter de hyperbolen, hoe serieuzer ze worden genomen.

Zonder een rem vanuit kritische media is dit al gruwelijk uit de hand gelopen, en gaat het alleen maar meer uit de hand lopen. Dit is een vicieuze cirkel waarin succesvolle propaganda en leugens leiden tot meer propaganda en meer leugens. Met de cultuursector als slachtoffer.

Mijn oproep aan de hele cultuursector is om je keihard uit te spreken vóór de vrije meningsuiting, en tégen politieke inmenging in activistisch theater. En voor de rest: schenk gul aan De Generator en kom naar voorstellingen! Hieronder wat programmering.

Op 19 april is “Tell me more”, waarin aanwezigen luisteren naar verhalen in een huiselijke atmosfeer. Wie wil wordt uitgenodigd om hun eigen verhalen ook te delen, maar alleen luisteren kan natuurlijk ook.

Op 11 en 12 mei vindt het Festival Nul plaats. Verschillende artiesten tonen vanuit hun eigen disciplines kunst over de waarde van kunst. Dit onder meer in de context van een kapitalistische maatschappij waarin alles van échte waarde kwetsbaar is.

Op 18 mei is het Blacklight festival, een Afro-Caribisch festival met “meeslepende theater, woordkunst, performance, muziek, dans en actieve rituelen met als doel het dekoloniseren van de ruimten van Leiden.”

Check voor meer, waaronder meer “Tell me more” en de TOR-kindermiddagen, zelf de agenda.

Bo Salomons

(Dit artikel verscheen eerder als draadje op Twitter.)